kow Małych; tworzy granicę między Borkami a Rasztowcami, uchodzi do Gniłej z lew. brzegu. Dawniej był tu staw, dziś spuszczony i zamieniony na łąki. Dług. biegu 4 klm. 7. R. , rzeczka, właściwie prawa odnoga Bystrzycy sołotwińskiej. Poczyna się ona w obr. Stebnika, pow. bohorodczańskim na płd. zach. mstka Łyśca; płynie równolegle do głównego ramienia Bystrzycy; przepływa płn. zach. część Łyśca, następnie obszar Drohomirczan pow. stanisławowski. Na obszarze Krechowiec rozdwaja się; lewe ramię płynie wprost do Bystrzycy, prawe zaś do stawku krechowieckiogo, a z niego przez obszar gm. Stanisławowa dwoma korytami, uchodząc na obszarze Knihynina do Bystrzycy sołotwińskiej. Przyjmuje z praw. brzegu pot. Radczankę. Długość biegu 13 klm. Pod Drohomirczanami wysyła krótkie ramię do Bystrzycy. 8. R. , potok, wypływa w obr. Pomorzec, w pow. buczackim, z mokrzadeł koło karczmy Semeńki; płynie na płd. wsch. , zrasza obszar Pauszówki pow. czortkowski, tam uchodzi do stawku utworzonego przez rzekę Dżuryn. Długość biegu 6 klm. 9. R. , potok, wypływa z łąk na płd. obszarze gm. Krzyweńkiego, w pow. husiatyńskim, na granicy z Czarnokońcami Wielkiemi, wznies. 287 mt. npm. Płynie przez obszar Krzyweńkiego, Wasylkowa, następnie Kociubińczyków, gdzie przepływa staw, wreszcie granicą Bosyr i Siekierzyniec, uchodząc do Bosyrskiego pot. z lew. brzegu. Po zachod. stronie wznosi się Rozbita mogiła 304 mt. . Długość biegu 10 klm. 10. R. , potok, wypływa z łąk Czarnokonieckiej Woli, w pow. husiatyńskim, po płd. zach. stronie Rozbitej mogiły 304 mt. , na wys. 285 mt. npm. Tworzy granicę między Czarnokoniecką Wolą a Czarnokońcami Wielkiemi; zabiera od lew. brzegu strugę z Czarnokonieckiej Woli; przepływa środkiem wieś i staw, poczem przechodzi do Czarnokońców Małych, gdzie od praw. brzegu zabiera potok b. n. od Kociubiniec. Tu zwraca się na płd. zach. , uchodząc z lew. brz. do Niczławy pod nazwą Czarnokonieckiego potoku. Długość biegu 12 klm. Ujście 236 mt. npm. 11. R. , nazwa górnego biegu Cyganki dopł. Niczławy. 12. R. , potok, powstaje z dwu strug, płynących od Szuparki, w pow. zaleszczyckim, i łączących się na obszarze Sinkowa. Płynie krętem korytem przez obszar tejże gminy, wreszcie zwróciwszy się na płd. wsch. i przepłynąwszy wś Sinków wpada do Dniestru z lew. brzegu. Długość biegu 8 klm. 13. R. , potok, dziś wyschły, wpadał do Dniestru z praw. brzegu między Podwerbcami i Harasymowem, w pow. Horodenka. 14. R. , potok, wypływa z bagien na granicy Ostrowca pow. kołomyjski i Czortowca pow. HoSłownik Geograficzny T. IX. Zeszyt 108. rodenka, w sąsiedztwie źródeł rz. Czortowca dopł. Dniestru. R. płynie na płd. przez ob szar Ostrowca i wśród wsi wpada do stawu, który zasilają wody napływające od płn. zach. z pod Ostrej mogiły 283 mt. i od płd. wsch. z obszaru Rohini. Dalszego przepływu R. nie ma z powodu wzniesionego dokoła na ziomu, bowiem wieś Ostrowiec leży w dolinie nieckowatej, wznies. 240 mt. , podczas gdy naziom okoliczny wznosi się po nad 260 mt. Długość biegu R. 4 1 2. 15. R. al. Rutka, ob. Rudecki potok, 16. R. Gniła, strumień, także Ryczką Riczka, Rzeczka zwany, powstaje w stepach strusowskich, na gruntach do wsi Brykuły Starej i Chmielówki, w pow. trębowelskim. Płynie na płd. wschód przez Romanówkę i Mogilnicę, następnie granicą la sów mogilnickich i budzanowskich i pod przy siołkiem Zniesienie wpada do Seretu z praw. brzegu. Długość biegu 18 klm. Pędzi kilka młynów. Br. G. Rudka 1. wś, pow. jarosławski, w piaszczystej równinie, nad Lubenią, uchodzącą z praw. brzegu do Sanu, o 6 klm. na płn. od mka Sieniawy, ma na zach. las zwany Borem Wielkim, na płn. i płd. piaszczyska a na płd. wschód las sieniawski. Par. rzym. i gr. kat. w Sieniawie. Wydmy piaszczyste zostały w r. 1885 zalesione. Wś ma 174 dm. , cerkiew drewnianą, filią par. sieniawskiej. Na obszarze większym Izab. hr. Działyńskiej stoi 3 dm. Cała ludność składa się z 903 mk. , 623 rz. kat. , 258 gr. kat. , 22 izr. Obszar wiek. pos. ma 375 roli, 89 łąk, 148 past. i 199 mr. lasu; obszar mn. pos. 950 roli, 207 łąk i 562 mr. past. Gleba piaszczysta jest urodzajną, pastwiska zaś są pustką, pokrytą lotnym piaskiem. 2. R. al. Rutka, Rutki, wś, pow. tarnowski, na lewym brzegu Dunajca, należy w części do par. rz. kat. w Radłowie o 7 klm. na płn. zachód a w części do par. w Wierzchosławicach. W środku wsi znajdują się dwa stawy. Wś ma 84 dm. , 436 mk. ; 430 rz. kat. i 6 izrael. Pos. wiek. ks. Sanguszków wynosi 130 roli, 22 łąk i 20 mr. pastw. ; pos. mn. 341 roli, 73 łąk i 36 mr. pastw. Gleba namulista, urodzajna. Wioska była pierwotnie w części własnością klasztoru tynieckiego, wymienioną w interpolowanej buli Grzegorza IX z 26 maja 1229 r. Cod. tiniec, ed. Kętrzyński, 21 i potwierdzeniu posiadłości klasztornych przez Kazimierza Jagiellończyka z 6 paździor. 1456 tamże, 406. Za Długosza L. B. , II, 137, 274; III, 196 i I, 422 część klasztorna miała 4 łany kmiece, karczmę z rolą i 3 zagr. z rolą, część zaś należała do Jana Siąka h. Kopasszchyna lub Kopaschyna. Kmiecie osadzeni na szlacheckiej części płacili dziesięciny, wartości 6 grzyw. , kościołowi w Opatkowicach pod Melsztynem. 58

Rudka

Rudka