Russiae. Po obu bokach rok MDXXXIV. Poniżej zaś; Nisi Dominus custodiverit civitatem, in vanum laborat, qui custodit eam. Tenże nie doczekawszy się potomstwa z mał żonki swojej Zofii, księżniczki mazowieckiej, zmarł bezdzietnie; król oddał więc zamek Ja nowi Krusith owi Kruzic z Lepogławy. Wdowa po nim Katarzyna Palffy poszła za późniejszego palatyna Stefana Illeshazy ego 1588, który posiadłości do zamku należąca od Rudolfa II kupił koło r. 1588. Tenże dzierżył zamek do r. 1609, w którym umarł. Po nim r. 1609 1 wrześ. objął zamek Kaspar Illeshazy, z pomiędzy krewnych przoz bez dzietnego Stefana Illeshazy ego za syna przy swojony. On wzniósł wieżę i bramę wscho dnią, jak świadczy napis, Illustrissimus Comes Caspar Illeehazy, perpetuus a Trenchin, eiusdemque ot Liptoviensis hacreditarius comes ac Arvensis comitatuum supremus comes, s. c. reg. maiestatis consiliarius. Dum fuveret Suecus Moravorum tecta petendo, et Silesiacos rumperet ense focos hanc ego suspendi tabulatam pondere portam, ut sit aperta bonis, non pateatque malis. Magne Deus, serves haec propugnacula tanquam, perpetuae gratum posteritatis opus, Anno 1642. R. 1645 umarł Kasper Illeshazy. Po nim nastąpili jego sy nowie Jerzy i Gabryel. Gabryel sprzedał za mek i dobra doń należące Stefanowi Tökölyi e mu, który zamek upiększył i obronniejszym uczynił. Źródło w południowej stronie zamku położone zasklepił murem, 2 sążnie grubym i na nim wzniósł basztę. Dzieło to 70000 złr. kosztować miało. Do źródła prowadziło 30 schodów z piwnicy. Podanie jest, że wapno zarabiano winem i jajami z całej Orawy i Lip towa skupionemi. Syn Stefana Emeryk utra cił r. 1707 zamek, który przeszedł na własność rządu. Tegoż samego roku odebrał go cesar skim Franciszek Rakoczy II, po dłuższem oblężeniu. Do Likawy należały Łuczki, Liskowa. św. Marcin, Likawka, Czernowa, Gombasz, Rewuca niżnia, Łużna, Osada, Wilkolińce Spelunca luporum, Biały Potok, część Ludrowy, Sossów Szuszów, Hrubotowa, Riber pole, Selnica miasto i część Sokolców Szokolcs. Br. G. Likiec, Likieć, wś, folw. i rumunki, nad rz, Gozdownicą i jez. Likiec, pow. rypiński, gm. Rogowo, par. Gójsk, odl. 21 w. od Rypina. W 1827 r. było tu 18 dm. , 327 mk. ; obecnie w ogóle 42 dm. , 430 mk. Dobra L. mają młyn wodny, wiatrak i 686 mr. Rumunki kol L. nad jez. i n. mają 19 os. , 21 dm. , 138 mk. , 757 mr. 630 ornej roli. Wś włośc. L. wraz ze wsią Turka ma 11 dm. , 32 os. , 208 mk. i 381 mr. z tych 225 mr. do folw. Turka. Według Tow. Kred. Ziem. folw. L. rozległy mr. 495 grunta orne i ogr. mr. 232, łąk mr. 78, pastw. mr. 16, lasu mr. 148, nieuż. i place mr. 21, bud. mur. 1, z drzewa 6, pokłady torfu. Wś L. os. 57, z grun. mr. 860. Folw. L. Nowi ny rozległy mr. 616 grunta orne i ogr. mr. 285, łąk mr. 14, wody mr. 98, lasu mr. 130, zarośli mr. 80, nieuż. i place mr. 9, bud. z drze wa 4; wody stanowią jezioro. A. fal. Likiec, jez. w pow. rypińskim, leży na prawo od drogi z Sierpca do Chrostkowa, na płn. wsch. od folw. LikiecNowiny. Rozległe 100 mr. , głębokie 8 do 10 st. Brzegi lesiste, wyniosłe 422 stóp npm. ,; nad jeziorem mieszczą się od wsch. kolonie rumunki likieckie. Likiszki Małe, wś i L. Wielkie, wś, pow. kalwaryjski, gm. i par. Olita, odl 51 w. od Kalwaryi. W 1827 r. L. Małe wś rząd. , miały 31 dm. , 215 mk. ; obecnie 50 dm. i 392 mk. L. Wielkie mają teraz 51 dm. , 320 mk. Likiszki, wś gm. Butrymańce, pow. trocki, 4 okr. adm. , 48 w. od Trok, 5 dm. , 42 mk. , z tego 41 katol, 1 prawosł. 1866. Likoppen niem. , folw. dóbr Essern w Kurlandyi, pow. goldyngeński, par. Frauenburg. Likowice, wś w pow. nowogródzkim, o wiorst 2 na południe od miasteczka Turca po łożona, ma osad 31, miejscowość bezleśna, okr. polic. mirski, A. Jelski. Likowitz niem. , według Knie folw do Brzezinki, pow. toszeckogliwicki. Liksna, Lixna, po łotew. Lejksna, wś w pow. dyneburskim, przy zbiegu Likilnianki z Dźwiną, własność Zybergów wraz z okolicznemi wsiami Kirup, Nidzgal, Owsiejowo. Kościół w L. pod wezw. Jezusa, Maryi i Józefa oraz piękny pałac 1861 zgorzały zbudował 1798 r. Józef Zyberg. W dokumentach krzyżackich L. zowie się Lixten. Par. L. katol dek. dolnodyneburskiego dusz 7423. Kaplica w Patmalu. Jest w L. fabryka terpentyny i piękna pasieka; st. dr. żel ryskodyneburskiej, o 14 w. od Dyneburga a 16 od Niegalu. W XIV w. przebywali tu komturowie dyneburscy, o działaniach i sprawach litewskich donosząc swoim mistrzom. W r. 1626, podczas wojny o Inflanty ze Szwecyą, pobity został Horn pod L. przez Aleksandra Gąsiewskiego, wojewodę smoleńskiego. Por. Iłłukszta i Kolup. Likśnienka, Liksna, rzeczka mała ale spławna, dopływ Dźwiny z prawej strony, wypływa z jez. Strop a uchodzi do Dźwiny między Dyneburgiem i Liksną. Liksudy, wś, pow. telszewski, okr. polic. szkudzki, o 41 w. od Telsz, 18 dm. , 186 mk. , młyn wodny 1859. Likszny, niem. Luxainen, dobra, pow. morąski, st p. Zalewo; leżą nad jez. Jezierzyce. Likszele, dobra, pow. szawelski, par. szawkiańska, o milę od Szawkian ku Krożom, nad Wentą, rozl włók 70. Niegdyś własność Jucewiczów, potem Bohuszów, którzy około 1850

Likiec

Likiec

Likiszki

Likoppen

Likowice

Likowitz

Liksna

Likśnienka

Liksudy

Likszny

Likszele