Rostoka 1. os. leś. , pow. błoński, gm. Radzików, par. Leszno, ma 15 mk. , 9 mr. dwor. 2. R. , wś włośc. , pow. sochaczewski, gm. Kampinos, par. Leszno, 128 mk. , 291 mr. przeważnie łąki; sprzedaż siana do Warszawy. W 1827 r. 8 dm. , 50 mk. Wchodziła w skład ekonomii rząd. Kampinos. 3. R. , kol. nad rz. Wartą, pow. koniński, gm. Brzeźno, par. Krzymów, odl. od Konina 16 w. , ma dm. , 127 mk. 4. R. al. Rostoki, w XVI w. Roszthoka, wś i fol. , pow. koniński, gm. Sławoszewek, par. Kleczew, odl. od Konina w. ; wś ma 19 dm. , 161 mk. ; fol. 4 dm. , 39 mk. , 187 mr. ; wchodzi w skład dóbr Kleczew. W 1827 r. 14 dm. , 145 mk, W XVI w. łany folwarczne dają dziesięcinę plebanowi w Kleczewie, kmiece za dziesięcinę płacą po 12 gr. polskich z łanu i dają za meszne po mierze żyta i owsa pleb. w Kleczewie, tak samo i karczmarze Łaski, Lib. Ben. , I, 192. W 1579 r. wś R. , w par. Kleczew, własność Rusockiego, miała 17 łan. Pawiński, Wielkp. , I, 230. 5. R. , wś i fol. , pow. chełmski, gm. Żmudź, par. Kumów, wsch. obrz. Rakołupy, odl. 21 w. od Chełma, posiada cerkiew pounicką filialną. W 1827 r. 14 dm. , 145 mk. W 1886 r. folw. R. rozl. mr. 480 gr. or. i ogr. mr. 378, łąk mr. 79, wody mr. 1, zarośli mr. 22, nieuż. mr. 8; bud. mur. 1, z drzewa 8. W skład dóbr poprzednio wchodziły wś R. os, 36, z gr. mr. 745; wś Dryszczów os. 48, z gr. mr. 1291, wś Syczów os. 10, z gr. mr. 210; wś Żmudź os. 55, z gr. mr. 959; wś Lipinki os. 30, z gr. mr. 699; wś Ksawerów os. 24, z gr. mr. 227. Rostockie ststwo niegrodowe, w wdztwie ruskiem, w ziemi chełmskiej, podług spisów podskarbińskich z r. 1716 obejmowało dwie wsie Rostoka i Lipinki z przyległościami, które w r. 1771 posiadał Jan Zamoyski, ordynat, ststa lubelski, opłacając zeń kwarty złp. 1790 gr. 11, a hyberny złp. 1360 gr. 20. Dykc. geogr. Echarda nazywa R. miastem. Rząd austryacki dobra te sprzedał i odtąd stały się prywatną własnością. Br. Ch. Rostoka 1. góra i las w obr. gm. Jureczkowej, pow. dobromilski na wschod. brzegu Wiaru, wznies. 625 mt. szt. gen. . Na wschód rozpościera się Iwiński las. 2. R. al. Rostok, góra polna w obr. Radoszyc, w pow. sanockim, na płd. wschód od wsi, na lew. brzegu Osławicy, między nią a Barbuzą, jej dopływem, pod 39 44, wsch. dłg. F. a 49 18 płn. szer. Wznies. 600 mt. szt. gen. . 3. R. , góra, w obr. Żernicy Niżniej, w pow. Lisko, między pot. Ruchlinem od płd. a Żerdenką od płn. . Wznios. 545 mt. npm. szt. gen. . 4. R. , szczyt w Tatrach liptowskich. Od Bańkowego Wierchu al. Skrzyniarki 2178 mt. , w głównym grzbiecie narożnika dolin Studziennej od płn. a Jałowieckiej i Smreczańskiej od płd. , ciągnie się ku płd. zachodowi ramię górskie, jako ściana dolin Jałowieckiej i Smreczańskiej, w której wznosi się Przysłop 2145 mt. , a dalej na południe Rostoka 1953 mt. . 5. R. , dział górski w Karpatach wschodnich, dziale skolskodelatyńskim, na granicy gm. Seneczniowa i Lolina, w pow. dolińskim, między dolinami Ilnicy, dopływu Świcy, a Mizuńki. Ciągnie się od płd. wsch. na płn. wschód 6 do 7 klm. , ze szczytami Horodyszcze 1377 mt. , Tomnatyk Mały 1235 mt. i Tomnatyk Wielki 1204 mt. . Po stronie płn. wschodniej biją źródła pot. Jałowego. Br. G. Rostoka, potok i dolina tatrzańska, w gm. Brzegi, pow. nowotarskim, na płn. stoku głównego grzbietu Tatr. Od szczytu Swinnicy 2293 mt. , narożnika dolin stawów Gąsienicowych, Cichej i Pięciu stawów polskich, zwraca się główny grzbiet na płd. po szczyt Walętkowa 2158 mt. a stąd na płd. wsch. przez szczyt Gładki 2072 mt. aż po szczyt Miedziane al. Hruby, 2167 mt. , narożnik dolin Ciemnosmereczyńskiej, doliny Rybiego al. Białki i Pięciu stawów polskich. Grzbiet ten główny, mający 3800 mt. długości, stanowi płd. wschod. ścianę doliny R. Ściana odrywająca się od Swinnicy na wschód po Kozi Wierch 2259 mt. i oddzielająca dolinę Czarnego stawu Gąsienicowego i Zamarzłego od doliny Pięciu stawów polskich, ciągnąca się wprost na płn. po Granat, następnie na wschód po Krzyżne do uroczej Płasienki, na zetknięciu się Buczynowych turni, Koszystej i Wołoszyna, a wreszcie grzbiet Wołoszyna, ciągnący się na płn. wschód, tworzą płn. zach. ścianę graniczną doliny Pięciu stawów polskich i R. od dolin Gąsienicowych stawów, Pańszczycy i Waksmundzkiej. Płd. wschod. zaś ścianę graniczną doliny Pięciu stawów polskich i Rostoki od doliny Rybiego tworzy grzbiet górski, odrywający się od głównego grzbietu Tatr, od szczytów Miedzianych 2167 mt. , przez Opalony Wierch 2239 mt. , Świstówkę, Ubocz 1714 mt. aż po Czubę Opaloną 1426 mt. . Dolina R. rozdziela się na płd. zach. część wyższą, zwaną doliną Pięciu stawów polskich i na płn. wsch. część, będącą właściwą doliną R. , którą uważać należy za przedłużenie doliny Pięciu stawów polskich, będącej dla R. jakby górnym tarasem. W dolinie Pięciu stawów polskich legły we wielkim łuku urocze stawy w liczbie pięciu. Jest to rozległa lecz bardzo dzika i najwyżej położona dolina w Tatrach. Niegdyś była ona jednym jeziorem, dopóki od strony płn, ku R. nie przerwały się turnie, które dlań tworzyły wielką groblę. Dziś zalegają jej dno głazy a szczątkami jeziora pierwotnego są owe stawy, największe w Tatrach zbiorowisko wodne.

Rostoka

Rostoka