Lawków, wś kościelna w hr. orawskiem, handel płótna, 53 mk. H. M. Lawnilassek niem. , ob. Ławny lasek. Lawo niem. 1. folw. , pow. frydlądzki, st. p. Domnowo. 2. L. , folw. , pow. pruskoiław ski, st. p. Uderwangen. Lawoczne, ob. Ławoczne. Lawrentzhof niem. , ob. Dobrylewo. Lawsken niem. , wś, pow. królewiecki, st. p. Królewiec. Lawskie, jez. w pow. włodawskim, leży o 4 w. w kier. płn. zachod, od wsi Hańsk ob. , na lewo od drogi z Hańska do wsi Kołacze, śród bagnistej niziny zajmującej obszar 12 w. szerok. i 3 w. dług. , między wsiami Andrzejów, Wytyczno, Szcześniki, Hańsk, Kulczyn, które rozsiadły się na brzegach wyniosłych tego obszaru bagnistego, stanowiącego niewątpliwie dno rozległego jeziora, którego ostatnim szczątkiem jest dzisiejsze jezioro Lawskie. Obszar jego podaje L. Wolski na 42 mr. , głębokość nieoznaczona, Br. Ch. Lawżedyszki, dobra, pow. wiłkomierski, par. skiemiańska, własność Małeckich. Jest tu st. poczt. na trakcie bitym z Kowna do Nowoaleksandrowska, między Staszkuniszkami a Ucianą, o 20 1 4 w. od Uciany. Lawzginie, folw. , pow. szawelski, gm. i par. łuknicka, na samej granicy pow. telszewskiego, 6 i pół włók ziemi. Własność spadkobierców Maryi z Nowickich Bociarskiej. Laxdinen niem. , dobra w Kurlandyi, pow. windawski, par. Piltyń. Laxdoyen niem. , dobra ryc, pow. rastemborski, st. p. Rastembork. Layss niem. , wś, pow. braniewski, st. p. Melsak. Laysz, al. Laiss, wś, pow. niborski, między dwoma jeziorami; st. p. Wutryny, parafia ew. Jedwabno; 1857 r. 176 mk. Kś. Fr. Laz, leśniczówka na obszarze wsi Kamenki, w pow. sereckim. Br. G. Laza dok. , ob. Lasy. Lazan dok. , ob. Lassan. Lazanense molendinum. Tak się zwał 1360 r. młyn Lasermühle w pow. nowotarskim na Szląsku. Lazani, po węg. Laszka, wś w hr. szaryskiem Węg. , żyzna gleba, lasy, 107 mk. Lazar, potok bukowiński, tworzy północną granicę gm. Bobowiec Bobestie, w pow. sto rożynieckim; uchodzi z lewego brzegu do Hnilicy, prawego dopływu Prutu. Długość bie gu 4 kil. Br. G. Lazarówka, ob. Łazarówka, pow. buczacki. Lazarówka, os. do Bobrownik, pow. bytomski, ma 13 osad. Lazary, góra na granicy Bukowiny a Multan, na wschód od Szerbowiec, wś w pow. sereckim, wznosi się 508 m. npm. Br. G. Laze dok. , ob. Lahse. Lazenik dok. , ob. Laasnig, Lazewo mem. , ob. Łaszewo. Lazi, węg. Timsor, wś w hr. bereskieni Węg. , kościół filial. gr. katol. , lasy, 420 mieszk. H. M. Lazisk niem. , Lazisken, ob. Łaziska. Laznicz dok. , Łążnica, Łacznica, nabywała się kiedyś nieznana obecnie miejscowość w okolicy miasta Pucka, pow, wejherowski. R. 1285 tworzy według dokum. zachowanego granicę dóbr opactwa w Oliwie Starzyna, Zelydowo i Messin. Laznyno dok. , ob. Łazin. Lazony, ob. Lozin. Lazy, ob. Łazy na Szląsku austr. Lażyn, zaśc. poleski w pow. ihumeńskim, w obrębie gm. bieliczańskiej, w okr. polic. berezyńskim, przy drożynie wiodącej z Żeremca do Borowiny, ma osad 14, grunta piaszczyste, miejscowość odludna. Al. Jel. Ląd 1. os. , pow. sochaczewski, gm. i par. Rybno. 2. L. niewłaściwie Lęd, wś nad rz. Wartą, pow. słupecki, gm. Ciążeń, par. Lądek; odl. 10 w. od Słupcy. Wś ma 24 dm. , 250 mk. , folw. 5 dm. , 55 mk. , młyn 1 dm. , 5 mk. i os. poklaszt. 3 dm. , 2 mk. Wś ta postada starożytny i głośny z bogactw klasztor i kościół po Cystersach. Mieczysław Stary, ustaliwszy swe panowanie w Wielkopolsce, sprowadził z pod Kolonii niemców Cystersów i zapewniwszy im egzystencyą dochodami nadanych posiadłości, osadził przy kościele wzniesionym w L. Zabiegli zakonnicy doszli wielkich bogactw, lecz nie dopuszczali do zakonu krajowców. Do 1551 r. było 27 opatów Niemców, którzy często opuszczali klasztor i w Niemczech przebywali, tam ściągając dochody. Zygmunt I nakazał w 1539 r. przyjmować Polaków, a następnie, skorzystawszy ze skłonności ku ideom reformacyjnym okazywanym przez Niemców zakonników, polecił wybrać opatem Polaka. Niemcy wtedy stopniowo opuścili klasztor. Odtąd bywało po dwóch opatów, jeden opat komendatoryjny, biskup lub dygnitarz, który brał 2 3 dochodu, drugi właściwy opat, który miał tylko 1 2, ale mieszkał w klasztorze i posiadał władzę. Ostatnim opatem komendatoryjnym w L. był Woronicz. Opaci polscy usilnie się starali o podniesienie swej świątyni. I tak w roku 1690 Zapolski odbudował klasztor tak, jak go dzisiaj widzimy, a budowy tej dokonał Mikołaj Łukowski, który przez 50 lat zarządzał klasztorem, wiele kosztownych upiększeń porobił, własnym kosztem wzniósł dwie wieże i pokrył dach blachą grubą, miedzianą, która istnieje jeszcze do dzisiaj. Herb jego umieszczony jest w wieżach. Po opuszczeniu klasztoru przez Cystersów w roku 1819, świątynia dłu Lawków Lawków Lawnilassek Lawo Lawoczne Lawrentzhof Lawsken Lawskie Lawżedyszki Lawzginie Laxdinen Laxdoyen Layss Laysz Laz Laza Lazan Lazanense Lazani Lazarówka Lazary Laze Lazenik Lazewo Lazi Lazisk Laznicz Laznyno Lazony Lazy Lażyn Ląd