oddał znajdujemy. A kiedy się na jakie podatki składać będą, tedy sami się rachować z łanów mają. Na prażniki, także i inne akty weselne albo chrzciny piwo im i gorzałki zrobić wolno będzie bez szynkowania, które do dnia drugiego wypić będą powinni. W inwentarzu z r. 1760 rkp. Ossol. , Nr. 1632, str. 22 i 23 czytamy Ta wieś osiadła na łanach 3 1 2 czyni ćwierci 14, videlicet gromadzkich roboczych ćwierci 3, arendownych 5, pustych, które gromada pozostawiała 2 1 2; do tych mielnicza, Miklaszewska zwana 1, popowskich 2, kaczmarskiej 1 2. Chlebnika gromadzkiego znajduje się ad praesens Nr. 12. Czynsze z tej wsi wymienione szczegółowo czynią 85 zł. 21 gr. Item w tejże wsi Prusach płacić powinni czynsz roczny, jako to JmPan Olszewski z pół ćwierci kaczmarskiej z obszarami zł. 16, który wszelkie podatki, tak hybernę, expenszczyznę, pogłówne i inne jako tylko być mogą, wraz z gromadą płacić powinien. Z obszaru dworskiego Mutryca nazwanego i Zawyja, kto trzyma, płacić ma zł. 30. Pam Gujska z przywłaszczonej sianożęci mielniczej do wójtostwa Bykowskiego zł. 4. Summa z obszarów czyni zł. 50. Powinności tej wsi Robią z łanu każdego dni 6 od południa na tydzień, ad praesens z ćwierci 3 roboczych przychodzi na tydzień półdzionków 4 1 2, facit na cały rok 234 półdzionków. W tem sami poddani obrachować się mają i regestr półdzionków dla odrobienia folwarkowi pruskiemu oddać. Zażen, obżen, zakos, obkos, to jest dni 4 pełnią półdzionków 4 każdy z chleba. Na folwarku stróżę po jednemu kolejno odprawują bez pańszczyzny. Przędą z pańskiego przędziwa po łokci 3, a z każdej ćwierci roboczej, ad praesens z ćwierci roboczych 3, przychodzi łokci 9, Krup breczanych z pańskiej hreczki wyrobić i oddać powinni półmacek na rok. Konopi pańskich pół kopy namoczyć, wymiędlić, wytrzeć i wytarte oddać mają. Łąki przy tej wsi dworskie poddani J. Kr. Mości wsi Woli Jakubowej pokosić zgrabić, w sterty ułożyć bez pańszczyzny powinni, a tej roboty nie mają im pomagać poddani pruscy. Na prażniki i inne akty weselne albo chrzciny, piwo warzyć i gorzałkę palić wolno im będzie, bez szynkowania, jednak tylko na własną potrzebę, które trunki do dnia drugiego powinni będą wypić. Dokumentem wydanym d. 24 lipca 1759 r. Dod. do Gaz. Lwow. 1861, Nr. 27 nadaje August III Adamowi i Teresie z Motowidłów Olszewskim, tudzież synowi ich Adamowi Motowidle karczmarstwo we wsi Prusach z półćwiercią pola, tudzież ćwierć pola pustą przy nim leżącą, Miklaszewska nazwaną, po dobrowolnej żyjących jeszcze Iwasia Wielkiego, Iwasia Małego i Stecia Dmytrowych, donataryuszów naszych, rezygnacyi, 4. P. , grupa domów i folwark w Torskiem, w pow. zaleszczyckim. Lu. Dz. Prusy 1. al. Prussy, Prusy Pośrednie, wś i okr. wiejski, pow. pleszewski, o 6 1 2 klm. na płd. wsch. od Jarocina, par. Witaszyce, poczta i st. dr. żel. w Jarocinie, 26 dm. , 194 mk. Około r. 1408 pisał się Dobrogost z Prus, W r. 1579 należały P. do Bartłomieja Pruskiego, a w r. 1618 do Pawła Dobrzyckiego i jednego z Bojanowskich. W skład okręgu wchodzą Dąbrowo i Franowo, cały okrąg ma 30 dm. , 218 mk. 202 kat. i 16 prot. . 2. P. Nowe, os. wiejska, pow. pleszewski, o 11 klm. na wsch. płd. od Żerkowa; par. Żegocin, poczta w Robakowie, st, dr. żel. o 14 klm. w Chrzanie; 3 dm. i 21 mk, kat. 3. P. Zakrzewo, ob. Zakrzew, pow. pleszewski. 4. P. , błota niegdyś, między Dolskiem a Drzonkiem, pow. szremski. E. Cal. Prusy Wschodnie, kraj, księstwo i prowincya. Swiat starożytny znał kraje nadbaltyckie pod innem mianem. Tacyt zwie mieszkańców tych ziem Aestii, mianem przyjętem od narodów germańskich, które ludność tych stron Estami, a kraj Eastland, t. j. ziemię na wschodzie leżącą nazywały. Pod tem nazwiskiem występują w historyi aż pod koniec X stulecia. Dopiero gdy w r. 997 św. Wojciech znalazł w kraju tym śmierć męczeńską, zasłyszano po raz pierwszy o Prusach czyli Prusakach Pruzi, Pruci, Porussi, bo wiadomość przyszła z Polski, a w Polsce tem mianem wyróżniano północnych sąsiadów. Odtąd znika nazwisko germańskie, a miejsce jego zastępuje polskie. Te dawne siedziby zaginionego plemienia stanowią obecnie dziś prowincyą zwaną Prusy Wschod. , tworzącą półn. wscho dnią część królestwa pruskiego. Leży ona pomiędzy 53 8 30 i 55 53 40 płn. szer. a 36 59 6 i 40 33 12 wsch. dłg. Ferro. Graniczy od północy z morzem Baltyckiem, ze wschodu z gub. kowieńską i augustowską, z południa z augustowską i płocką, z zachodu z Prusami Zachodniemi. Obejmują t. z. Stare Prusy czyli kraje, które należały do księstwa pruskiego, jakie utworzył ks. Olbracht po zniesieniu zakonu; Warmią, czyli powiaty olsztyński, brunsberski, licbarski i reszelski; Sambia czyli kraje objęte Dejmą, Pregołą, morzem Baltyckiem, Fryską i Kuryjską zatoką; Litwę czyli część północną; Mazury czyli południową obwodu gąbińskiego. Jakkolwiek urzędowo nazwy się te nie uwzględniają, utrzymały się jednak powszechnie i używane są więcej niż urzędowe. Kształt powierzchni. P. Wschodnie leżą na wielkiej germańskosłowiańskiej nizinie. Wzgórza baltyckoural skie, tu wschodniopruskiemi zwane, ciągną się wzdłuż prowincyi ze wschodu na zachód i dosięgają najwyższej wysokości przy Kerns Prusy Prusy