pola, ma 18 dm. , 132 mk. W 1827 r. 6 dm. , 97 mk Kuzyki 1. część Baszni górnej, pow, cieszanowski. 2. K. , część Szkła, pow. jaworowski. 3. K. , część Radruża, pow. RawaRuska. Kvacsan węg. , ob. Kwaczany, Kwacicy, niem. Quatitz, wś przeważnie serbska, na saskich Łużycach, w pow. budy szyńskim. W r. 1880 ludności w ogóle 376, w r. 1875 Serbów było 279. Pamiętna gło śnym, wieloletnim procesem. W r. 1661 gmi na tej wsi kupiła rycerską posiadłość od Wiganda v. Lützelburg za 4000 talarów. Prze ciw nabyciu protestował stan rycerski gór nych Łużyc, sukcesorowie sprzedawcy wystą pili również z procesem. Gmina broniła się, wybrawszy sobie za protektora kapitułę św. Piotra w Budyszynie. Blisko sto lat ciągnął się proces, ukończony nareszcie w r. 1759 deklaracyą zeznaną na korzyść gminy przez hra binę T. Reddern, właścicielką Delniej Horki, z którą Kwacicy tworzyły niegdyś jedne po siadłość. A. J. P. Kwaczała z Siemotą, Kamionką i Włosieniem, wś w pow. chrzanowskim, przy goscińcu z Krakowa do granicy szląskiej i Oswięcima, w równinach podszytych lasami. Ta wś ma szkołę ludową dwuklasową, należy do pa rafii w Babicach rzym. katol, i liczy 1669 mk. rsym. katol. Pos. wiek, Jul. Patelskiej ma obszaru 232 mr. roli i 411 mr. lasu; pos. mniej 1198 mr. roli, 129 mr. łąk i ogr. i 385 mr. pastw. Ludność wsi dzierżawi grunta więk szej posiadłości i trudni się obok rolnictwa koszykarstwem, garncarstwem i wyrobem kapę luszy słomkowych. Ta wś graniczy na wschód z Alwernią, na płn. z Regulicami, na zach, z Ba bicami, a na płd. z Rozkochotrem. Tu w ostatnioh czasach odkryto ciekawe cmentarzysko, które Kirkor i Kopernicki zbadali. Czyt, Kło sy XIX, str, 110, 120. Mac. Kwaczałka, rzeczka, poczyna się niestałym strumieniem między wzgórzami wsi Kwaczały, w pow. chrzanowskim, płynie od płn, ku płd. Przerzyna w obrębie tej wsi gościniec kra kowski, gdzie tworzy koryto suche, 6 m. szer, a 1 m, głębokie; poczem przechodzi na łąki kwaczalskie, gdzie strumień ten dochodzi do 2 i pół m. szer. z brzegami przeszło metr wy sokimi. Przeszedłszy na obszar gminy Rozkochowa, tworzy koryto 3 m. głębokie i opłynąwszy wś Rozkochów, wpada do Wisły na przeciw wsi Smolic, Długość biegu 6 kil. Należy do rzek deszczowych i wzbiera nagle po ulewach, topiąc południową część wsi Kwa czały. Czyt. Marczykiewicza Hidrografia miasta Krakowa i jego okręgu, Kraków, 1847. str, 54. Br. G. Kwaczań, węg. Kvacsany, wś w hr, szaryskiem Węg. , kościół filial. gr. katol, . obszerne lasy, łąki, 218 mk. H. M. Kwaczani, Kaweczani, węg. Kavecsany, Kuvocsan, wś w hr. szaryskiem Węg. , kościół katol. paraf, obszerne lasy, wapienniki, 842 mieszk. H. M. Kwaczany, węg. Kvacsan, wś słowacka w hr, liptowskiem Węgry, nad rz. Kwaczanką, w dorzeczu Wagu, w dystrykcie średnioliptowskim, u południowych stóp Tatr liptowsko orawskich; w miejscu znajduje się staro żytny kościół parafialny łaciński p. w, św. Katarzyny, Rok wzniesienia jego niewiadomy. Metryki sięgają roku 1698. W samej parafii jest dusz rzym. katol. 469, protest. 5, nieun. 68, żydów 10, razem 543. Do taj parafii na leży wś Dłuhałuka, w której dusz rzym. katol. jest 179, prot. 13, żydów 25. Razem cała parafia kwaczańska liczy 760 dusz 1878 r. . Protestanci należą do par. ewang. w Sielnicy. St. p. w Sielnicy. Br. 0. Kwaczanka, rzeka podgórska, w hr, lip towskiem Węgry, zowiąca się w górnym bie gu Huciańskim potokiem, wypływa z Tatr za chodnich, w dziale Hal liptowskoorawskich, na północnym ich stoku, niedaleko granicy między Orawą a Liptowem, na zachód liptow skiej wsi, Hutami zwanej. Tu od tej wsi zo wie się Huciańskim potokiem. Płynie łukiem na południowy zachód przez wieś Huty. Tuż za wsią zwraca się na południe i przechodzi w piękny, górski wąwóz, przecinający na po przek Hale liptowsko orawskie. Od wschodu nad tym wąwozem wznoszą się szczyty tych hal, t. j. Zawory i Ostry wieroh 1125 m. , a od zachodu szczyty bezimienne 1079 m, i 1208 m. Opuściwszy ten wąwóz, wypływa na obszar wsi Kwaczan, którą przepływa. Płynąc w kierunku południowym, zrasza wsi liptowskie, jak Dłuhąłukę, Bernice, Sielnicę, Nieżytowce, poniżej których, przerżnąwszy drogę kolei bogumińskokoszyckiej, uchodzi z praw. brzegu do Wagu, naprzeciwko Dechtar niżnich. Długość biegu wynosi 17 kil. Przyjmuje liczne potoki górskie, a mianowicie z praw, brzegu Świniarski potok, Borowy ja rek i Proseczankę; z lew. brzegu Suchy potok. Spad wód podają następujące liczby około 1100 m, źzódła; 789 m. kościół w Hutach; 743 m. karczma huciańska przy wejściu do wąwozu; 675 m. wąwóz u stóp Ostrego wier chu; 611 m. Dłuhałuka; 541 m. karczma Jarkowiec; 540 m, ujście. Pędzi młyny przy ujściu Borowego jarku, w Kwaczanach, w Sernicach i w Nieżytowcach. Br. G. Kwacze 1. wś pryw. , pow. dzisieński, o 64 w. od Dzisny, 2 okr. adm. , gm. Lipniszki, 24 dm. , 144 mk. katol. 2. K. , wś włośc, pow. oszmiański, 3 okr. adm, od Oszmiany o w. 58, Kuzyki Kuzyki Kwaczany Kwacicy Quatitz 1880 1875 279 1661 L Kwacicy Kwaczała Kwaczałka Kwaczań Kwaczani Kwaczany Kwaczanka Kwacze