mr. 278 pr. ; wś zaś 1172 mr. 225 pr. i 56 mr. łąk nad Bugiem. Utworzono 28 os. roln. po 36 44 mr. ; 4 leśne po 15 mr. , karczemną i kowalską. Czynsz przed wyjściem lat wolnych ustanowiono na 60 rs. 97 kop. leśne osady jako rządowe nie płaciły czynszów, po ich upływie na 479 rs. 26 kop. Lud. Krz. Leszczyłowo, Leszczyłowicze, wś, pow. drysieński, była własnością klasztoru dominikanów w Zabiałach. Był tu do r. 1866 kościół katol. paraf. Po zniesieniu go parafianie zostali zaliczeni częścią do kościoła zabialskiego, częścią do drysieńskiego. R. 1596 Abram i Wasili Leszczyłowcy dzielili się temi dobrami. Później te dobra L. , dziś zowiące się też Konopaoczyzną, prawem sukcesyjnem dostały się Michałowi Zabielskiemu Szczytowi, a druga ich część do r. 1621 była we władaniu Stanisława Leszczyłowskiego, sukcesora wyżej wspomnianych Leszczyłowskich, od których przeszła do rodziny Mirskich. Ufundowali oni ta parafią, zbudowali kościół i zapisali swe dobra na kościół i klasztor augustyanów. Część zaś L. , która była we władaniu Jana Pietraszkiewicza w r. 1620, później przeszła do dziedzictwa Józefata Hłuszanina. R. 1621 Michał Zabielski Szczyt swoje dobra 1. przedaje Wojciechowi Konopackiemu, od tegoż przechodzi sukcesyjnie do Adama Konopackiego, który r. 1686 przedaje Konstan. Szczytowi. Od niego przeszły do syna Jana, który przyłączył je do dóbr swych Justynianowo. Dziś są we władaniu tej samej rodziny. A. K. Ł. Leszczyn, pow. sieradzki, mylnie, właściwie Łeszczyn ob. . Leszczyn, mko nad rz. Hujwą, dopływem Horynia, pow. żytomierski, par. L. , ma kośoiół murowany, założony 1805 r. pod wez. ś. Trójcy przez Józefa Polanowskiego, stolnika przemyskiego; konsekrowaną przez biskupa Borowskiego. Parafia rzym. katol. kl. 5ej dek. żytomierskiego liczy dusz 808 i ma kaplicę w Iwankowie. Cerkiew drewniana. Własność Polanowskiego. R. 1870 L. miał 259 mk, , w tem 32 proc. izr. , 140 dm. , cerkiew, dom modlitwy, 2 młyny wodne, 12 sklepów, 16 rzemieślników, fabrykę smoły. Por. Hornostajpol t. III, 129 i Kozarowicze t. IV, 539. Leszczyn, pierwotna nazwa Latyczowa, czyli osady w tem samem miejscu, gdzie dziś Latyczów, tylko położonej na lewym brzegu rzeki Wołk. Leszczyn al. Leszcz ob. pod Pińskiem. Leszczyn po rus. Liszczyn, wś w pow. bobreckim, 18 kil na płd. wsch. od Bóbrki, 9 kil na płn. od sądu powiat. w Chodorowie stacya kolei żelaz. , 6 kil na płd. zach. od urzędu poczt. w Strzeliskach Nowych. Na płn. zach. leżą Oryszkowce, na płn. wsch. Kniesioło, na wsch. Hrusiatycze, na płd, Duliby, na zach. Łuczany. Płd. część obszaru przepływa pot. Hupałówka ob. , dopływ stawu łuczańskiego, od wsch. na zach. Wzdłuż granicy płn. płynie pot. Bakowiecki ob. , dopływ Boberki, od wsch. na zach. Na praw. brzegu Hupałówki leżą zabudowania wiejskie cerkiew 273 m. , na wsch. od nich folwark. Część wsi zwie się Smerijówką. W płn. stronie obszaru wznosi się jedno wzgórze do 288 m. Własn. wiek. ma roli or. 476, łąk i ogr. 36, pastw. 10 mr. ; własn. mniej. roli or. 673, łąk i ogr. 101, pastw. 72 mr. W r. 1880 było 643 rak. w gra. , 9 na obszarze dwor, obrz. gr. katol. Par. gr. katol w miejscu, należy do dek. Chodorowskiego, archid. lwowskiej, ma filią w Oryszkowcach. We wsi jest cerkiew paraf. pod wez. ś. Mikołaja, szkoła etat. 1klas. , kasa pożycz. gm. z kapit. 355 zł. w. a. i dwór. Zdaje się, że wś Lekczyn, wymieniona w dokumencie z 10 kwiet. r. 1458, w którym Scibor z Wiszni, sędzia, i Jan z Wysokiego, podsędek ziemscy lwowscy, unieważniają zapis 63 grzywien, który na wsi Jaczka Dzieduszyckiego Lekczynie miał Juchno Nagwaszdan, jest Leszczynem ob. Akta grodz. i ziem. t. VI, str. 41. W tomie 7 Akt grodz. str. 161 i m. znajduje się dokument z 7 maja 1487 r. , w którym Feliks z Paniewa, kasztelan lwowski i ssta żydaczowski, załatwia, w myśl uchwały, powziętej przez radców królewskich, spór między Janem Dzieduszyckim a Juchnonem Nagwazdanem z Stankowa o 63 grzywien, które ten ostatni miał zapisane na wsi Lekczynie, neleżącej do Jana Dzieduszyckiego. Lu. Dz Leszczyna 1. kol, pow. słupecki, gro. i par. Szymanowice, odl od Słupcy w. 30; dm. 5, mk. 61. 3. L. , os. , pow. piotrkowski, gm. i par. Gorzkowice, 1 dm. , 19 mk. , 90 mr. obszaru. 3. L. , wś, pow. mławski, gm. i par. Unierzysz, odl o 29 w. od Mławy, 5 dm. , 29 mk. , 64 mr. gruntu, 8 nieuż. Leszczyna 1. wś, pow. bocheński, należy do par. rzym. katol. w Trzciany, 9. 1 kil od sądu pow. i urzędu poczt. w Wiśniczu, leży blisko źródeł Uszwicy, przy drodze z Muchów ki do Gdowa. Okolica jest pagórkowata, gleba żytnia. Z 719 mk. rzym. katol 32 mieszka stale na obszarze wiek. własności. Pos. wiek. ma 166 mr. roli; mniejsza 674 roli, 75 łąk i i ogr. , 42 past. i 163 mr. lasu; graniczy na wsch, z Królówką, na płn. z Wolą Nieszkowską. na płd. z Łąktą Dolną i Trzciana, na zach. z lasem zwanym Glińską górą. 2. L. , os. gajowego koło Suchej Woli, pow. cieszanowski. 3. L. , las wpłd. wsch. stronie Bonowa, pow. jaworowski, na granicy Siedlisk. W środ kowej jego części wznosi się Łysa góra do 272 m. wys. 4. L, ob. Leszczyny. Mac. Leszczyna, niem. Leschczin, wś i dobra, pow. rybnicki nad stugą do Birawki płynącą, Leszczyłowo Leszczyłowo Leszczyn Leszczyna