Leyne, ob. Lyna. Leynow dok. , ob. Linowo. Leypa dok. , ok Weissenleipe, Leysaw dok, ob. Lisewo. Leysersdorf dok. , ob. Leisersdorf. Leysing niem, , jez. przy Bałdach w pow. niborskim ob. Kętrz. , O ludn. pols. , str. 344. Leyssack dok. , ob. Łysakowo. Leyssen, ob. Lajsy. Leyssenaw dok. , ob. Lisnowo, Leyste dok. , ob. Leśno. Leysuhnen niem. , wś. pow. świętosiekierski, lat. p. Ś. Siekierka. Leża, rz. , lewy dopływ Ajtry, przyjmuje z lewej strony Bork. Leżachów, wś w pow, jarosławskim, ma parafią gr. katol. i szkołę ludową, należy zaś do par. rzym. katol. sądu pow. i urzędu poczt. w odległej o 4. 5 kll. Sieniawie. Z 769 mk. przebywa 28 na obsz. wiek. pos. ; według wy znania jest 30 rzym. katol. , 6 izr. a 733 gr. katol. Wś jest położona na prawym brzegu Sanu, 182 m. npm. , w równinach urodzajnych. Pos. wiek. ks. Jerzego Czartoryskiego ma ob szaru 346 mr, roli, 99 mr. łąk i ogr. , 15 mr. pastw. i 34 mr. lasu; pos. mniej. 949 mr. roli, 135 mr. łąk i ogr. , 619 mr. pastw. i 42 mr. la su. Cerkiew nad Sanem drewniana. Do pa rafii są dołączone Chałupki, Gaydy, Czercze, Słoty, Cyduły i Chodań, przysiołki małe, po łożone po lewym brzegu Sanu, nazywane od nazwisk zamożniejszych mieszkańców. Lu dność całej parafii wynosi 1338 gr. katol. ; na leży do dyec. przemyskiej, dekan. jarosław skiego. L. graniczy na wsch. z Gaydami a na płn. z Sieniawą. Sama wś jest od zach. i płdn. oblana Sanem, przysiłki zaś leżą między Go rzycami i Wolą Buchowską. Mac. Leżajna, kol. i folw. , pow. łęczycki, gm. Piątek, par. Oszkowice Łaski, Lib. ben. II, 422; odl. od Łęczycy w. 24; kol dm. 7, mk. 65; folw. dm. 2, mk. 18. Leżajsk, wolne miasto królewskie pod 41 5 wschod. dług, od Ferro, a 50 16 płn. szer. , na lewym brzegu Sanu, w okolicy zupełnie równej, piaszczystej i pokrytej sosnowemi lasami, 220 m. npm. , w pow. łańcuckim. Miasto schludne, zabudowane parterowemi dworkami, stojącemi przeważnie w ogródkach, dzieli się na trzy części właściwe miasto, Podolszyn i Podklasztorze. Ta ostatnia część, dosyć zabudowana, jest od właściwego miasta około 2 kil. odległą; główną zaś jej ozdobą jest wspaniały klasztor oo. bernardynów. Właściwe miasto ma oprócz obszernego rynku trzy główniejsze ulice, przez które prowadzą drogi na płn. do Podklasztorza, a dalej do Rudy i granicy Król. Polsk. do klasztoru znajduje się drewniany chodnik; na płdn. do Żołyni i Łańcuta, na płn. wsch. do Sieniawy. Ta ostatnia droga Słownik geograficzny. Tom V. Zeszyt 51. zwraca się zaraz za miastem na płdn. wschód. Według ostatniego spisu liczy miasto 4945 mieszk. , z których pod względem wyznań jest 2539 rzym. katol. , 430 gr. katol, 32 akat. i 1944 izraelitów. Przestrzeni zajmuje L. 1641 hekt. ; majątek czynny wynosi 28630 zł. w. a. , bierny 4186 zł. , a dochód z roku 1882 przyniósł 7797 zł. w. a. W mieście jest parafia rzym. katol, gr. katol, sąd powiat. dla 38194 dusz, notaryat, lekarz, apteka i szkoła męska czteroklasowa, a żeńska trzechklasowa. Z zakładów finansowych są dwie kasy pożyczkowe, z których jedna rozporządza kapitałom 1710 zł. 47 ct. , druga 2443 zł. 66 ct. , i fundacya Alfreda hr. Potockiego z r. 1864 dla udzielania zapomogi podupadłym w skutek nieszczęścia rzemieślnikom, z majątkiem zakładowym 4108 zł. Oprócz tego istnieje tutaj fundacya nieznajomego założyciela z XVI w. dla dawania przytułku niezdolnym do pracy parafianom, której majątek stanowi grunt i 2100 zł. , przynoszące rocznie 840 zł. w. a. Ludność zajmuje się od dawnych czasów farbowaniem wełny, przędzeniem jej i wyrabianiem grubego sukna, zwanego bają. Pięknym jest kościół farny, murowany, zbudowany z cegły przez Feliksa ze Skarzyszowa kościół był dawniej otoczony obronnemi murami i baszta mi, jakoteż murowana cerkiew gr. katol; największą jednak ozdobą, L. jest klasztor oo. bernardynów, do którego liczne odbywają się pielgrzymki w czasie odpustów. Parafia rzym. katol została utworzoną przez Władysława Jagiełłę, który dyplomem danym w Bieczu fer. 4 inter octavam OO. SS. 1400 wyposażył kościół istniejący od niepamiętnych czasów we wsi królewskiej Lenźajsko, wyniesionej w r. 1397 do rzędu miast. Było to w tem miejscu, gdzie teraz leży wś lub północne przedmieście Leżajska zwana Stare Miasto. W dyplomie erekcyi miasta Baliński, St. P. II, 669 powiada król, że dla pomnożenia pożytków swoich i państwa przekształca tę wś na miasto, mające się nazywać Królowomyesto. Wójtostwo sprzedał Władysław Jagiełło Stanisławowi Jasieńskiemu, mieszczaninowi z Przeworska, za sto grzywien groszy praskich, licząc za grzywnę po 48 groszy polskich. Na miasto przeznaczył milę lasu po obu brzegach Sanu, między rzeką Ożaną zapewne Złota rzeka, po prawym brzegu Sanu, nad którą leży wś Ożana a rzeką Kolną. Z mających powstać 130 łanów przeznaczył król ośm łanów kościołowi. Dalej nadaje fundator mieszczanom prawo magdeburskie i targi we czwartek. Na wyprawę wojenną ma wójt stanąć samotrzeć na koniu z kopijnikiem i jezdnym opatrzonym w kuszę ballista. Osadnicy otrzymali lata wolności, mianowicie osiedli na rolach lat 6, w zaroślach 14 a w lasach dębowych 20; po 13 Leyne Leyne Leynow Leypa Leysaw Leysersdorf Leysing Leyssack Leyssen Leyssenaw Leyste Leysuhnen