Skakawa, wś, pow. ostrzeszowski, 64 dm. , 414 mk. ; 43 ewang. , 368 katol. , 3 żyd. ; 109 analf. Najbliższa poczta, tel. i st. kol. żel. w Podzam czu. 4. K. Słupska, wś, pow. ostrzeszowski, 23 dm. , 202 mk. ; 3 ewang. , 199 katol; 62 analf. 5. K. Słupska, folw. tamże; razem ze Słupią ma 11 dm. , 168 mk. ; należy do dom. i gm. Słupi, 6. K. Stara, wś, pow. ostrzeszowski, 25 dm. , 291 mk. ; 88 ewang. , 195 katol, 8 żyd. ; 108 analf Poczta w Doruchowie o 2 kil; st. kol żel. i tel. w Ostrzeszowie o 9 kil 7. K. Stara, folw. tamże, 1461 mr. rozl z Gruszkowem, ma 2 dm. , 50 mk. ; należy do gm. i dom. Doruchowa. 8. K. Trzcińska, wś i gm. , pow. ostrzeszowski, dwie miejsc a K. Trzciń ska, wś; b Piła, młyn; 29 dm. , 209 mk. ; 13 ewang. , 196 katol; 39 analf Najbliższa poczta w Trzcinicy, st. kol. żel i tel. Łąka, cokolwiek dalsza st, kol żel. Kępno. Nazwy powyższych miejscowości naprowadzają na przypuszczenie, że w okolicy znajdowała się ruda żelazna, któ rą przerabiano na różne narzędzia, i W istocie na różnych cmentarzyskach powiatu ostrzeszowskiego, które dyrektor Schwartz zbadał, ur ny obłożone i przykryte są rudą żelazną, aże by wiatr, zdmuchnąwszy lekki piasek z ponad urn, nie odsłonił takowych wraz z popiołami. W rozmaitych miejscach odkryto, np. pod Pod zamczem, całe góry rudy, i obok doły, ze śla dami ognia, mające 5 stóp średnicy, 5 stóp głębokości; spodem wyłożone twardą, mocno ubitą masą, dokoła kamieniami polnemi obsta wione. Doły te podobne są do pierwotnych piecy do przetapiania żelaza, używanych teraz jeszcze przez nieucywilizowane ludy azyatyckie i afrykańskie. W okolicy K. znajduje się ich dość znaczna liczba. W nowszych czasach surowiec żelazny, który się w tych okolicach w wielkich ilościach znajduje, posyła się do hut żelaznych górnoszląskich, gdzie przez wydobycie gorąca silnego, jakiego dawniej nie znano, z surowca tego jeszcze się wytwarza żelazo. Dawniej odrzucano go, nie umiejąc spożytkować. Cały powiat ostrzeszowski bo gaty jest w rudę żelazną, która w większych pokładach mianowicie ciągnie się wzdłuż Pro sny i jej pobocznych, aż do Szląska, do pow. kluczborskiego; dość często natrafia się na wię ksze bryły, których używano częstokroć do budowli kościołów, a w najnowszych czasach jeszcze do stodół. Ponieważ pomiędzy rudą żelazną w różnych miejscach wydobyto sre brnę monety rzymskie, dowodem to niezbitym, że topiono żelazo w tych stronach za czasów bardzo dawnych pogańskich. Nazwy; Kuźnic, Rudniczyska i t. p. potwierdzają dawne tradycye o eksploatacyi żelaza. M. St. Kuźnica 1. inaczej Załęże ob. , pow. bytomski. 2. K. in. Szum ob. , pow. olesiński. 3. K. według. Knie nazwy wsi Hüttendorf, pow. wielkostrzelecki; Hammer pow. toszeckogliwicki i w tymże powiecie Zainhammer, nareszcie młyna do wsi Ruda. 3. K. , niem. KenchenHammer, wś, pow. sycowski, parafia ewang. Międzybór. 5. K. , niem. Hammer, folw. do wsi Dąbrowa ob. , pow. namysłowski. 6. K. , niem. Hammer, folw. do wsi Eckersdorf. tamże. 7. K. Czeszyńska, niem. Tscheschen Hammer, wś, pow. sycowski, par. Gościce. Do niej należy os. Smolak. 8. K. Gościcka, niem. GoschutzHammer, wś tamże, z osadą Skornia, 9. K. , por. Hammer. 10. K. Katowska, niem. AltHammer, wś, pow. brzeski na Szląsku, par. Karlsmarkt. 11. K. Borecka, niem. Eisenhammer, wś, pow. olesiński, par. Oleszno, 28 bud. , 33 dm. , 181 mk. , 14 osad, 241 mr. ziemi. Należą do niej attynencye Kostorz, Bór i Neuhaeuser. Folw. K. Borecka należy do dóbr W. Borek. 12. K. Boguczycka, ob. Katowice, 13 K. , niem. Kunzendorf, kol, pow. bytomski, par. Bielszowice; 24 bud. , 31 dm. , 293 mk. , 37 osad, 199 mr. ziemi. F. S. Kuźnica, rz. , dopływ Ilii. Kuźnice 1. wś i folw. , pow. włocławski, gm. i par. Smiłowice. Dobra K. mają 471 mr. obszaru. W 1827 r. 15 dm. , 120 mk. Roziegłość folw. wynosi mr. 455 grunta orne i ogr. mr. 415, łąk mr. 14, pastwisk mr, 5, nieużytki i place mr. 22, bud. z drzewa 9, płodozmian 9polowy, młyn wodny. Wś Kuźnice os. 28, z gruntem mr. 169. 2. K. Drzewickie, folw. nad rzeką Drzewiczką, pow. opoczyński, gm. Krzczonów, par. Drzewica, odl od Opoczna 16 w. Jest tu 9 dm. , 88 mk. . 204 mr, obszaru. Huta żelazna zajmująca 29 robotników i pro dukująca za 49, 139 rs. rocznie. Br. Ch. Kuźnice zakopiańskie, także Hamrami lub Hamernią zwane, przysiołek wsi Zakopanego, w pow. nowotarskim, pół mili od kościoła zakopiańskiego odległy, w dolinie pot. Bystrego, w krainie Regli, a zwłaszcza między lesistą Krokwią od zach. , a skałami najeżonym Nosalem od wsch. . Wznosi się 988 m. npm. szt. gen. . K. te istniały już za czasów Augusta II r. 1701. Ostatni starosta nowotarski, Franciszek Richter, podstoli krakowski, przypisywał sobie założenie hut przod r. 1773 kosztem do 50, 000 florenów. Podał on prośbę do cesarza Józefa II d. 4 stycznia 1773 r. , aby synowi jego zatwierdzono posiadanie hut, oraz aby mu wolno było używać lasów tatrzańskich na potrzebę hut. Cesarz nie przychylił się do jego prośby; lasów wyrąbywać nie zezwolił, a drzewa tylko tyle używać mu było wolno, ile do opalenia mieszkania potrzebował na czas piastowania godności starosty. Przyznać mu atoli należy, że urządzeniem fabryk i kuźni żelaza w Tatrach podniósł przemysł zaniedbany tych okolic tak dalece, że w końcu przynosiły 17, 000 złp. zysku skarbowi ob. Herbarz Kuźnica Kuźnica Kuźnica Kuźnice