W tymże roku zawarto 58 związków małżeńskich, urodziło się 250 dzieci 9 nieprawych, zmarło 159 osób, przyrost przeto ludności wynosił 9L W 1881 r. dochody miasta wynosiły 24, 444 rs. i tyleż wydatki; tak jedne jak i drugie w ostatnich czasach bardzo się powiększyły, podług etatu bowiem na 1857 r. dochody wynosiły 2778 rs. 65 1 2 kop. , wydatki zaś 2718 rs. 14 kop. Sklepów i trakterni w 1857 r. było 148 123 obecnie i 262 rzemieślników 63 krawców, 5 modniarek, 42 szewców, 8 stolarzy, 10 cieśli, 12 kowali, 3 ślusarzy, 6 złotników i jubilerów, 27 zdunów j i kamieniarzy, 3 kominiarzy, 54 piekarzy, 15 rzeźników, po 1 rękawiczniku i rymarzu, 2 blacharzy, 6 szklarzy i 4 zegarmistrzów. Targi odbywają się w poniedziałki i czwartki na zboże i rozmaite produkty; od 19 marca do 24 czerwca targ w czwartek na konie i bydło i takiż targ 1 października i 6 stycznia. Handel, zostający prawie wyłącznie w ręku żydów, głównie z Prusami przez Jurborg i Taurogi Przemysł fabryczny reprezentowany jest przez młyn parowy, destylarnią, browar i fabrykę wód gazowych. Miasto, posiada kościół parafialny podominikański, cerkiew prawosławną i kapl. na cmentarzu praw. , kościół ewangielicki, 6 domów modlitwy żydowskich. Z władz rządowych znajdują się w R. zarząd policyjny powiatowy, sędzia pokoju, zjazd sędziów pokoju, sędzia śledczy, pomocnik towarzysz prokuratora, zarząd akcyzny, inspektor podatkowy, dwóch notaryuszów, kasa powiatowa, biuro konskrypcyjne, opieka szlachecka, zarząd miejski, rada opiekuńcza, kancelarya marszałka szlachty, zarząd naczelnika wojennego powiat. , komisya do spraw włościańskich, zarząd pocztowotelegr. Z zakładów naukowych są tu szkoła powiatowa, szkółka parafialna i ludowa i pensya 4klasowa żeńska; z zakładów dobroczynnych szpital miejski, szpital żydowski dla biednych, dom przytułku dla biednych przy kośc. paraf. Nadto w R. znajdują się; klub miejski, straż ogniowa, zarząd towarzystwa podtrzymywania rasy koni żmujdzkich, kasa oszczędności banku państwa przy miejscowej kasie i towarzystwo zaliczkowowkładowe. Przez miasto przechodzi trakt pocztowy z Kowna do Możejek, ze st. pocz. między Wederowem a Niemoksztami, o 23 1 3 w. od Niemokszt, oraz wychodzi zwykły trakt na Jurborg do Taurog. Oprócz tego z R. wychodzi codzień dyliżans do szosy na Kielmy a po otwarciu żeglugi na Niemnie chodzi codzień dyliżans i poczta do st. Borek. Kośc. par. katol. murowany, podominikański, p. w. Wniebowzięcia N. M. P. , zbudowany w 1421 r. przez w. ks. lit. Aleksandra, należy do dziewięciu najdawniejszych na Żmujdzi świątyń, wzniesionych po zaprowadzeniu chrześcijaństwa. Parafia katol. , dek. wielońskiego, ma 6625 dusz. Filia w Kołnujach, fundacyi Jarudów z 1818 r. , i kaplica w Olejach. Dawniej do par. rossieńskiej należała nadto filia w Pomituwiu, przyłączona dziś do par. wielońskiej. Par. prawosławna, dekanatu błahoczynia kowieńskiego, ma 828 wiernych 573 męż. i 255 kob. . Cerkiew paraf. stoi na miejscu byłego kościoła kś. pijarów. Kościół ewangielicki przerobiony został po 1852 r. z murów niewykończonego kościoła ks. karmelitów. Rossienie są odwieczną siedzibą żmujdzką, nazwę której nadali bezwątpienia Skandynawowie. Oni to bowiem opanowali w IX w. całą krainę leżącą z prawego brzegu dolnego Niemna ku morzu, zwaną Ruśnią a zamieszkałą przez Russów litewskiego plemienia, i z tąd łącznie z Rusnenczykami rozchodzili się na podbijanie okolic nie tylko żmujdzkich lecz i litewskich oraz słowiańskich. Z tej krainy podług mniemań niektórych badaczów wyszedł Ruryk ze swoją drużyną, zaproszony przez Słowian północnych do rządzenia ich ziemią. W dziejach pierwszą wzmiankę o R. spotykamy pod 1254 r. , w którym Mendog, król Litwy, przyjąwszy chrzest, nadał biskupowi litewskiemu Chrystyanowi, między innemi dobrami, i połowę Rossień Rossegene medietatem. Kodeks dypl. Lit. Raczyńskiego, str. 5, a następnie w 1257 r. darował je rycerzom mieczowym inflanckim ib. , 12. W XIV w. miejsce to zaczęło być pustoszone przez Krzyżaków, mianowicie w latach 1314, 1322, 1344, 1352, 1357 pod wodzą marszałka zakonu Zygfryda Dauveld, 1370, 1376 pod wodzą w. mistrza Winryka Kniprode i w 1377 r. W 1390 r. pomiędzy bojarami żmujdzkimi, zawierającymi ugodę z zakonem pruskim w Królewcu, wymienieni są deputowani z ziemi powiatu rossieńskiej. Po zaprowadzeniu chrześcijaństwa na Żmujdzi zaraz tu założono kościół parafialny, przyczem R. musiały otrzymać prawo miejskie. Aktem z d. 1 maja 1549 r. Zygmunt August przeznaczył R. , wraz z innemi dobrami, na oprawę wdowią królowej Barbarze. W 1580 r. krół Stefan nakazał szlachcie żmujdzkiej zjechać się tegoż roku do R dla wybierania posłów na sejm warszawski. W pięć lat później tenże król przywilejem z d. 16 lutego, na prośbę panów żmujdzkich, dozwolił im wykupić R. z wioską Miniany, będące w zastawie u Piętkiewiczowej, wdowy po Marcinie, cześniku litew. , za 12 kop gr. lit. , i przeznaczył miasto dla zjazdów na sejmiki oraz na sądy ziemskie i grodzkie a także na archiwum dla całej Żmujdzi. Plac zaś na dom sądowy rozkazał ówczesnemu generalnemu staroście żmujdzkiemu, podczaszemu litew. Janowi Kiszce odznaczyć. Skut

Rossienie