Pożeruny, dwór, pow. rossieński, par. taurogowska, własność ks. Wasilczykowa; obok wieś t. n. Pożerupie, wś, pow. rossieński, par. kołtyniańska. Pożery, wś, pow. maryampolski, gm. Wejwery, par. Godlewo, odl. 38 w, od Maryampola, ma 33 dm. , 262 mk. , 753 mr. W 1827 r. było 9 dm. , 116 mk. Wchodziła w skład dóbr Freda. Pożerys, wś, pow. sejneński, gmina Lejpuny, odl. od Sejn 42 w. ma 4 dm. , 15 mk. Pożewgirnie, pow. szawelski, ob. Giryszki. Pożewiszki, zaśc. , pow. święciański, w 2 okr. pol. , gm. , okr. wiejski i dobra skarbowe Daugieliszki, o 6 w. od gminy, 4 dusze rewiz. Pożezdrys, dwa zaśc, pow. święciański, w 2 okr. pol. , gm. , okr. wiejski i dobra skarbowe Daugieliszki, o 2 w. od gminy, 2 duszo rewiz. Pożeża al. Białozierze Białzierje Worońcowskie, w dok. Biedino Oziero, wś, pow. czerkaski, na płd. zach. od Moszen, rozrzucona na wielkiej przestrzeni śród błot, obecnie prawie zupełnie osuszonych wskutek przeprowadzonych prac kanalizacyjnych, ma 3828 mk. pł. ob. Cerkiew p. w. Pokrowy N. M. P. , wzniesiona w 1803 r. na miejsce dawniejszej z 1721 r. , uposażona jest 89 dzies. ziemi. Podług wizyty z 1740 r. par. składało 80 sadyb w Białozierzu i 30 w Bajbuzach. Parochem był Nikita Jarmuleńko, przedstawiany przez ks. Radziwiłłów, ówczesnych właścicieli klucza moszczeńskiego, i zatwierdzony przez metropolitę unickiego w 1739 r. Jeszcze w początku bieżącego stulecia w południowej stronie wsi było jezioro, mające przeszło wiorstę długości i tyleż szerokości. Pośrodku tego jeziora, dziś błota, po większej części wyschłego, znajduje się ostrów, zarosły lasem, na którym są ślady dawnego horodyszcza. W pobliżu sioła znajduje się 10 mogił stojących rzędem. W nich znajdowano kości ludzkie i zwierząt. Należy do klucza moszczeńskiego ks. Woroncowych. o P. znajdują sie wzmianki w dokumentach ogłoszonych w Arch. J. Z. R, cz. I, t. 3 548, 550, 552, 554, 582, 624, 628, 631. J. Krz. dzieńskiej, w 2 okr. 27 w. od Brześcia. od Brześcia. w Pożeżyn 1. folw. , pow. miński, od 1834 r. własność Krajewskich, ma przeszło 7 3 4 włók. 2. P. , sioło i folw. , pow. brzeski gub. gropol. gm. Wielkoryto, o 3. P. , sioło, tamże, o 30 Pożóg, wś i folw. ski puławski, gm. Końskowola. Leży pow. nowoaleksandryj NowoAleksandrya, par. niedaleko Klementowic, st. dr. żel. nadwiślańskiej. Część obszaru folwarcznego, mająca 396 mr. , należy do instytutu agronomioznoleśnego w Puławach, W XV w. P. , w par. Końskowola, była własnością Marcina Konińskiego h. Rawa Były tu łany kmiece, fol. rycerski, z których dziesięcinę wartości 12 grzywien płacono do Koń skowoli Długosz, L. B. , II, 571. Według reg. pob. pow. lubelskiego z r. 1531 wsio Pożog, Witowicze, Chrzochów i Siedlcze, w par, Koń skowola, miały 17 łan, , 1 młyn Pawiński, Małop. , 359. Br. Ch. Pożog, w narzeczu ludowem Pażoh, wś i folw. nad Stochodem, pow. piński, w 2 okr. pol. lubieszewskim, gm. KucheckaWola. Wś ma 13 osad; cerkiew pounicka p. w. św. Michała, fundacyi dawnej i możnej w Pińszczyźnie rodziny Czarneckich, ma z dawnych zsapisów 3 włóki ziemi i łąk; około 500 parafian; filia w Buczynie p. w. św. Paraskiewii, z zapisem 3ch włók ziemi. Dobra, własność Czarnockich, mają 719 dzies. Miejscowość bardzo nizinna, łąk wielka obfitość, rybołówstwo znaczne. Lud więcej flisaczy i rybacki niż rolniczy. Pożogi, mylnie Pozygi, w XV w. Pożogi major i minor, wś i folw. , pow. stopnicki, gm. i par. Gnojno, Wś ma 19 os. , 131 mr. ; folw. , należący do dóbr Gnojno, ma 432 mr. W 1827 r. było 12 dm. , 116 mk W XV w. wsie Pożogi major i P. minor w par. Gnojno, były własnością Andrzeja z Oleśnicy h. Dę bno, miały łany kmiece, karczmy, zagr. , z któ rych dziesięcinę płacono pleban, w Gnojnie Długosz, Lib. Ben. , II, 445, 446. Według reg. pob. pow. wiślickiego z r. 1579 wś Po żogi, w par. Gnojno w 1510 r. pow. szydłowski, dzierżawiona przez Kacpra Piątkowskie go, miała 3 osad. , 3 4 łana Pawiński, Małop. 227. Br. Ch. Pożogi, wś, pow. klimowieki, gm. Szymiacze, ma 35 dm. i 218 mk. Pożoha, Pożoga, mała rzeczka w pow. mozyrskim pr. dop. Uborcia, w obrębie gminy Bujniewicze; długość biegu w kierunku płn. zach. przez lesiste moczary około 1 mili. Pożolpie, wś, pow, rossieński, par. girdyska. Pożordzie, Pożardze, zaść. pow. dzisieński w 2 okr. pol. , gm. Jody, okr. wiejski i dobra Łopacińakich Rafałowo, o 3 w. od gminy a 74 w. od Jod ma 1 dm. , 28 mk, 10 dusz rewiz. . Pożoryta, Pozoritta niem. Poschoritta, wś, pow. i obw. sąd. kimpoluński, nad rz. Mołdawą, przy gościńcu z Kimpolungu do Dorny Watry. Graniczy od wsch, z Kimpolungiem i Sadową, od płn. ze Sadową, od płn. zach. z Fundulem mołdawskim, od zach. z Waleputną a od płd. z Dorną Watrą. Północny obszar przepływa Mołdawa od zach. na wsch. Obszar na płn. od Mołdawy położony przedstawia obszerne połoniny, spadające z płd. zach. pochyłości Mińczoła, wznoszącego nię na płn. wsch od granicy do 1286 mt. Obszar na płd. od Mołdawy położony, przeważnie lesisty i górzysty, W sa

Pożeruny

Pożeruny

Pożerupie

Pożery

Pożerys

Pożewgirnie

Pożewiszki

Pożezdrys

Pożeża

Pożeżyn

Pożóg

Pożog

Pożogi

Pożoha

Pożolpie

Pożordzie

Pożoryta