pow. lipnicki, na Morawie; na wsch. stoku tej góry, w wysokości 600 m. npm. , źródła Odry. Liesowiczi rus. , ob. Lesowicze. Liessau niem. , ob. Lisewo. Liessmühle niem. , ob. Łysy młyn, Liessoll dok. , ob. Łysonie, Liesvorwerk niem. , folw. do Konotopu, pow. zielonogórski. Lieswarthe, niem. nazwa Liczwarty. Lieszcze, niem. Horno, wś na dolnych Łużycach, w pow. grodkowskim. Kościół para fialny ewangelicki z nabożeństwem serbskiem; szkoła początkowa. Ludności z górą 500, pra wie wyłącznie serbskiej. A. J. P. Lieszyn dok. , ob. Łysonie. Ljetoń, niem, Litten, wś serbska na saskich Łużycach, w pow. budyszyńskim. W r. 1875 dm. 12, mk 91, w tem Serbów 81. A. J. P. Ljewałd, niem. Lawalde, wś w zniemczonej części saskich Łużyc, w pow. lubijskim. W r. 1875 Serbów 11. A. J. P. LievenBehrsen, ob. LiwenBerzen. Liewenberg niem. , wś, pow. lidzbarski, ze stacyą pocztową. Lievenhof niem. , ob. Liwenhof. Liewern al. KiaunodenPeter niem. , wś, pow. kłajpedzki, st. p. Karlsberg. Ljeżyny, niem. Leschen, wś na dolnych Łużycach, w pow. kalawskim, par. Skjarboszcz Mieszkańcy są w fazie germanizacyi; starsi mówią po serbsku, młodzi po niem. A. J. P. Lifland niem. , Liflandya, Liwlandya, Liwonia, Liflancka al. Ryska gub. , ob. Inflanty i Ryga, Ligaj, zaśc. nad rz. t. n. , pow. nowoaleksandrowski, okr. polic. sołocki, 5 mk. , młyn wodny 1859. Ligarki, nazwa skał w Pieninach, tuż nad Dunajcem, nad lewym jego brzegiem, przy ujściu Pieńskiego potoku, a na płd. od niego. Na płd. od nich wznoszą się skały Przypieckami zwane. Między L. a Przypieckami jest dolinka do Kamiennego Mleka ob. . U stóp Ligarek płynie Dunajec nader spokojnie; stąd też to miejsce zwie się Leniwe. Br. G. Ligasówka, także Ligaszówka, grupa chat włościańskich w Zębie, przysiołku Zubsuchego, wsi położonej w pow. nowotarskim. . Br. G. Ligaszówka 1. grupa chat włośc. w obr. gminy Tylmanowej, w pow. nowotarskim. 2. L. , ob. Ligasówka, Br. G. Ligat niem. , rz. , lewy dopływ rz. Aa w gub. ryskiej. Por. Gauja. Ligen niem. , folw. dóbr Kandawa w Kurlandyi. Ligęza, młyn nad dopływem Liczwarty, należy do wsi Bodzanowice. Ligęzów, wś, pow. radomski, gm. Wielogóra, par. Cerekiew, od Radomia 11 w. Ziemi włośc. mr. 353, dwors, i mr. , dra. drewn. 16, mk. 139. W spisie z 1827 r. nosi nazwę Ligenza. Por. t. I, 934. Ligęzowe, pustkowie do wsi W. Borek, pow. olesiński. Ligi, folw. szlach. , pow. oszmiański, 1 okr. adm. , o 18 w. od Oszmiany, 1 dom, 17 mk. katol. 1866. Ligi, niem. Liegen, folw. , pow. ostródzki, st. poczt. Miłomłyn. Ligie, wś, pow. rossieński, par. Niemokszty. Ligieniec, ob. Dalechowice. Ligiowie, ob. Lygowie. Ligis, ob. Windawski kanał. Ligniany, ob. Łyngmiany, mko w pow, wileńskim. Ligmunt al. Lekbąd, niem. Legbond, włośc. wś, pow. chojnicki, w okolicy lesistej i piaszczystej borów tucholskich; obszerne bagna przy wsi będące nawadniają się za pomocą kanału z rz. Brdy tu pociągnionego. Obszaru liczy mr. 7629, bud. 162, dm. 76, katol. 511, ew. 9. Parafia i poczta Czersk, szkoła w miejscu. Za polskich czasów wś L. należała do dóbr sstwa tucholskiego; lustr. tegoż sstwa z r. 1570 pisze Ligmunt, dzierżawy Jerzego Żalińskiego, ma 1 włókę osiadłą i 1 ogrodu. ; 3 karczmarzów tutejszych i 9 ogrodników zobowiązani według przepisanej kolei wraz z innymi odbywać straż leśną w puszczy i barci czerskiej. Lignica, niem. Liegnitz, miasto stołeczne niegdyś udzielnego księstwa i po Wrocławiu największe w całym Szląsku, leży w równinie nad rz. Katzbach i Czarną. Ród Piastów, książąt panujących, najdłużej przetrwał w L. ; wygasł dopiero na księciu Jerzym Wilhelmie d. 21 listopada 1675 r. Śmierć jego stała się później powodem wojny 7letniej, po której Fryderyk II L. do Prus przyłączył. Miasto zdobił starożytny zamek, leżący niedaleko Głogowskiej bramy, dawniej stołeczny książąt panujących. Nad nim wznosiły się dwie wieże, jedna od południa nosząca nazwisko Piotra, druga od strony miasta, zwana Jadwigi, w której, podług podania miejscowego, ta święta księżna mieszkała. Dzisiejszy zamek w niczem starożytnego nie przypomina. Kościoły katolickie godne wspomnienia są kolegiata ś. Jana r. 1348 przez księcia Wacława fundowana, a przez Jerzego Rudolfa r. 1653 na nowo uposażona, pozostawała w ręku jezuitów. Przy tym kościele znajduje się wspaniała kaplica grobowa książąt na Lignicy i Brzegu z rodu Piastowskiego, założona w r. 1677 przez Ludwikę, księżnę Anhalt, małżonkę ostatniego księcia na Lignicy, Poprzednio zwłoki ich spoczywały w klasztorze kartuzów, który założony w r. 1423 przez Ludwika, księcia na L. i Brzegu, stał przed bramą głogowską. Gdy w czasie reformacyi klasztor ten zamieniony został na zabudowanie gospodarskie, książę Liesowiczi Liesowiczi Liessau Liessoll Liesvorwerk Lieswarthe Lieszcze Lieszyn Lieven Liewenberg Lievenhof Liewern Lifland Ligaj Ligarki Ligasówka Ligaszówka Ligat Ligęza Ligęzów Ligęzowe Ligi Ligie Ligieniec Ligiowie Ligis Ligniany Ligmunt Lignica