nieszawski, par. Radziejowo, 185 mr. rozl. , olejarnia. 3. L. , pow. szczuczyński, gm. Ru da, par. Białaszewo. 4. L. , folw. , pow. maryampolskl, gm. PoniemońPożajście, par. Pokojnie, odl. 66 w. od Maryampola, nad Nie mnem, leży wprost ujścia Strawy a więc u zbiegu trzech gubernij. Otoczona ze wszyst kich stron malowniczemi wzgórzami. W 1827 r. 2 dm. , 22 mk. , obecnie 5 dm. , 67 mk. Dobra L. składają się z folw. L. i Marynka i wsi Orłowiszki. Rozległość dominialna wynosi mr. 931, grunta orne i ogr. mr. 294, łąk mr. 103, pastw. mr. 45, wody mr. 64, lasu mr. 399, nieuż, i place mr. 25; bud, z drzewa 15; pło dozmian 4polowy; raeczka Peliszka przez te rytoryum przepływa. Wś Orłowiszki osad 24, z grun. mr. 471. Br. CL Leonowo, folw. pryw. , pow. wilejski, o 44 w. od m. Wilejki, 2 okr. adm. , 1 dm. , 18 mk. katol. 1866. Leonowo 1. folw. w pow. mińskim, nad rzeczką Ocedą, dopływem Niemna, o w. 6 ma płn. zach. od mka Stołpców i st. kol. żel. moskiewsko brzeskiej, w okr. polic. kojdanowskim, w miejscowości bezleśnej, w glebie do brej, od r. 1869 własność Iwanowa; ma obsza ru przeszło 376 mr. 2. L. , folw. w pow. słuckim, do r. 1874 należał do ordynacyi kleckiej, odtąd do ordynacyi niaświeskiej książąt Rsdziwiłłów, ma obszaru przeszło 290 mr. ; okr. polic, kopylski. Al. Jel. Leonowo, wś, pow. krotoszyński, 18 dm. , 132 mk. należy do gm. Celestynowa. M, St. Leonowska st. p. w pow. i gub. wołogodzkiej. Leonpol, por. Leompol Leonpol, wś, mko i dobra w pow. dziśnieńskim, 3 okr. polic, nad Dźwiną, w kierunku płnoc. zachod. o 44 w. od Dzisny położone, własność dziedziczna Ignacego Łopacińskiego, zawiera obecnie 300 włók litewskich obszaru w gruntach ornych, łąkach, pastwiskach i lasach. Rozległość dóbr tych była znaczniejszą przed r. 1861, w którym to czasie 150 włók gruntów włościanom nadane zostały. Włościan płci obojej liczą tu około 2000. Oprócz tego na gruntach domiinialnych, po folwarkach i zaściankach, w charakterze dzierżawców zamieszkuje do dwudziestu rodzin, przeważnie szlacheckiego pochodzenia. Ci wszyscy po zostali dotąd katolikami. Mko liczy zaledwie 35 domów, których część trzecią zamieszkują starozakonni. Liczba mieszkańców dochodzi do 200. R. 1866 było 26 dm. , 27 mk. prawosł. , 15 katol, 65 izr. , 2 ew. W głównym kluczu tych dóbr ruiny spalonego w r. 1831 pięknego pałacyku z XVIII stulecia, dobrze zachowana i starannie dachem opatrzone. Przy nich taras na Dźwinę, z ogrodem na dawny sposób francuski zasadzonym. W mczku cerkiew prawosławna, niegdyś uniaoka, w r. 1774 przez wojew. brzeskiego Mikołaja z Łopacina Łopacińskiego dla obrządku uniackiego erygowana, wszelako od r. 1840 do wyznania panującego należąca. Przy niej obszerna plebania Dobra te, zwane niegdyś Czuryłowicze lub Lilki, według ówczesnego rozdziału kraju leżały w województwie połockiem powiecie brasławskim. Nabył je wojew. brzeski Mikołaj z Łopacina Łopaoiński w r 1745 od Kleczkowskich, do których były przeszły prawem kupna od Ogińskich z Kozielska. Do nich dokupił tenże Mikołaj Łopaoiński w, r. 1748 z hrabstwa drujskiego od Sapiehów wsie Czuryłowicze, Hrudzinowo, a w r. 1798 tak zwany obręb zamierzycki, i tak zaokrągliwszy majętność, przezwał ją Leonpolem, od imienia ojoa swego Leona z Łopacina Łopacińskiego. Odtąd dobra te pozostają w stałem dziedzicz nem władaniu rodziny Łopacińskich. WładaI nie to wszelako przerwane zostało w latach 1842 1845, w których Ł. pozostawał w administracyi rządowej, z powodu oporu wło ścian w przyjęciu nowej wiary. W pierwszej połowie bieżącego stulecia L. posiadał tkalnię płótna, obrusów i serwet, cieszącą się pewną rfawą w okolicy. Pomimo wielce sprzyjających okoliczności, które znajdowała w krainie produkującej przeważnie len wysokiego gatunku, znany w handlu ryskim pod imieniem lnu drujskiego, tkalnia ta dla braku kapitałów zwiniętą została w r. 1840, nie mogąc wytrzymać konkurenoyj z Wielkiemi parowemi fabrykami. Grunta w L. gliniastos miejscami sapowate, nad Dźwiną piaszczyste. Lasy mieszane; napotykamy w nioh sosnę, jodłę i świerki, lipę i osinę, tudzież brzozę. Uprawiają tu przeważnie owies, len i siemię lniane. Zarząd gminny w miejscu. Gmina L. ma 4800 mk. i składa się z 4 okręgów wiejskich Leonpol, Międzyrzecz Wiktora Mirskiego, Bohdanów Anny Łopaoińskiej, dziś Hofmanaj i Oblatów Marcinowskiego. Okrąg L. ma w swoim obrębie wsie Stare Hrudzinowo, Kukisze, Bredziewo, Dworozany, Słobodą, Walkowo, Leśnikowo, Eatyszkowo, Kośkiewicze, Kamieńce, Zamosze, Nowe Hrudzinowos Stołby, Bot suki, Bałtrukowszczyzna, Prudzieki, Ciasno wka, Putynowo, Kapłunowszczyzna, Łotowszczyna, Łotysze, Babyszki, Prorwy, Dalsze Ozuryłowo, Bliższe Czuryłowo, Połujki, Bukowe, Justyanowo, Drahuny, Potasznia, Nadmereoze, Lipkowo. W tej gminie znajdują się dwie fabryki masy papierowej z osiny jedna w Międzyrzeczu, a druga w Oblatowie. 6. M. Leonpol 1. folw. w pow. ihunaeńskim, w okr. polio, berezyńskim, niedaleko gościńca berezyńskiego i brzegów Berezyny, od r. 1876 własność urzędnika Holeniewicza, ma obszaru przeszło 562 mr, łąki obfite. 2. L. , folw.

Leonowo

Leonowo

Leonowska st

Leonpol