wa 4; las nieurządzony, pokłady torfu, młyn wodny. W 1508 r. R. należały do kaszt. lu belskiego. W r. 1569 wymienione są w par. Janowiec al. Serokomla Pawiński, Małop. , 319, 478. 4. R. , pow. jędrzejowski, gm. Brzegi, par. Mnichów. 5. R. , pow. stopnicki, gm. i par. Potok. 6. R. , os. fahr. , pow. ja nowski, gm. Brzozówka, odl. 5 w. od Kraśni ka, w pobliżu wsi Zaleszówka. Zarząd dóbr ordynacyi Zamoyskich założył tu w 1874 r. fabrykę przetworów żywicznych z pni sosno wych. Os. fabr. ma 4 dm. , 48 mk. , 36 mr. roli po wykarczowanym lesie. Produkcya roczna dochodzi do 10, 000 rs. wartości. Pra cuje stale 12 robotników, prócz wykopujących pnie. 7. R. al. Rudka, os. , pow. bialski, gm. Sidorki, par. Biała, wsch. obrz. Dokudów, ma 1 dm. , 2 mk. , 15 mr. W 1827 r. 2 dm. , 7 mk. 8. R. , os. , pow. hrubieszowski, gm. Białopole, par. Dubienka. 9. R. , fol. , pow. tomaszow ski, gm. Kotlice, par. Dub. Wchodzi w skład dóbr Dub. 10. R. , ob. Rutki. Br. Ch. Rudki, wś nad rz. Naczą, dopł. Łani, pow. słucki, w 2 okr. pol. kleckim, gm. Siniawka, ma 15 os. pełnonadziałowych; grunta faliste, miejscowość lesista, grunta i łąki dobre, młyn. A. Jel. Rudki, wś rząd. , pow. radomyski, w 5 okr. pol. , gm. Szepielicze, par. prawosł. Denisowicze o 12 w. , o 136 w. od Radomyśla, śród lasu rządowego położona, ma 155 mk. , nadzielonych 405 dz. ziemi, z której płacą 87 rs. 46 kop. wykupu rocznie. Rudki, wzgórze polne, na płn. wschód od Kopeczyniec, w pow. husiatyńskim, na lew. brzegu Niczławy; wzniesione 339 mt. npm. szt. gen. . Br. G. Rudki, potoczek, płynący granicą gm. Sadkowic i Rajtarowic, w pow. Samborskim, rowem wykopanym, uchodzi na płd. Sadkowic, na granicy z gminą Wolą Baraniecką do Błożewki z lew. brzegu. Długość biegu 2 1 4 klm. Rudki 1. os. domin. na lew. brzegu Wisłoka, należąca do Starowiny, pow. rzeszowski. 2. R. , grupa domów w Laszkowie, pow. brodzki. 3. R. , karczma na obszarze dwor. Czernelicy, pow. horodeński. 4. R. , osada włościańska w Baćkowicach, pow. przemyski. 5. R. Lubyckie, część Lubyczy Kniazie, pow. Rawa Ruska. 6. R. , gajówka koło Dobrynowa, pow. rohatyński. 7. R. , miasteczko powiatowe w Galicyi, pod 41 9 wsch. dług. od F. a pod 49 30 płn. szer. Na płn. leży Bieńkowa Wisznia, na wsch. Podhajczyki, na płd. wsch. Kołbajowice, na płd. zach. Nowosiołki Gościnne, na zach. Wistowice. Północną część obszaru przepływa potok Wiszenka. Wchodzi ona tu od zach. z Wistowic i wchodzi do Bieńkowej Wiszni, odkąd pod nazwą Wiszni podąża ku Sanowi. Część wody odpływa na płd. ku Dniestrowi. Zabudowania leżą w płn. stronie obszaru, w dolinie Wiszenki 282 mt. . W płd. stronie obszaru leży las Żurawnik. Przez miasteczko idzie gościniec lwowskosamborski. Własn. wiek. Jana Aleksandra hr. Fredry ma roli or. 79, łąk i ogr. 38, past. 31, lasu 153 mr. ; wł. mn, roli or. 388, łąk i ogr. 71, past. 33 mr. W r. 1880 było 296 dm. , 2582 mk. w gm. .; 945 rz. kat. , 283 gr. kat. , 1352 izrael. , 2 innych wyznań; 2569 Polaków, 11 Rusinów, 1 Niemiec. Par. rz. kat. w miejscu, dek. drohobycki, dyec. przemyska. Pierwotna fundacya tej parafii ma pochodzić z XIV w. ; akt erekcyjny zaginął. Około r. 1550 zajęli protestanci kościół wraz z dotacyą i zniszczyli wszystkie przywileje. Przywrócił świątynię katolikom Jan Dymitr Solikowski, arcyb. lwowski. Ponownie fundował parafię w r. 1606 Jerzy de Niedzielsko Madaliński, chorążyc wieluński dziedzic Podhajec, Dołubowa, Rudek, Nowosielec, Wistowic, Jarembowa, Kołbajowic i Zastawic, krewny Solikowskiego. Do par. należą Bieńkowa Wisznia, Błażew, Chłopczyce, Czajkowice, Dołubów, Hoszany, Jaremków, Kanafosty, Kiszewice, Kołbajowice, Koniuszki Siemianowskie, Kupnowice, Koropuż, Michałowice, Mokrzany Małe, Nowosiółki Gościnne, Ostrów, Podhajczyk, Rozdziałowice, Romanówka, Szeptyce, Wańkowice, Wistowice, Woszczańce i Zagórz. W XIV w. R. były przysiołkiem do Bieńkowej Wiszni. Jeden z dziedzicow wsi, Ścibor, zbudował w R. dla wygody katolików kościół, który poświęcił w XV w. Piotr Strzygonia Chrząstowski, bisk. przemyski. Kościół ten kilkakrotnie pohańcy palili. W r. 1728 wzniósł Michał z Urbanie Urbański, cześnik żydaczowski, w miejsce starego drewnianego okazały kościół murowany, konsekrowany w r. 1741. W kościele tym znajduje się cudowny obraz Matki Boskiej, malowany na drzewie w stylu bizantyńskim i pochodzący z kościoła we wsi Żeleznicy. Wieś ta w r. 1612 w czasie napadu tatarskiego uległa zniszczeniu, a w zgliszczach kościoła znaleziono nieuszkodzony obraz Matki Boskiej, malowany na tablicy lipowej. Jerzy na Goraju Curyłło uwożąc obraz gdy przyjechał do Rudek zatrzymał się, gdyż wedle tradycyi konie nie chciały iść dalej. Curyłło więc ofiarował obraz do kościoła rudeckiego, gdzie on też słynie odtąd cudami, o których świadczą liczne wota, a między niemi złocista lampa, ofiarowana przez Jana Kazimierza Kamiński, Wiadomość o cudownym obrazie M. Boskiej w R. , Lwów 1879. Przy kościele istniały niegdyś 1 fundacya dwóch mansyonarzów, utworzona w r. 1649 przez Wojciecha Aleksandra z Przedwojowa Przedwojowskiego, kasztel. lubaczowskiego, i Ludwikę Ozi

Rudki

Rudki