dług jednych 1285 r. , podług drugich w tym roku podniesione do rzędu miast. Należało jak i Bytów do Pomeranii gdańskiej, ulegając władzy książąt pomorskich i królów polskich. Krzyżacy, opanowawszy Gdańsk, dzierżyli i L. do r. 1454; wtedy Kazimierz Jagiellończyk zdał je Erykowi, księciu pomorskiemu, który je wraz z innemi zamkami krzyżakom poddał. W r. 1466 przez pokój toruński wrócony rzeczypospolitej. Ii. 1490 Bogusław X. , syn Eryka, książę pomorski, poślubił Annę, córkę króla Kazimierza, i przy dzierżawie L. i Byto wia został. Zygmunt I, brat Anny, dłużnym jej będąc 14000 dukatów posagu, oddał jej synom, Jerzemu I i Barnimowi X. w r. 1526 miasto L i Bytów, jako lennikom rzeczypospolitej. Po wygaśnięciu ich potomków po mieczu, posiadłości te wracają do Polski. Zmarł ostatni z tej linii Bogusław XIV w r. 1637, a powiaty te wcielone zostały do województwa pomorskiego. Jan Kazimierz w r. 1657 elektorowi brandeburskiemu odstąpił je przez układ w Welawie, z obowiązkiem hołdownictwa. W r. 1773 wraz z województwem pomorskiem Prusy zabrały. Miasto to, w latach 1658 i 1682 wiele od pożaru ucierpiało; w dawnych czasach było silną twierdzą; dotąd jest jeszcze opasane wysokim i grubym murem z wielu wieżami. Ma trzy kościoły, to jest ewangelicki ś. Salwatora, katolicki ś. Jakóba i reformowany zazamkowy. Odbywają się tu 4 jarmarki w ciągu roku. Powiat lęborski ma 22 mil kw. rozl. i 40237 mk. , w tem 791 Polaków, Por. Pomorze, Lęcza, Łęcza, ob. Łęcze. Lęcze, ob. Leńcze. Lęd, ob. Ląd. Lędowo, niem. Landau, wś włośc. , pow. gdański, o 3 1 4 mili od Gdańska, własność m. Gdańska, nad Łachą gdańską MittelLauke i uchodzącą do niej Gęsią. Obszaru mr. 2260, gbur. 20 mgr. 4, katol. 203, ew. 76, dm. 34. Parafia Wocław, szkoła Langfelde, poczta W. Cedry. Kś. F. Lędy L niem. Lendi, włośc. wś, pow. chojnicki, nad małem jeziorem, w okolicy lesistej i piaszczystej, blisko granicy pow. kościerskiego. Obszaru liczy mr. 4519, bud. 40, dm. 16, katol. 103, ew. 21. Parafia Leśno, szkoła Windorpie, poczta Brusy. Za polskich czasów wś L. należała do dóbr star. tucholskiego; lustr. tegoż star. z r. 1664 donosi L. na pustkowiu; ta wś nie ma włók gburskich, ale jest ogrodu. 7 i sołt. 1, dają społem rocznego czynszu zł. 77; czterech ogrodu. zobowiązani są podług kolei wraz z drugimi odbywać straż leśną w puszczy i barci lisińskiej. 2. L. al. Lądy, dok. Lande, nazywało się kiedyś jezioro w pow. chojnickim, do wsi rycer. Cołdanki Soldans należące. E. 1357 Winryk von Kniprode, mistrz w. krzyżacki, pozwala dzie dzicowi tych dóbr Tycze Grel łowić ryby w jez. L. , małemi jednak tylko narzędziami i ku stołowej potrzebie. Ob. Odpisy Dregera ręk. w arch. w Peplinie, str. 29. Obecnie w ograniczeniu wsi Cołdanki jeziora żadnego pod taką nazwą na mapach nie spostrze gamy. Kś. F. Lędycki młyn, niem. Landeckermühl, dobra, pow. człuchowski, nad strugą do Gwdy płynącą, przy granicy pomorskiej, w lesistej oko licy. Obszaru mr. 979, bud. 17, dm. 4, ew. 41Parafia katol. Heinrichswalde, ewang. Lendyczek. Kś. F. Lędyczek, ob. Lendyczek. Lędyk, ob. Landeck niem. . Lędzin, niem. Lendzien, 1295 r. Ledzinice, kol. , pow. opolski, par. Opole; 10 bud. , 23 dm. , 186 mk. , 22 osady, 360 mr. ziemi. F. S. Lędziny, Lędzyn, niem. Lendzin, wś i dobra. pow. pszczyński, o milę od N. Bierunia, przy drodze z Pszczyny do Mysłowic; 202 bud. , 176 dm. , 1826 mk. Dobra należały do biskupów krakowskich, potem do klasztoru w Staniątkach, dziś do księcia Pszczyny; mają 1311 mr. ziemi, wapielnię, kopalnię węgla zaniechaną, osady leśne Zamość i Ławek, dworek Heinrichsfreude, leśnictwo Świnów, wapieniołomy i smolarnię. Wś ma 157 osad z attynencyami, 3143 mr. ziemi, wielu rękodzielni ków. Kościół katol. paraf. z r. 1769 i drugi kościół drew. ś. Anny; Szkoła 3klasowa. We wsi L. góra ś. Klemensa, 904 npm. Par. L, dek. mikołowskiego r. 1869 miała 4395 katol, 141 ew. , 73 izr. F. S. Lęgliszewo, niem. Idasheim, dom. , pow. wągrowiecki, 1128 mr. rozl. , 7 dm. , 82 mk. , 3 ew. , 79 katol. , 35 analf. Poczta i tel. w Gołańczy Gollantsch o 5 kil; stacya kol żel. w Osieku o 21 kil Niegdyś własność Zabłockiego. Lęgorz, także Łęgorz, przys. do Jareniówki w pow. jasielskim, leży u ujścia Ropy do Wi słoka, 310 m. npm. , na płdn. od tej wsi, i ma 79 mk. rzym. katol. , graniczy na płdn. i zach. z Trzcinicą, na płn. z Jareniówką; od Jasła jest oddzielony Lęgorz wodami Ropy i Wi słoki. Mac. Lękuk mylnie, właśc. Łękut ob. . Lępa, niem. Lampa, os. do Chmielna, pow. kartuski, nad jez. raduńskiem. Lężany lub Łęzany, wś, pow. krośnieński, nad potok. Olszyny, wpadającym do Lubatówki. Przez wś prowadzą dwie drogi z Krosna ku płdn. do Zarczyna i gościniec murowany z Dukli na wsch. przez Miejsce do Dubiecka. Okolica jest pagórkowatą. L. należą do parafii rzym. katol w Targowiskach i liczą 507 mk. rzym. katol. Pos. wiek. wynosi obszaru 49 mr. ; mniej. 373 mr. roli, 85 mr. łąk i ogr. ,

Lęcza

Lęcza

Lęcze

Lęd

Lędowo

Lędy

Lędycki

Lędyczek

Lędyk

Lędzin

Lędziny

Lęgorz

Lękuk

Lępa

Lężany