datek od gruntu wynosił 334 tal. , od budynków 12 tal. Kiedy ta posiadłość została odłączoną od wsi i nabrała prawa dóbr szlacheckich, niewiadomo. W XVII w. dzierżył te dobra Marcin Wadowski, a r. 1687 byli dziedzicami bracia Adam i Bartłomiej Grzywna; dla tego nazywał się ten majątek wówczas Linowo Grzywnowszczyzna, która to nazwa zachowała się u ludu i później, chociaż r. 1689 odziedziczyli te dobra Czapscy. Po okupacyi pruskiej podzielono przy spisywaniu ksiąg hypotecznych r. 1783 tak wś jako i majątek szlach, na 3 części na L. szlach. czyli Grzywnowszczyznę, na dziedziczne sołectwo czyli Kubaczyznę i na wś włośc. Linowo. Pierwsze dwa majątki, posiadali wówczas bracia Czapscy, Tomasz i Paweł; dobra szlach. obejmowały 15 włók, których wartość wynosiła 10000 fl. Prócz starego dworu były tam także zabudowania gospodarcze, browar z drzewa i 6 chałup czynszowych, a nad drogą do Brodnicy prowadzącą stała karczma i jeszcze jedna chałupa czynszowa; 15 morgów zajmowała mała brzezina. Ponieważ właściciele rościli sobie prawo warzenia piwa i wódki, sądownictwo i wolne polowanie, a nie mogli na to pokazać żadnego przywilej u, dla tego wszczął się spór między Czapskimi a fiskusem. Rząd utrzymywał bowiem, że te dobra szlacheckie należały pierwotnie do ststwa radzyńskiego i że Czapscy posiadali je dawniej tylko jako starostowie. Proces toczył się 3 lata od r. 1792 1795 przez trzy instancye; wypadł atoli na niekorzyść rządu, Bö dziedzicznego sołectwa, Kubaczyzną zwanego, należało 1783 r. 9 wł. ; szacowano je na 3000 fl Reskryptem z d. 14 czerwca 1858 r. została ta posiadłość przyłączona do powyż wymienionych dóbr szlacheckich, przez co obszar tychże wzrósł do 1847 mr. i 101 pr. kwadr. ; 22 lut. 1854 r. rozporządziła władza, że dobra szlach, miały się odtąd nazywać po niem. Lindenow dla odróżnienia od wsi, która swą dawną nazwę zatrzymała. 3. L. , niem. Leynaw dok. Leynow, Lynaw, wś na Warmii, należąca dawniej do kapituły warmińskiej, pow. olsztyński, par. katol. W. Bartołty, st. poczt. Olsztyn Alleustein. Roku 1857 mk. 207. Wś ta jest przeważnie polską, 23 maja r. 1348 zapisuje kapituła fidelibus nostris Theodorico Dangil Willun panstlen Joniken octo mansos circa lacum Lynaw pod zwyczajnemi warunkami. Dalej daje mu prawo rybołówstwo na swoją potrzebę in lacubus nostris in exteriori solłtudine i prawo polowania in extrema nostro solitudine more aliorum pruthenorum. Zagłówne ma wynosić 30 grzywien i po 5ciu latach wolności będzie od każdych 4ch włók zobowiązany do stawienia jednego jeźdźca ze zbroją; prócz tego będzie pomagał przy budowaniu warowni. Datum et actum in Bertingen Bertąg. Ob. Cod. dipl. Warm. II, str. 118. R. 1476 27 czerw. Enoch z Kowalek, proboszcz katedralny, nadaje na prawie chełm. Mikołajowi Kopcowi 24 włók we wsi L. , z których, gdy jeszcze nie były puste, czyniono 6 służb pruskich, celem zało żenia wsi dannickiej, mającej zatrzymać da wniejsze nazwisko. Sołtys otrzymuje 2 włóki i rybołóstwo w jeziorze Cukulnia. Ob. Kętrz. , O ludn. pols. str. 548. Z r. 1575 d. 22 stycz. datuje przywilej na wystawienie karczmy w tej wsi. R. 1656 było pustych 1 1 2 wł. R. 1864 dm. 24, mk. 226, którzy wszyscy są katolicy i mówią po polsku. 4. L. , dok. Linoff, Lei ne, Leyinau, Wagilsdorf, Weigilsdorf, wś. pow. szczycieński, na pruskoluter. Mazurach, przez osadników polskich założona i trzymana, st. poczt. Szczytno. Ma 47 włók rozl. R. 1387 Konrad Zöllner von Rothenstein, mistrz w. krzyżacki, nadaje Maciejowi i Staśkowi, bra ciom, 20 wł. między jeziorami saskiem a Kli nem na prawie chełm. i pozwala je dzielić na dwa działy ale nie więcej. R. 1426 nadaje Szymon Wagil t. j. Wagilewicz z L. , pan i dziedzic dóbr linowskich, wiernemu Marcino wi, synowi Pawła Bartosza z Trelkowa Trilkow t. j. Gr. SchönDamerau, celem lokacyi wsi dannickiej, 4 wł. sołeckie na prawie chełmińskiem, z których służyć mu winien po ko niu wartości 4 grzyw. Świadkami byli Paweł Sąd Pawel Samd i Olbrycht. Ob. Kętrz. , Ludn. polska w Prus. , str. 387, 388. Wolni osadzeni w L. freie mieli dawniej obowiązek pomagać przy budowie zamków krzyżackich; r. 1586 przejęli za to przewóz książęcej poczty Postfahr. Ob. Toppen, Gesch. Masurens, str. 313. Trudno jednak wiedzieć, czyby to była wś tego samego powiatu, ponieważ Toppen bliższego położenia nie podaje. E. 1857 było tu 335 mk, 5. L. , niem. Linnowen, wieś, pow. gołdapski, st. poczt. Dubeningken, wła sność fiskalna. Kś. F. Linowskie jez. w pow. gołdapskim, por. t. II, 668. Linsen niem. , wś, pow. mielicki, par. OberFrauenwaldau. Lińsk, folw. w pow. ihumeńskim, własność Okołowa, ma obszaru 636 mr. A, Jelski. Lińsk al. Łyńsk, dok. Lynsk, Lynski, wś, pow. świecki, w okolicy lesistej i piaszczystej, blisko granicy pow. chojnickiego. Obszaru liczy mr. 4963, bud. 154, dm. 72, katol. 428, ewang. 50. Parafia i poczta Sliwice, szkoła w miejscu. Za krzyżaków istniały dobra we wsi L. , dziedzic pełnił 1 służbę wojenną konną. W początkach XIV w. należał do L. także Niewieścin, jak podaje z ksiąg krzyżackich R. Wegner Kreis Schwetz, który to dodatek zdaje się innej wsi L. wymagać, aniżeli nasza, odległa, przy Sliwicach położona. R. 1442

Linowskie jezioro

Linowskie

Lińsk