J. K. M. de dto Warszawa 4 stycz. r. 1759, vigore którego circa posseesione tej wsi conservatar. Hiberna zaś na gardekurów J. K. M. i expenszczyzna z tej wsi do kasy ekonomicznej podług dyspartymantu zamkowego komportowana i płacona być powinna. Wójtostwo w tej wsi i karczmy i młyny w posssyi pani Eleonory de Nosticz Drzewieckiej, generałowej lejtnantowej wojsk J. K. M. , na które prawo produxit, vigore którego czynszu do kasy ekono micznej płacić złp. 5, hibernę zaś na gardekurów J. K. M. do kasy ekonomicznej według dyspartymantu zamkowego corocznie komportować. Z dworzysk 60. Z, każdego pług jeden z broną rano wychodząc, kosarz jeden do trawy zrana do wieczora, kosarz do owsa z gromadzielnikiem zrana, owies wozić dzień cały a piesi z widłami. Po furze drzew bukowych z dworzyszcza, po kurze jednej, jajec po 12. Obornik każdy wozić a pieszy nakładać lub roztrząsać. Tłoki proszone z chlebnika do orania i koszenia, ale za to uczęstować gromadę należy. Powinności całej krainy lubochorskiej tamże str. 194 Prócz czynszów wymienionych przy każdej wsi, każda wieś, prócz L. , odwieźć powinna do zamku Samborskiego drzewo rokowa; kiedy rozkażą, z łanu każdego sianego, kostkowe drzewo jedno, ciosane jedno, łat 2, gontów kóp 2, albo jeśliby zamek nie potrzebował takowego drzewa, tedy z każdego łanu sianego po złp. 2 do kasy ekonomicznej płacić mają. Robocizny do klucza zadniestrskiego lub za nie do kasy ekon. sambor. z każdego łanu sianego po złp. 12 zaraz we żniwo płacić, excepto wsi L. , wszystkie wsie powinno, albo dać raz w rok z każdego łanu sianego na cały tydzień do Zadniestrza, jeżeli administracya pozwoli, robotników pieszo po 4, a jeżeli kosarzów, to po 2 z łanu powinni, za które robociznę vide in Summario. Dziesięciny owczej dawali od owiec 20 barana jednego, albo od każdej owcy po gr. 4 płacili; teraz ogólnie cała kraina prócz wsi L. płaci co rok do kasy ekonomicznej na wiosnę złp. 370, które także Tide in compendio. Hybernę na gardekurów J. K. M. oraz expenszczyzne do kasy ekon. sambor. podług dyspartymantu wydanego każda wieś, excepto L. , na termin naznaczony wypłacać ma, tudzież uniwersałom zamkowym i dyspozycyom wszelkim zadosyć czynić. Elekcyonalne od urzędów przysiężnych i dziesiętnikom każda wieś prócz L. do kasy ekonom, podczas sądów zborowych płaci. Compendium intraty rocznej z krainy libochorskiej podane dla każdej wsi, czyni razem 2661 złp. 10 1 2 gr. czynszu, 254 złp. 15 gr. elekcyonalnego. Ad haec za robociznę do klucza zadniestrskiego należącą z łanów w tej krainie sianych z każdego po złp. 12 prócz L. , razem 621 złp, ;, owczej dani z całej krainy wyjątkiem L. złp. 370. Z pasiek seu kopań po lasach prowent według corocznej rewizyi do kasy ekon. należeć ma i on podczas sądów zborowych wraz z grzywnami importowany być powinien, excepto Libochory. Inwentarz z r. 1768 podaje intratę z krainy lubochorskiej na 5423 złp. 24 gr. Wieś L. wraz z wójt. otrzymali r. 1765 w dzierżawę na lat 8 Jan Daniel i Dorota Toepferowie. Rząd austryacki zajął krainę libochorską r. 1773 i przyłączył do klucza borynieckiego, który sprzedano r. 1868. Lu. Uz. Libochora, Libochura, ob. Libuhora, Libochowa, ob. Libuchowa. Libojaty, Lubojata, niem. Laubias, wś, pow. bilowiecki na Szląsku austryackim, ma szkołę ludową, kościół paraf. katol. , 899 mk. w trzech częściach swoich L. 373, Lhotka 131 i Bittau 395. Por. Bilowiec. F. S. Liboń, niem. Liebon, wioska serbska na saskich Łużycach w pow. budyszyńskim. W r. 1875 dm. 2, mk. 22, w tem serbów 20. Libony dok. , ob. Lubomie. Liborty, wś, pow. rossieński, par. chwojdańska. Por. Chwejdany. Libowiec według Triesta, Lipowiec według Knie, folw. dóbr Ruptau, pow. rybnicki; 5 dm. , 15 mk. Librantowa z Boguszową, wś, pow. sądecki, par. Siedlce, o 11 kil. od N. Sącza, przy drodze gminnej do Bobowy. Położenie wzgórzysta; wzniesienie wsi przy kapliczce 368 m. ; na płn. za wsią dział graniczny od Siedlec przy krzyżowej drodze 543 m. wys. Rozl. obszaru dwors. roli 88, łąk i ogr. 10, pastw. 36, lasu szpilk. 215 mr. ; posiadłości mniejszej roli 562, łąk i ogr. 137, pastw. 173, lasu i zarośli 259 mr. austr. Grunta żytnie. Dm. 60, mk. 564, z tego na obszarze dworskim, zwanym L. Olchówka, 34; wszyscy rzym. katol. Jest tu kopalnia nafty, eksploatowana ze średniem powodzeniem, i mała fabryka wyrobów z oleju skalnego. L. należała dawniej do dóbr klasztoru norbertanów w N. Sączu; po supresyi tego klasztoru została zajęta przez rząd austr. na fundusz religijny a następnie w r. 1829 za 8150 złr. m. k. sprzedana Józefowi Hebenstreitowi, jednocześnie z wsiami Naściszowa, Kwieciszowa, Boguszowa, Grabowa, Brzezie, Bobków, Łęg i Piątkowa. Dziś L. należy do spadkobierców Franciszka Holeniego. Kopalnie nafty badał w r. 1875 E. Windakiewicz Olej i wosk ziemny a później H. Walter i dr. E. Dunikowski Kosmos z r. 1882 str. 368 i nast. Kopalnie znajdują się w zaklęśnięciu góry; roboty wykonywają podług planu obmyślanego. Najgłębsza studnia ma 280 stóp głębokości, ale nafta pokazuje się już w 10 sążniach, poczem ginie. Przy kopaniu natrafiają najprzód na rozmiękczony czarniawy piaskowiec, zmieszany ze szpatem i błyszczykiem, Libochora Libochora Libochowa Libojaty Liboń Libony Liborty Libowiec Librantowa