dem komunikacyi żadnego nie ma znaczenia. Strwiąż wchodzi do powiatu od płd. z Brzegów i płynie przez Koniuszki Sieniawskie, Chłopczyce i Dołobów, gdzie wpada do Dniestru. Do Strwiąża wpada w Czernichowie od lew. brzegu pot. Błożewka, płynący przez Barczyce Stare i Błożew Dolną do ujścia na południe. Pot. Łączny powstaje w Kupnowicach Nowych, płynie przez Ostrów i Koniuszki Sieniawskie, Chłopczyce, Nowosiółki Gościnne, a przyjąwszy od lew. brzegu wody od Rudek pod nazwą Wiszenki, przybiera kierunek płd. i płynie t. zw. Rowem Granicznym między Dołobowem a Czajkowicami do Dniestru. Wereszyca wchodzi od płn. z Porzecza Gródeckiego i płynie na płd. przez Porzecze Zadworne, Czułowice, Katarzyniec, Jakimczyce, Klicko, Komarno, Brzeziec, Nową Wieś, Tatarynów i Powerchów, gdzie wpada do Dniestru. Ze znaczniejszych dopływów przyjmuje w obrębie powiatu od praw. brzegu pot. Zaszkowice w Porzeczu Zadwornem; Krupkę ze Strubą od lew. brzegu w Katarzyńcu pot. Podłużny al. Smotryce w Klicku wpada do stawu Kliteckiego; dopływ od wsi Chłopy Łukacz w Brzeźcu i potok Grzęski, płynący z Pohorzec przez Hołodówkę, Małpę i Nową Wieś ujście. Od lew. brzegu wpada do Wereszycy pot. Gasiska. Powstaje on w płn. stronie Horożanny Wielkiej, na zach. stoku wzgórza 286 mt. wys. i płynie na zach. przez Rumno i Andryanów, gdzie połudn. przybiera kierunek i przez Nową Wieś podąża do Wereszycy. Pot. Kożuszny wpada do Dniestru w Saskiej Dominikalnej. Szczerek wchodzi od płn. z Czerkasów a płynie na płd. przez Kahujów, Honiatycze i Werbiż, tworząc przy końcu biegu aż do ujścia prawie między Werbiżem a Drohowyzem i Uściem, w której to wsi wpada do Dniestru. Tyśmienica wchodzi do wsi Terszakowa z powiatu drohobyckiego i wpada do Dniestru przyjąwszy Bystrzycę, nadpływającą z pow. Samborskiego. Dniestr i jego dopływy wylewają na wiosnę, a bardzo często w lipcu i jesieni i wyrządzają znaczne szkody. W skutek częstych wylewów i niedostatecznego odpływu ich wód, łąki położone nad brzegami Dniestru i Strwiąża są bagniste i wydają kwaśne siano. Urządzeń, chroniących od powodzi, nie ma w powiecie. W r. 1828 29 wykopał właściciel dóbr Komarna kanał, regulujący bieg Wereszycy. Kanał ten poczyna się we wsi Porzecze Zadwórne i ciągnie się aż do Powerchowa, gdzie wpada do Dniestru. Długość kanału wynosi około 26 klm. Od r. 1870 do 1878 osuszono w dobrach Komarno za pomocą rowów otwartych do 1600 morgów przestrzeni pól, łąk i lasów; za pomocą zaś rowów krytych, faszyną wypełnionych, około 100 morgów roli. Rezultaty okazały się pomyślne i to zaraz w pierwszym roku po wykonaniu robót. W nizinie nad Dniestrem, Tyśmienicą i Bystrzycą osuszono za pomocą rowów i kanałów przeszło 300 morgów łąk, poprzednio zabagnionych. Ogólna przestrzeń gruntów zabagnionych zajmuje prawie ósmą część powiatu Wiadom. statyst. o stosunkach krajowych, Rocznik V, zeszyt 2gi, Lwów, 1880, str. 175. Pod względem ukszałtowania powierzchni przedstawia się płd. i wschod. część powiatu jako nizina, część płn. zach. jako kraina pagórkowata. Na płd. ściele się nizina, przeszło 7 klm. szeroka, nad Błożewką, Strwiążem i Dniestrem. Pochyla się ona nieznacznie od zach. ku wsch. Nad Błożewką wznies. do 273 mt. w Błożwi Dolnej, nad Strwiążem do 272 mt. w Czernichowie, nad Dniestrem do 271 na zach. a do 260 mt. na wschód. Najwyższe wznies. w Czernichowie 278 mt. . Pod Nową Wsią i Tatarynowem łączy się nizina naddniestrzańska z doliną Wereszycy, która wznosi się w Porzeczu Zadwórnem do 269 mt. , a następnie opada do 267 w Komarnie, a do 263 mt. koło ujścia. Niziny te pokryte są przeważnie łąkami i pastwiskami a poprzerzynane licznymi strumieniami. Nieznaczne pochylenie utrudnia odpływ wód. a w skutek tego potworzyły się tu liczne bagna i moczary, stanowiące pasmo błot, ciągnące się wzdluż płd. krawędzi powiatu. Ztąd częste tu nazwy Rudki i Rudawka. Między niziną Błożewki i Strwiąża a doliną Wiszenki leży obszar pagórkowaty, wznoszący się najwyżej do 327 mt. w płn. wsch. stronie Kropielnik. Na obszarze między Wereszyca a Wiszenką znajduje się najwyższy punkt w powiecie, w Hoszanach, wznies. 331 mt. Na wschód od Wereszycy, we wsch. krańcu powiatu, najwyższe wznies. sięga 310 mt. w Ryczychowie. Ze względu na formacyą gleby podzielić można powiat na dwa działy. Do pierwszego należą ziemie pochodzenia diluwialnego. Są to warstwy gliny do kilkunastu sążni grube, osiadłe w falistych pagórkach. Gliny te, pierwotnie barwy żółtawej, są zazwyczaj zwięzłe, zbite i stanowią podglebisko nieprzepuszczalne. Składowe ich części przedstawiają mieszaninę korzystną dla roślinności. Urodzajność zmniejsza się jednak w miarę bystrzejszego pochylenia pagórków ku wschodowi a jeszcze bardziej ku płn, stronie i zmniejszającej się głębokości wierzchniej warstwy gruntu. okoliczność ta sprawia, że obszary mniej pochyłe i ku płd. opadające posiadając bujniejszą wegetacyą, wytworzyły większy zasób pruchnicy. W mniej korzystnych położeniach zachowuje gleba barwę pierwotną, żółtawą i potrzebuje silniejszego ocieplania przez nawożenie. Ten gatunek gleby

Rudki