ża wątpliwość czy domyślać się tu Prusinowie w par. Leźnica czy też drugich w par. Waśniów; w obec tego jednaka iż te drugie Prusinowice należały do klasztoru w Wąchocku w 1275 r. ob. Kod. Małop. , 137, trzeba odnieść ów Prusinou do Prusinowic w par. Leżnica. Według Lib. Ben. Łask. II, 363 były tu zdawna odrębne role folwarczne, dające dziesięcinę pleban, w Leźnicy, kmiece zaś dawały na stół arcybiskupi a plebanowi tylko kolędę. Reg. pob. pow. łęczyckiego z r. 1576, podają we wsi P. 3 1 2 łan. , 2 zagr, , młyn dziedziczny o 2 kołach, 7 osad. Właściciel Jan Prusinowski Pawiński, Wielkp. , II, 70. 2. P. Wielkie, kol. , P. Lutomiersk, wś, P, Folusz, młyn, pow. łaski, gm. Lutomiersk, par. Mikołajewice. P. Wielkie mają 17 dm. , 183 mk. ; P. Lutomiersk 8 dm. , 26 rak. ; P. Folusz 1 dm. , 7 mk. W 1827 r. było tu w ogóle 24 dm. , 209 mk. Wraz z kol. Katarzynów i wsią Teresbór mają 33 dm. , 340 mk. , 796 mr. Według Lib. Ben. Łask. I, 382 łany folwarczne dawały dziesięcinę pleb. w Mikołaj o wicach, kmiece zaś tylko kolędę po groszu z łanu a dziesięcinę prepozyturze łęczyckiej. Reg. pob. pow. Szadkowskiego z r. 1553 podają we wsi P. major, w par. Mikołajewice, w części Mikołaja i Stanisława 6 osad, część Bykowskiego 7 osad, młyn; łącznie 2 części miały 5 1 2 łana Pawiński, Wielkp. , II, 237. P. Małe, ob. Prusinowiczki, 3. P. Żdżary w XVI w. Prussynowycze, fol. , pow. łaski, gm. i par. Wygiełzów, ma dm. , 22 mk. , 149 mr. dwor. W 1827 r. było 5 dm. , 26 mk. W XVI w. były tu łany kmiece i folwarczne, dające dziesięcinę pleban. w Wygiełzowie Łaski, Lib. Ben. , I, 455. Reg. pob. pow. Szadkowskiego z r. 15521553 podają we wsiach Pruszy i Chayczyny, w par. Wygiełzów, 7 osad, 4 łany Pawiński, Wielkp. , II, 240. Jest to zapewne tylko pomyłka w nazwisku. 4. P. , fol. i dobra i P. Stara Wieś, wś nad strum. Szadkówką, pow. sieradzki, gm, Zadzim, par. Szadek, odl. od Sieradza 20 w. ; wś ma 25 dm. , 306 mk. ; folw. 5 dm. , 66 mk. , gorzelnią parową i młyn. Staranne gospodarstwo rolne. Według reg. pob. pow. Szadkowskiego z r. 15521553 wś P. miała 16 osad. , 5 łanów Pawiński, Wielkp. , II, 229. W XVI w. łany dworskie dawały dziesięcinę pleb. w Szadku, kmiece zaś maldraty na stół arcybiskupi a kolędę plebanowi. W 1734 r. wś została zniszczoną przez oddział stronników Augusta III Dobra P. składały się w 1885 r. z folw. P. i Henryków rozl. mr. 2868 fol. P. gr. i ogr. mr. 750, łąk mr. 192, lasu mr. 1529, nieuż. mr. 74, razem mr. 2546; bud. mur. 16, z drzewa 4; płodozmian 5 i 13 polowy; fol. Henryków gr. or. i ogr. mr. 318, nieuż. mr. 14, razem mr. 322; bud. z drzewa 5; płodozmian 9o polowy, las urządzony. W skład dóbr poprzednio wchodziły wś P, os. 41, z gr. mr. 143; wś Grzybów os. 37, z gr. mr. 349; wś Borki os. 23, z gr. mr. 360. 5. P. , wś włośc, pow. opatowski, gm. i par. Waśniów, odl. od Opatowa 20 w. , ma 28 dm. , 261 mk. , 486 mr. W 1827 r. było 11 dm. , 92 mk. P. należały do klasztoru cystersów w Wąchocku jak o tem świadczy dokument z 1275 r. , którym Bolestaw, kn. krakowski i sandomirski, obdarza przywilejami i potwier dza jego posiadłości. Toź samo ponawia w 1284 r. Leszek, ks. krakowski, sandomierski i sie radzki Piekos. , Kod. Małop. , II, 137 i 159. Według Długosza Lib. Ben. , I, 354, III, 408 część wsi należała do klasztoru wąchockiego, nadana przez kanonika Humberta. Były tam łany, z których płacono czynsz i dawano po 30 jaj, 2 kapłony, nory, odrabiano jeden dzień w tygodniu własnym wozem i pługiem; odrabiano powab, dawano osep. Z części nale żącej do klasztoru wąchockiego płacono temuż klasztorowi dziesięcinę snopową i konopną, wartości 4 grzywien. Część wsi należała do prebendy i kanonii sandomierskiej, zwianej Za jączkowska; były tam 4 łany km. , z których każdy płacił po 2 grzywny, 30 jaj, 2 kapłony; z tych 4 łanów składano dziesięcinę konopną i snopową w Woli Konińskiej, w ziemi lubel skiej, wartości około 4 grzyw. Według reg. pob. pow. sandomierskiego z r. 1578 wś P. , w par. Waśniow, należąca do kanonii sandomierskiej, miała 2 osad. Pawiński, Małop. , str. 194. 6. P. , wś i folw. , pow. pułtuski, gm. Gołębie, par. Klukowo. W 1827 r. było 13 dm. , 133 mk. W 1868 r. fol P. rozl. mr 644 gr. or. i ogr. mr. 414, łąk mr. 43, pastw. mr. 14, lasu mr. 113, zarośli mr. 30, nieuż. mr. 30. Wś P. osad 30, z gr. mr. 132. Br. Ch. Prusinowiczki, wś, i P. Kwirynów, kol. , dawniej Prusinowice Małe, w XVI w. Prussynowicze minor, wś i os. , pow. łaski, gm. i par, Lutomiersk. P. mają 13 dm. , 90 mk. , 113 mr. włośc; P. Kwirynów 3 dm. , 22 mk. , 109 mr. kolonistów. Według Lib. Ben. Łask. I, 379 łany dworskie dawały dziesięcinę plebanowi w Górce Pabiańskiej, zaś kmiece prepozyturze łęczyckiej, wś należała jednak do par. Mikołajewice. Prusinowo 1 al. Pruska Wieś, niem. Preusendorf, dok, 1375 Pruschendorf, na początku XVI w. , Prusssendorf, 1648 Pruszewo, wś kośc, pow. wałecki, st. pocz. Ruszona, 6, 5 klm. odl. , par. kat. Nakielno, szkoła ew. w miejsca. P. leży na wschód od Tuczna, a na płd. zachód od Wałcza, ma 506, 46 magd. mr. ; 1868 r. 33 bud. , 7 dm. R. 1641 istniał tu drewniany kościół katol. , filia do Tuczna. Teraźniejszy kościół murowany pochodzi z r. 1864. Jeden dzwon data zrobić Urszula v. Wedel r. 1607. Tutejszy murowany kościół ewang.

Prusinowiczki

Prusinowiczki

Prusinowo