boszcz był tu już r. 1414. W 1438 r. podaje komtur gdański Mikołaj Poster do wiadomości, że do niego przyszli mieszkańcy Rozłazina, skarżąc się, że ich wieś coraz bardziej podupada, a to dlatego, że jest wydana na włóki a nie na radła. Uznając słuszność ich zażaleń osadzamy niniejszem wieś tę na 25 radiach, z prawem chełm. Sołtysowi nadajemy 2 1 2 radła wolne, jako do sołectwa należące i trzeci fenik sądów niemieckich, z wyjątkiem naszych polskich ludzi jako i tych, którzy innego jak niemieckiego narzecza używają i nie mają prawa chełmińskiego, tych tylko my albo nasi bracia sądzić będziemy. Zastrzegamy sobie także młyny, karczmy i wszelkie kruszce i zakładani dróg i ścieżek, gdzie nam się to będzie zdawało być pożytecznem. Bogu na chwałę i duszom na pociechę ma tu być zbudowany kościół; dla proboszcza wyznaczamy dwa wolne radła. Od każdego radła będą nam mieszkańcy dawali 1 grz. i 2 skojce pruskiej monety i po 4 kury od włóki na M. B. Gromniczną, świadkami są nasz brat Frederich Nickericz, komtur naddworny, Ulrich Czenger, mistrz rybacki, Segemunt von Noten, wójt w Lęborku, Herman Huwg von heiligen Berge, nasz łowczy, Frederich von Wylzdorff, nasz marszałek, i wielu innych. Dan w Lęborku w sobotę przed Judica ob. tamże, str. 22d0 222. Krzyżacka księga czynszowa z r. 1437 donosi R. na 41 wł. , każda czynszuje skojców, z tych jest 10 wolnych, 2 mają czynszować w 29 roku, jedna w 11ym, dwie w 13ym, trzy w 14ym, wreszcie dwie w 46 roku. Karczmarz płaci 5 wiardunków. Z osadzonych włók wpływa więc 18 grz. i 14 skojców; z wolnych wynosi czynsz 4 grz. i 21 skojców str. 295. R. 1658 należał folwark, obejmujący 23 1 2 włók, do zamku lęborskiego. Do folw. były przyłączone 2 1 2 wł. sołeckie i inne 1 1 2 wł. Pustkami stało 1 1 2 wł. , 4 gburstwa z 6 włókami, na 12 innych siedziało 8 poddanych, którzy czynszu płacili 21 zł. 18 gr. , 27 korcy owsa i 27 kur, młynarz zaś dawał 9 zł. i 24 korcy żyta. Gburami byli Albrecht Borschoffke, Jakub Borsoffke, Marcin Krus, Maciej Kleber, Schwantes Kleber, Michał Krus, Hans Naatz i Jakub Kasub; mieli synów w latach 5, 10, 18, 24 i 25, 8 koni, 10 wołów, 3 krowy, 60 kor. żyta wysiewu i 103 tal. długu. Dawniej był tu sołtys, 14 gburów i młynarz Zapiski ks. Gapińskiego. Z wizytacyi Madalińskiego z r. 1686 dowiadujemy się, że kościół tutejszy leżał wtedy w gruzach; stała tylko drewniana dzwonnica z 3 dzwonami; w niej miewał wikary czasem kazanie. Z ogrodów plebańskich pobierał proboszcz 40 fl. czynszu; dusz było tylko 15, ich pieczą zajmował się prob. lęborski str. 37. W skład parafii wchodziły Rozłazino, Jeżowo, Dąbrówka, Albek, Goytowo, Wielestowo, Bożepole Małe i Wielkie, Parasino, Osiek, Łowcze, Nawcze, Kętrzyno i Lubowidze, z których prob. pobierał meszne str. 376. W wizyt. Szaniawskiego z r. 1710 czytamy, że ówczesny kościół, w pruski mur budowany, wystawił tu przed blisko 23 laty własnym kosztem biskup Madaliński str. 94. R. 1780 liczył Rozłazin 40 kat. i 60 innowierców ob. Wizyt. Rybińskiego, str. 98. Proboszcz po bierał od 4 1 2 włóki roli 80 fl. czynszu, oprócz tego mesznego 88 korcy żyta i tyleż owsa i niektóre wiktuały. Ks. Fr. Rozłąciszki 1. folw. pryw. , pow. dzisieński, w 2 okr. pol. , o 64 w. od. Dzisny, 1 dm. , 9 mk. kat. 2. R. , zaśc, pryw. , pow. dzisieński, w 2 okr. pol. , o 64 w. od Dzisny, 1 dm. . 6 mk. kat. Rozłęka al. Rozłuka, przedm. Komarna, pow. rudecki. Rozłopy al. Rozłupy, wś, pow. zamojski, gm. Sułów, par. rz. katol. i prawosł. Szcze brzeszyn, odl. 27 w. na zachód od Zamościa a 3 w. od Szczebrzeszyna. Leżą w pięknej równinie, na stoku płaskowzgórza szczebrzeskiego. R. mają 484 mk. 260 katol. , 224 prawosł. ; 1827 r. było 42 dm. , 255 mk. ; ob szaru obejmują 1118 mr. w 45 osad. i 36 mr. 2 os. poproboszczowskich. Gleba lekka, uro dzajna, pastwiska i łąk nie ma. Wchodziły w skład dóbr Bodaczew, należących do ordynacyi Zamoyskich. T. Zuk. Rozłucz, szczyt górski, w pasmie górskim t. n. , w pow. turczańskim, gm. Rozłucza, wznies. 933 mt. U stóp jego znajdują się źródła Dniestru ob. t. II, 51. Rozłucz, nazwa dawana w dolnym biegu pot. Jasienica, dopływowi Dniestru. Rozłucz, wś, pow. turczański, 13 Mm. na płn. zach. od Turki, 9 klm. od urzędu poczt, w Łopuszance Chominej. Na płn, leżą Rypiany i Jasienica Zamkowa, na wsch. Wołosianka Mała, na płd. wsch. Jawora, na płd, Szumiacz i Przysłóp, na płd. zach. Wołcza, za zach. Smereczka. Wieś leży w dorzeczu Dniestru za pośrednictwem jego dopływu Rozłucza al. Jasienicy. Zabudowania wiejskie leżą w dolinie górnego biegu potoku. Na granicy płd. wznosi się góra Rozłucz do 933 mt. znak triang. , na zach. Terkaliwski do 892 mt. , na płn. Kochanowice do 717 mt. Wschodnią część wsi przebiega gościniec staromiejskoturczański. Własn, większa ma roli ornej 22, łąk i ogr. 14, past. 11, lasu 1587; własn. mniej. roli ornej 2055 łąk i ogr. 142, past. 382, lasu 103 mr. W r. 1880 było 188 dm. , 1049 mk. w gm. , a mianowicie 122 rzym. kat. , 880 gr. kat. , 47 izrael. ; 23 Polaków, 894 Rusinów, 132 Niemców. Parafia rzym. kat. w Turce, gr. kat. w miejscu, dek. Rozłąciszki Rozłąciszki Rozłęka Rozłopy Rozłucz