wien i z tego powoda już zapozwany został; i dozwalamy temuż posiadać wzmiankowane miasto aż do chwili ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy przez wyznaczonych kommii sarzów. Ze komisarze czynności swej i w lat kilka nie skończyli, dowodzi potwierdzenie Stefana Batorego 1576 r. wyroku poprzedniego. Ostatecznie utrzymali się Czerniejewscy przy tej majętności, którą w posagu odziedziczył około 1650 r. Stanisław Rzewuski, sędzia ziemski lwowski. Jego następcy, pisząc się na R. , znaczne w wojew. ruskiem posiadali dobra. Mała ta mieścina, przy wielkich leżąca lasach, ozdobiona była kośc. karmelitów, w którym pogrzebiony został Stan. Mateusz Rzewuski, woj. bełzki, hetman w. kor. , zmarły we Lwowie 4 listopada 1728 r. W aktach grodz. i ziem. arch. kraj. we Lwowie czytamy W Knyszynie 12 września 1569 r. Zygmunt August król dowiedziawszy się, że Piotr Borecki przywłaszczył sobie niektóre części dóbr królewskich Sołonki i Porszny, a Maciej Czerniejewski zagarnął bezprawnie grunta miasta Rozdołu, rozkazuje Andrzejowi Barzemu z Blozewa, zastępcy ststy lwowskiego, wglądać w tę sprawę str. 100, ustp. 1508. W Winnicy 21 lipca 1636 r. Stanisław i Anna Rzewuscy sprzedają kościół w Rozdole str. 241, ustp. 3927. B. R. Rozdoły, fol. na obszarze Olszanicy, pow. złoczowski. Rozdrażew al, Rozdrażewo, Rozrażewo, wś kośc. i fol. , pow. krotoszyński, dek. koźmiński, o 6 klm. na płd. wschód od Koźmina, przy spływie strugi rozdrażewskiej z Trzebawą, dopł. Orli; par. , szkoła i poczta w miejscu; st. dr. żel. w Koźminie. R. jest gniazdem Rozdrażewskich h. Doliwa, których heraldycy wywodzą od Świętomira z R. , żyjącego w r. 1270. W r. 1358 syn Maćka Borkowicza, woj. poznańskiego, najeżdżając tę majętność, obskoczony został przez wieśniaków i ubity wraz ze wspólnikami Długosz, który szczegół ten podaje, zowie B. miasteczkiem, co późniejsze źródła potwierdzają. W r. 1363 biskup poznański Jan przekazał dziesięcinę z Pławiec kościołowi w R. , dziedzictwie brata swego Wincentego, kaszt. kamieńskiego; r. 1394 pisał się Wawrzyniec Rozdrażewski, a w r. 1422 Pasko, sędzia poznański, dziedzicem Rozdrażewa; w r. 1458 dostarczył R. dwóch żołnierzy pieszych na wyprawę malborską; r. 1462 dziedziczył tę majętność Jarosław, a w r. 1471 Jan, który wydał córkę swoję Annę za Marcina Krotoskiego, dziedzica dóbr krotoszyńskich. Stanisław Rozdrażewski, kasztelan rogoziński, przez opór stawiany małżeństwu Zygmunta Augusta z Barbarą Radziwiłłówną, naraził się na niełaskę króla i na zemstę, która, jak opiewa kronika rodzinna, wyraziła się w pięciokrotnej pogorzeli R. wraz z 3 zamkami. W skutek tego wziął Roz drażewski od Wacława Leszczyńskiego wieś Dębnik Ponsdorf na Szląsku w zamian za R. Leszczyński ten pisał się w r. 1561 panem na Lesznie i R. Rosswarzaw, Wuttke, St. d. L. Posen, 101. Później wrócił R. do Rozdraźewskich, z których Jan, podkom. poznański, posiadał go od r. 1578. R. był wówczas wsią kościelną, mającą 14 1 4 ślad. osiadł. , 3 zagrod. i 3 rzemieśl. ; r. 1690 spalono tu 4 niewiasty, posądzone o czary. W miejsce zburzonych wystawili sobie Rozdrażewscy jeden zamek, w którym jeszcze mieszkali ostatni z nich na R. Stanisław i Michał, synowie Jakuba 1659, wojew. inowrocławskiego. Zadłużone dobra wraz z krotoszyńsklemi nabył około 1690 r. Fran. Zygmunt Gałecki, kuchmistrz koronny, ststa bydgoski, 1709 woj. poznańskim, ulubieniec Jana III; wdowa po Gałeckim, Rozalia z Dzieduszyckieh ob. Listy Jana Sobieskiego w Bibl. ord. Myszkowskiej, str. 539 trzymała je do śmierci około r. 1715, a po niej córka ich Zofia Anna. Później przechodziły te dobra przez ręce Potockich, Gadomskich, Paulitz a, Husarzewskiego i ministra Goerne, któremu je skonfiskował rząd pruski za różne przeniewierstwa i nadał ks. TurnTaxis za poczty nadreńskie. Kościół rozdrażewski p. w. św. Katarzyny istniał już przed r. 1. 363, stał jeszcze wr. 1684, groził następnie upadkiem i znikł z biegiem czasu; obok niego wystawiono około 1640 r. z legatu Hieronima Rozdrażewskiego, bisk. kujawskiego, nowy kościół z cegły p. w. św. Jana Chrzciciela, poświęcony w r. 1664 przez sufragana poznańskiego Jana z Zalesia Bajkowskiego. Nad drzwiami zakrystyi znajduje się wizerunek tego prałata z napisem łacińskim, powtórzonym przez J. Łukaszewicza Kr. op. hist. kośc. par. , II, 151. W presbiteryum, na podłodze, jest nagrobek z ciosowego kamienia, wyobrażający kapłana, z napisem nieczytelnym. Księgi kościelne zaczynają się od r. 1736. Par. , liczącą 4569 dusz, składają Blankensee, CarlAlexander Ruh, Dębowiec, Dzielice, Emilshof, Grębów, Grębowski folw. , Haugfeld, Heinrichsfeld, Henzel, Maciejewo, Nowawieś, Rozdrażew, Rozdrażewko, Rybka, Trzemeszno, Wolenice, Wygoda i Zgórny Kokot. Szkoła istniała w 1684 r. , ale nauczyciela nie było. Szpital założył tu w r. 1599 Jan Rozdrażewski, kaszt. poznański, uposażywszy go 2 ćwierciami roli, 3 łąkami i 2 ogrodami. Szpital ten spłonął, a w miejsce jego stanął r. 1680 inny, który gdy także pogorzał w r. 1733, ówczesny dziekan koźmiński kś. Lagner rozdał ziemię szpitalną między chłopów proboszczowskich. Obecnie wś ma 135 dm. , 989 mk. 947 kat. , 42 prot. i 921 ha 814 roli,

Rozdoły

Rozdoły

Rozdrażew