okr. adm. , o 48 w. od Wilna, 3 dm. , 24 mk. katol. 1866. Por. Bystrzyca I, 510. Linów 1. Stary i Nowy, wś nad rz. Wisłą, pow. opatowski, gm. Lasocin, par. Trójca. Leży na krawędzi wyniosłego brzegu doliny Wisły; odl. od Opatowa 31 w. Posiada młyn wodny i fabrykę znanych w kraju całym pługów, wyrabianych według pomysłu właściciela L. , Romana Cichowskiego. W 1827 r. było tu 79 dm. , 451 mk. ; obecnie jest gruntu dworak. 2400 mr. , włośc. 232 mr. , dm. drew. 51, mur. 2, mk. 477. Opis fabryki R. Cichowskiego przez J. K. Gregorowicza w Kłosach t. 15. W XV wieku L. należał do par. w pobliskim Zawichoście i był dziedzictwemJana Linowskiego h. Rawa. Istniała również w pobliżu Linowska Wola, zwana obecnie L. Nowy Dług. I, 196 i II 494. Według Tow. Kred. Ziemsk. dobra L. składają się z folwarków L. Górny, L. Dolny i Góry. Rozl. wynosi mr. 2609; folw. L. Górny grunta orne i ogr. mr. 393, łąk mr. 42, lasu mr. 628, nieuż. i place mr. 31, razem mr. 1094, bud. mur. 1, z drzewa 18; folw. L. Dolny grunta orne i ogr. mr. 458, łąk mr. 157, pastw. mr. 196, wody mr. 6, lasu mr. 145, nieuż. i place mr. 74, razem mr. 1036; bud. mur. 2, z drzewa 12; folw. Góry grunta orne i ogr. mr. 193, lasu mr. 279, nieuż. i place mr. 7, bud. z drzewa 7; płodozmian po folwarkach zaprowadzony 7mio, 8 i 14polowy. Wś L. osad 40, z grun. mr. 202. 2. L. , wś włośc, pow. kozienicki, gm. Suskowola, par. Sucha, od Kozienic odl. 23 w. Gruntu 555 mr. , 36 dm. , 271 mk. W 1827 r. wś rząd. 9 dm. , 62 mk. Linów dok. , ob. Górale. Linowa, dobra, pow. prużański, okr. polic. szereszowski, o 22 w. od Szereszowa, o 180 od Grodna, o 7 w. od Pruźany, o 3 w. od stacyi Linówka drogi żel. brzeskomoskiewskiej prze zwanej Liniewo. Z wsiami L. , Horodniany, Słonimce, Olszany, Zaborze, Smolany, Podziensienie, Worotne, Zaniewicze, Obsze, nale żały do ekonomii prużańskiej; przedane Trębickiemu, do wnuka którego i dziś należą. Mają 3800 dzies. rozl. L. Kr. Linowe al. Linowo, dok. Lynoffen, nazywało się kiedyś jezioro przy Boguszewicach położone, w pow. grudziąskim. R. 1425 Paweł von Russdorf, mistrz w. krzyżacki, uczynił zamianę z Henrykiem z Bąkowa, podług której zamiast wsi jego dotychczasowej Boguszewice z jeziorem Linowe i młynem, w obwodzie wtedy radzyńskim, ustąpił mu wś Orle w rogozińskim obwodzie leżącą wraz z jez. Czyste i lasem Somoszyn. Ob. Frölich, Gesch. des Kreises Graudenz, str. 234. Linówek, os. włośc, pow. kozienicki, gm. Tczew, par. Zwoleń, od Kozienic w. 28. Gruntu mr. 30, dm. drew. 2, mk. 10. Linówek 1. folw. , do Linówca, pow. lu bawski, nad strugą Wel; bud. 3, dm. 2, katol. 59, Parafia Grodziczno, szkoła Wólka, poczta Lubawa. Dziedzic Feliks Kawęczyński. 2. L. , niem. Linoweg, włośc. wś, pow. starogrodz ki, w okolicy lesistej i piaszczystej, przy gra nicy pow. chojnickiego, o 5 mil od Starogrodu. Obszaru mr. 836, gbur. 4, zagrodn. 13, dm. 19, katol. 96, ew. 12. Parafia i poczta Śliwice, szkoła Osieczno. Kś. F. Linowiec 1. wś, pow. mogilnicki, 11 dm. , 85 mk. , 13 ew. , 72 katol, 32 analf. Cegielnia. Kościół katol. paraf. dekan. gnieźnieńskiego św. Michała Łaski, Lib. ben. I, 200. Poczta w Orchowie o 5 kil. , tel. w Gembicach o 11 kil, st. kol. żel. w Mogilnie o 19 kil. 2. L. , dom. tamże, 1978 mr. rozl, 4 miejsc a L. , dom. ; folwarki b Mlecze; o Kosakowo; d Przybroda; 29 dm. , 349 mk. , 34 ew. , 315 kat. , 62 analf. Własność Aleksandry Zakrzew skiej. M. St. Linowiec 1. al. Liniewiec, niem. Lienfitz, włośc. wś, pow. starogrodzki, na bitym trakcie starogrodzkoskarszewskim, przy granicy pow. kościerskiego, podług dok. nad jeziorem, które się zwało Linowiec. Obszaru liczy mr. 3078, gbur. 13, zagr. 10, katol. 200, ew. 172, dm. 37. Parafia Kokoszki, szkoła w miejscu, poczta Starogród, dokąd odległość wynosi 1 milę. W XIII i XIV wieku L. był własnością rycerzy zakonnych joanitów, nadaną im przez pomorskich książąt. R. 1359 Henning Ton Wartenburg przezwany Starogród, komtur joanitów w Starogrodzie, poświadcza, jako jego poprzednik Jan von Vorkfeld wystawił był pierwszy przywilej dla tej wsi; włók było wtedy 50, prawo chełmińskie; sołtys Piotr Wojciech otrzymał 3 wł. wolne, 4 przeznaczone były dla proboszcza. Od reszty włók po 15 latach wolnych dawać nam będą po 3 wiard. i 2 kury. Sądzić miał prawo sołtys mniejsze przekroczenia aż do 4 szelągów, od których dostawał grosz trzeci; większe przewinienia wyłącznie do komtura należały. Nadto pobierał sołtys połowę czynszu karczmy, miał wolne łowy na zające w granicach wsi, a coby ubił z większego zwierza, jedne czwartą odda na zamek. W jeziorze Linowcu wolno mu ryby łowić ku własnej potrzebie. Ponieważ później znalazł się we wsi nadmiar 10 włók, roku wspomnionego 1359 nazwany komtur Henning wystawia nowy przywilej, prawa wszystkie dawniejsze jako ł powyższy przywilej swojego poprzednika potwierdzając; jako granicę oznaczył wtedy między innemi od Wierzycy do drogi grzymysławowej, do drogi starogrodzkiej, do drogi do Orchau, napowrót do Wierzycy. Kościół dawnie w L. istniał, nie wiadomo kiedy na pewno założony, wspominany pierwszy raz w powyższym przy

Linów

Linów

Linowa

Linowe

Linówek

Linowiec