Lessovie polonicalis dok. , ob. Lis. Lesten niem. , dobra, powiat tukumski w Kurlandyi ob. , par. Neuenburg. LestinSee niem. , jedno z jezior źródłowych rz, Abawy w Kurlandyi ob. . Lestyine, ob. Lesztine, Lesuny, ob. Lisuny. Lesuny al. Lisuny, wś w zach. strome pow. mińskiego, w gm. pierszajskiej, tuż przy gra nicy pow. oszmiańskiego. ma osad 10, miejsco wość wzgórkowata, A. Jelski. Leswitcz dok, ob. Lehsewitz. Leszak 1. niem. LeschackMühle, młyn, pow. ostródzki, w Prusach wsch, , należący do dóbr ryc, Grzybinami zwanych Gr. Grieben. E. 1857 mk. 24; st. p. Dąbrówno. W najno wszym urzędowym spisie z r. 1872 nie ma tej osady. 2. L, , ob. Lesiak. 3. L. , niem. Leschack, osada do dóbr Saczepankowo, pow. ostródzki. Kś. F. r Leszcz, przedm. Pińska, z b. klasztorem, w którym Wojsiełko syn Mendoga przyjął w XIII w. chrystyanizm i mnichem został. Miał założyć ten kościół Włodzimierz W. w X w. Najdawniejszy to klasztor wsch. obrz. na Litwie, skasowany 1839 od 1603 unicki. W pobliżu kurhan zwany, . Mogiłą Mendoga Por. Pińsk. Leszcz, dom. , pow. inowrocławski, 1750 mr. rozl; 8 dm. , 140 mk. ; 34 ewan. , 106 kat. ; 77 analf. Poczta, tel. i st. kol. żal w Złotnikach o 4 kil Własność p. Więckowskiej Czyt. Kod. dypl pol II, 155. Leszcz, niem. Heiselecht, wś, pow. niegdyś dąbrowiński, teraz ostródzki, przy granicy pow. nidborskiego i lubawskiego, nad jez. dąbrowińskiem al. W. Dąbrowa. blisko miasta Dąbrówna. Wś L. zawdzięcza swój początek możnej kiedyś rodzinie polskiej Leskich, w pow. toruńskim w Leszczu gniazdo swoje familijne mających, od których także imię swoje wzięła. Pierwszym jej założycielem jest Piotr Leski, który z dwoma towarzyszami zaludnił skolo nizował całe niemal podówczas puste po Prusakach sstwo dąbrowińskie, dziś znaczna część pow. ostrodzkiego i nidborskiego w wami wtedy saskiej. R. 1321 Fryderyk von Wildenberg, mistrz ziemski pruski, nadał panu Piotrowi z L. , Heinamanowi z Bażyn czyli Wądzyna Baysin, Wansen i Konradowi jego bratu, w uznaniu zasług ich i ich rodziców, 1440 włók w ziemi saskiej na prawie chełmińskiem. Włóki te leżą nad rzeką Wkrą ku januszkowskiemu jezioru Junischkau, Junniskau i Szkotówce, 2 mile wzdłuż i 2 mile wszerz. Granice od miejsca nad Wkrą 60 sznurów poniżej ujścia strumyka Sienica Scheynitz wzdłuż Wkry aż do wyjścia jej jeziora Pancerz, stąd do oznaczonego miejsca między eziorami Dąbrowem a Dąbrówkiem, do miejsca gdzie Saminieo wpada do Dąbrowa. Oprócz Pancerza i Dąbrowy wszystkie inne jeziora i wody śród podanych granic są ich własnością, W których wolno im łowić bobry na wła sny użytek, z wyjątkiem jednak strumyków Wkra i Saminiec. Jeżeli lokować będą wsie na prawie pruskiem. mają je przy tem prawie zostawić i według niego sądzić, tak jak zakon czyni z swoimi Prusakami. Piotr, Heineman i Konrad zobowiązani są do 6 służb w całej zbroi na koniach opancerzonych, licząc jednę służbę konną od 80 wł. czyli 6 od 480; od ka żdych 40 wł. po nad tę liczbę mają czynić jednę służbę w lekkiej zbroi, a to wszystko na własny koszt bez wynagrodzenia szkody prze ciw wszelkim nieprzyjaciołom w granicach ziemi saskiej i pomezańskiej. W razie zaś bontu lub gdyby nieprzyjaciel pustoszył ziemia krzyżaokie, mają oni służyć na krzyżaków koszt i ich szkodę Ponieważ dobra wymienione leżą w puszczy, uwalnia je mistrz ziemski krzyżacki od wojennych służb na lat 20. W granicach powyżej opisanych 1440 wł. powstały następne wioski Leszcz, Grzybiny, Grzybinki, Brzeźno, Uzdowo, Wilamowo, Sławkowo, Lindenowo, Ruszkowo, Mosznica, Jankowice, Gąsiorowo, Kalborn, Szuwałdek, Łogdowo, Ostro wite, Ulnowo, Turowo, Browina, Osiekowo, Gardyny, Kownatki, Siemianowo, Kamionki, Dziurdziewo, Wierzbowo, Sztymbark, Grunwald i Sarnin. R. 1374 Hanusz z L. jest sędzią ziemskim ostródzkim, a Piotr z L. osadził r. 1399 lemana w Kłęczkowie. W środku XV w. siedzą na zamku leskim Bażyńscy. W pier wszej połowie XVII w. są tu Kępscy. Roku 1648 piszą się własnoręcznie Jan Olbrycht a Schierstet spolszczony więc, jak widać, da wniejszy niemiec, dziedzic Heseleeh al Le szcza. Ob. Kętrz. , Ludnośćpolska w Prus. 292, 293 i 294. Kś. F Leszcz, ob. Leszcze. Leszcza al Lesica dok. , nazywała się kie dyś wś na lew. brz. Wisły, opodal wsi Gorzędzieja i Słońca położona, w pow. starogródzkim. R, 1280 i 1282 książę pomorski Mestwin II zapisał tę wś na własność biskupowi płockiemu Tomaszowi. Obecnie od dawnych czasów nic o tej wsi nie wiadomo Por. Perlbach, Pommer, Urkundenbuch. Kś F. Leszczak, pot. górski, wytryska w obrębie gm. Libuhory, w pow. Turka, z pod Kruhłego Szołodyańskiego 874 m. ; płynie na płn. przeważnie łączkami i wpada praw. brz. do Libuhorki, dopływu Stryja, . Długość biegu czyni 3 kil Br G. Leszczak, ob. Lesiak. Leszczańce po rus. Liszczyńce, wś w pow. buczackim, 10 kil na płd. od urzędu poczt. w Buczaczu, 10 kil na płn, wsch od sądu powiat. w Potoku Złotym. Na płn. zach. i płn.

Léssovie polonicalis

Lessovie

Lesten

Lestin

Lestyine

Lesuny

Leswitcz

Leszak

Leszcz

Leszcza

Leszczak

Leszczańce