wileński, w 3 okr. pol. , gm. Giedrojcie, okr. wiejski Marciniszki, o 6 w. od gminy a 47 w. od Wilna, ma 6 dm. , 14 mk. prawosł. i 99 katol. w 1864 r. 47 dusz rewiz. ; należy do dóbr Jodzieniany, Ruszczyców. Rudzianek, jezioro pod Gostoczynem, w pow. tucholskim. Rudzianka 1. rzeka w pow. bobruj skim, prawy dopływ Berezyny, zaczyna się w ba gnie zwanem KaczajBołoto za wsią Knyszewicami, płynie w kierunku wschodnim ku wsi Rudnia, tu rozlana w jeziorko, przyjąwszy z prawej strony rzeczkę Pieszczankę ma mły ny, potem kieruje się bardziej ku północy i pod wsią Skałki rozlana w jeziorko obraca młyny; tu przeciąwszy gośc. poczt. z mta Ba rycz do JakimowskiejSłobody płynie 2 w. dwoma korytami, a na 1 w. od ujścia wy puszcza od lewego brzegu ramię trzecie zwa ne Uża. Prawa odnoga przedłuża się aż ku wsi Worotniki, płynąc równolegle w pobliżu do Berezyny przeszło 2 wiorsty. Długość biegu w liniach prostych około 3 mil. 2. R. , mała rzeczka w pow. borysowskim, dająca początek, wraz z innymi, rzece Ilii, lewemu dopł. Wilii. 3. R. , potok w pow, święcianskim, płynie pod wsią Jodziszkańce, fol. Lnbychowo i osadą Podwejno. A. Jel. Rudziany, wś, pow. maryampolski, gm. Balwierzyszki, par. Gudele, odl. od Maryampola 27 w. , ma 36 dm. , 310 mk. W 1827 r. było 21 dm. , 168 mk. Rudziany 1. okol. szlach. nad pot. t. u. , pow. święciański, w 2 okr. pol. , o 9 w. od Święcian, 20 dm. , 81 mk. katol. 2. R. , fer ma, pow. kowieński, w 4 okr. pol. , o 47 w. od Kowna. 3. R. , wś, pow. poniewieski, w 3 okr. pol, o 47 w. od Poniewieźa. 4. R. , wś szlach. , pow. szawelski, w 2 okr. pol. , gm. Kurszany, par. Rawdziany; należy do dóbr Dyrwiany, Nagórskich. 5. R. , okolica, pow. wiłkomierski, gm. Pogiry, o 32 w. od Wiłkomierza. 6. R. , okolica, tamże, gm. Szaty, o 30 w. od Wilkomierza. 7. R. , wś, pow. wiłko mierski, gm. Traszkuny, o 40 w. od Wilko mierza. J. Krz. Rudziąż, ob. Rudzicz. Rudzica, wś i fol. nad strugą Gosławicką, pow. koniński, gm. Gosławice, par. Morzysław, odl od Konina 8 w. ; wś ma 14 dm. , 172 mk. , 66 mr. ; fol. 6 dm. , 59 mk. , 324 mr. W 1827 r. było 10 dm. , 100 mk. Folw. R. wchodzi w skład dóbr Gosławice. W 1419 r. pleban morzysławski Mikołaj prowadzi spór w sądzie duchownym o dziesięciny z R. , z Kiełczonem i Chrystyanem, dziedzicami wsi. Na początku XVI w. łany kmiece i fol. dają dziesięcinę de Morzysławia, zaś za konopną płacą po 2 gr. z łanu; z niektórych pól folwarcznych pobierał dziesięcinę pleb. w Krzymowie Łaski, L. B. , II, 238, 245. W 1579 r. były tu części Stanisława Gosławskiego i Barbara Osieckia, miała 1 łan pusty, 1 1 2 łan. , 2 zagr. bez roli, 1 kom. bez bydła Pawiński, Wielkp. , I, 234. Br. Ch. Rudzica 1. jezioro w pow, dzisieńskim, pod wsią Lachowszczyzna. 2. R. , błotniste moczary na północnym krańcu pow. pińskie go, przy granicy pow. słuckiego, na płn. od folw. Zawierzenie, w obrębie gminy chotynickiej. Przez błoto Lipsk łączy się ono z ba gnami Hryczyn. A. Jel. Rudzica 1. mała rzeczka w pow. ihumeńsktm, prawy dopł. Osoki. Zaczyna się w rdzawem błocie, na obszarze dóbr Ciepleń, poczem upłynąwszy 1 wiorstę w kierunku za chodnim przez uroczysko Rudkowo i przecią wszy gościniec wojenny ihumeńskouździeń ski ma ujście. Wskutek tego, że bagna oko liczne obfitują w żelazo, woda w R. prawie zawsze ma kolor brunatny i jest przykrego smaku. W punkcie się połączenia R. z Osoką, w porze zimowej napływa ryba nieraz w wielkiej obfitości, tak, że poławiają po kil kadziesiąt pudów na raz zwyczajnemi siatka mi. 2. R. , rzeczka w pow. mińskim, dopływ prawy Piereczuty. Bierze początek w błotnistem jeziorku pod zaśc. Kuliki, płynie w kie runku północnowschodnim koło wsi Syrowitki, Stroczany, folw. Rudzicy, kędy się roz lewa w jezioro prawie na 2 w. długie i 1 3 w. szerokie i obraca młyn; w okolicy wsi Kosiłowicz zasiliwszy się z obu stron bezimiennemi bystremi dopływami dociera do wsi Stara Rudzica i po za nią ma ujście; długość biegu około 2 mil, przeważnie w miejscowościach falistych. 3. R. , mała rzeczka w pow. nowo gródzkim, lewy dopływ Dzwiei; zaczyna się za wsią Bortniki, płynie pomiędzy wzgórzami w kierunku wschodnim koło wsi Golenia, wsi i folw. Wolna; przecina gośc. z mka Połoneczki do Snowia i tu na małym rozlewie porusza młyn, następnie ubiegłszy 2 w. ma ujście dwoma korytami, naprzeciwko folw. Sawicze. Długość biegu około 8 w. Al. Jel. Rudzica 1. uroczysko leśne na południowym krańcu pow. ihumeńskiego, w obrębie gminy doniedawna porzeckiej teraz Omelno, pomiędzy błotom Sielec i uroczyskiem Horeły Łuh; należy do domin. Szczytkowice, dawniej ks. Radziwiłłów teraz spadkobierców ks. Wittgensteina. 2. R. , wś i dobra nad rz. Rudzicą, dopł. Piereczutej, pow. miński, w 3 okręgu policyjnym. , gminy i parafii katol. Kojdanów. Wś zwana Stara Rudzica, w pobliżu ujścia Rudzicy do Piereczutej, ma 23 osad pełnonadziałowych; nieco odosobniona cerkiew pounicka parafialna, z 1756 r. fundacyi ks. Woronieckiej, uposażona przez Kazimierza Pakosza; z dawnych zapisów ma 3.

Rudzianek

Rudzianek

Rudzianka

Rudziany

Rudziąż

Rudzica