winno być ogrodzenie, cała wieś pięknemi i równo etrzyżonemi gęstami szpalerami z gra biny jest osadzoną. Te szpalery zachowały się częściowo dotychczas. We dworze jest kaplica murowana, w której wolno odprawiać nabo żeństwo z wyjątkiem niedziel i świąt uroczy stych. Ta wieś graniczy na wsch. ze Złotą, na płn. z Biesiadkami, na płd przedziela ją las bukowy i brzozowy od Tymowy, na zachód zaś styka się z Gosprzydową. W XV w. dzie dzictwo Wielogłowskiego Lib. ben. I, 96. 2. L. , ob. Tworków i Jurków. Mac, Lewoce, ob, Lewocza, Lewocin, pow. płoński, ob. C ioctszewo. Lewocki potok, niem. LeutschBach, rz. spi ska, wytryska w Beskidach spiskich z pod gó ry Krużka 978 m. , na granicy gmin Zawady i Lewoczy. Płynie na płn. zachód tąż granicą dolinką górską, a zabrawszy z praw. brzegu pot. Zimmą Wodę, zwraca się u południowych stóp góry Małej Krasnej na zach. , a od ujścia Piekliska doń na płd. przez obszar gm. Lewo czy, opływa od zach. miasto Lewoczę, nastę pnie riarychowce, Leskowiany i poniżej Markuszowiec uchodzi z lew. brzegu do Hornadu. Długość biegu 23 kil. Br. G. Lewocza, niem. Leutschau, węg. Löcse, łac. Leuconium, także Leutsehovia, w dokum, także Leitsschau, Leitsch, Leutsch, miasto stołeczne hr. spiskiego Węg. , zarazom królewskie wolne miasto, leży w dystrykcie lewockim, nad pot. Lewockim, pod 38 15 30 wsch. dłg. g. F. a 49. 1 30 płn. sz. Obszar L. graniczy od wsch. z Harchowem, Ułożą, Zawadą i Toryskaml, od płn. wsch. przytyka do hr. szaryskiego, od zach. z Lubicą, Dworcem, Hradyskiem, Lingwartem, Kurymianami, a od płd. z Harykowcami. Wzniesienie miasta czyni 573 m. npm. Na płn. wsch. granicy wznoszą się najwyższe punkty całego obszaru gminy lewockiej, t. j. Skapowa 1228 m. i Dereżowa 1229 m. . Od nich na płn. mamy szczyt Jawor 1204 m. . Na wschodniej granicy mamy szczyt Wielką Krasną 1045 m, od niego na płd. Małą Krasną 948 m, ; na zachodniej zaś granicy od tychże na zach. wznosi się Kozi garb 948 m, . Na płn. wsch. od miasta, tuż nad nim, naa Górę Oliwną Oelberg 795 m. ; a na płd wschód Galgenberg 665 m. ; na zach. miasta Ostrą Horkę Spitzer Hügel 645 m. , a na płd. zachód KukuksBerg 600 m. Obszar gminy lewockiej zrasza główny pot. Lewocki z płn. na płd. wraz z Zimną Wodą, Piekliskiem, Kalkseifen, Na płd. wschodzie płynie na granicy pot. Durst; północny górski obszar zrasza Stara Hajnica, potok. Obszar gminy lewockiej wynosi 2. 02 mil kw. aust. Liczba mk. wynosi 6881, między nimi 3222 męż. a 3659 kob. 31 gr. 1880. Szematyzm dyec. spiskiej z 1 r. 1878 wykazuje większe zaludnienie a zwłaszcza parafia lawockat do którsj samo miasto należyliczy dusz rzymkatol. 4768, gr. katol. 180, nieun. 404, augsb, wyzn. 1425, helweck. wyzn. 40, żyd. 420. razem 7237. Lewocki zaś powiat, obejmujący 9. 2 mil kw. bez obszaru gm. Lewoczy, liczy 19073 mk. 31 gr. 1880. Dystrykt lewocki zawiera następujące parafie Abrahamowce, Czwartek, Harchów, Harykowce, Hnilec Mały i Wielki, Spiską Nowąwieś, Lewoczę, Markuszowce, Odoryn, Smiżany i Zawadę. Liczba dusz rzym. katol. wynosi 22469, gr. katol. 272, nieun. 2421, augsb. wyzn. 3061, helw. 40, żyd. 1164, razem 29327 Szem. dyec. spis. 1878. L. powstała r. 1245. Po pierwszym napadzie Tatarów 1241 r. , jak podaje spiski kronikarz, Sasi spiscy, którzy schronili się przed nimi wraz z żupanem spiskim Jordanom na górę Hledońską ob. Letariowce, opuścili r. 1245 to schronienie dla braku wody i szukając miejsca odpowiedniego na założenie osady, osiedli zrazu koło dzisiejszej Soboty spiskiej Georgenberg. Atoli i tu długo nie pozostawali dla tej samej przyczyny. Dla tego przenieśli się na górę leżącą naprzeciwko zamku spiskiego. I tutaj było im niedogodnie, aż wreszcie nad pot. Lewockim, w miejscu gdzie dawniej na wzgórzu dąbrowa się rozpościerała, założyli osadę Lewoczą dziś zwaną. Pochodzenie nazwy tego miasta bardzo niepewne. Podług zdania Boufina nazwa Leuischau pochodzić ma od greckiego wyrazu leukos biały, stąd więc Leuoanum, Leuoonium, Leutschau, które, jak on utrzymuje, Lugowie, starożytny szczep germański, założyć mieli. Prawdopodobniejszy wywód jest od wołania Leute schaut z dawnej strażnicy przy mieście. Spiski kronikarz bowiem pisze Denn, weil die Tartarn gedre yet wieder zu kommen, wie denn auch ge sohehen war, als hat man von der höhe die Bauleuthe und Bürger der Stadt gewarnt, in dem leut geschreyen und gerufen Leuth, , schaut, gebt aohtung, stellet euch zur wehr, der Feind kommt. Według innych miała być w tem miejscu wioska, czego dowodem ma być kościół fundowany przez Stefana I św. , ukończony już r. 1047. Ma to być późniejszy kościół franciszkanów. Wioska tu zatem istniałaby już na 200 lat przed założeniem miasta L. Przypuszczenie to atoli stoi w sprzeczności z twierdzeniem kronikarza spiskiego że wzgórze, na którem L. się wzniosła, pokrywała dąbrowa. W r. 1263 była L. jeszcze wsią villa Lywche, jak podaje Fejer Cod. dipl. Hung. IV, cz. 3, 137. Jako głowa 24 królewskich miast spiskich wzrosło to miasto szybko i w skutek darowizn bardzo się wzbogaciło. Tak. np. Bela IV, Elżbieta i Władysław IV obdarowują lewoczan Geubelina, Termana i Helbranda obszarami Nadostu, Hidur

Lewoce

Lewoce

Lewocin

Lewocki potok

Lewocza