r. 1786 dnia 14 lutego nadanie odpustów dla kościoła rokitnickiego Kś. Jabczyński, Arch. teolog. , II, 66. Około r. 1758 opat Loka wy stawił kaplicę z cegły palonej na polu mię dzy R. a Lubikowem. Prócz tego są jeszcze 3 kościoły afiliowane do par. R. , t. j. w Chełm sku, Kalsku i Twierdzielewie. Parafią R. , li czącą 1840 dusz, składają osady Chełmsko Chemsko, Kalsko, Rojewo, Rokitno i Twierdzielewo. Wś R. ma 38 dm. , 438 mk. 1 prot. i 887 ha obszaru 665 roli, 9 łąk, 65 lasu; ha roli i łąk przynosi 9 40 a ha lasu 1, 96 mrk dochodu. Sołtystwo z obszarem 147 58 ha jest własnością Wiktora Dalskiego. Dominium, włącznie z domem sierót 3 dm. , 73 mk. ma 8 dym. , 154 mk. 23 kat. , 131 prot. i 277 ha, 158, 4 roli, 5, 6 łąk, 8, 4 lasu, 3, 8 nieuż, i 100, 9 wody; cz. doch. grunt. 2123 mrk; chów owiec. Roczne sprawozdanie z domu sierót ogłoszono drukiem w r. 1879 w języku nie mieckim. Leśnictwo, o 1 dm. z 7 mk. , wchodzi w skład dóbr skwirzyńskich. E, Cal, Rokito 1. wś nad rz. Topią, hr. szaryskie, ma kościół katol. filialny; lasy, 353 mk. 2. R. Humenski i Zbucki, węg. HomonnaIz bugyaRokito, dwie wsi w hr. ziemneńskiem Zemplin, przedzielone potokiem. Kościół par. gr. kat. , uprawa roli, 698 mk. Rokiłów pow. krasnostawski, gm. i par. Turobin. W 1827 r. było 25 dm. , 171 mk. Rokitowe 1. jezioro na obszarze Orzełka, wsi położonej w pow. złotowskim. 2. R. , jezioro w kluczu pogódzkim, pow. starogardzki; należało do cystersów w Peplinie ob. Opactwo peplińskie przez kś, Kujota, str. 411. Poraz pierwszy napotykamy je w podrobionym dokum. z 1269 r. przy ograniczeniu Pogódek ob. Perlbach, P. U. B. , str. 192. Rokitowizna, fol. , pow. włocławski, gm. Chodecz, par. Lubień, ma 21 mk. Rokity, wś nad rz. Miadziołką, pow. święciański, w 3 okr. pol. , gm. Hoduciszki, okr. wiejski Rokity, o 49 w. od Święcian, ma 15 dm. , 121 mk. , w tej liczbie 115 kat. i 6 żyd, w 1864 r. 4i dusz rewiz. . W skład okręgu wiejskiego wchodzą wsie Barsuczyzna, Baraniszki, Kojry, Moskaliszki, Maszule, Rokity, Rymaldziszki, Spijatyszki, Turly i Woldonie, oraz dwa zaśc. Grygalewszczyzna, w ogóle 388 dusz rewiz. włościan uwłaszczonych i 14 jednodworców. Rokity al. Rokiety, grupa domów i folw. w Dobrotworze, pow. Kamionka Strumiłowa. Rokity 1. niem. Gross Rakitt, wś w Pomeranii, pow. słupski, obwód wójtowski Buchówko; 662 ha. W 1885 r. 33 dm. , 37 dym. , 285 mk. , 8 kat. , 261 ew. , 16 żyd. 2. R. , dobra ryc, tamże, 1064 ha. Roklas, wś, pow. szczycieński, st. p. Malga. Rokliszki, wś, pow. oszmiański, w 3 okr. pol, gm. Dziewieniszki, okr. wiejski i dobra Umiastowskich Konwaliszki, o 6 1 2 w. od gminy a 53 w. od Oszmiany, ma 6 dm. , 49 mk. katol. Rokocin 1648 i 1717 Rokoczyn, niem. RokoscAin, dobra ryc, pow. starogardzki, st. p. i kol. i par. kat. Starogard, 5 klm. na zach. odl. , 780 ha obszaru 124 lasu, 36 łąk, 568 roli; czysty dochód wynosi 5460 mrk. Szkoła kat. liczyła 1887 r. 83 dzieci. W skład dóbr wchodzi młyn Rokociński 1885 r. 3 dm. , 31 mk. i os. leśn. R. 2 dm. , 67 mk. ; gorzelnia, hodowla bydła. Cały klucz liczył 1869 r. 263 mk. , 173 kat. , 90 ew. , 18 dm. ; 1885 r. zaś 18 dm. , 59 dym. , 330 mk. , 225 kat. , 105 ew. R. leży nad strugą do Piaśnicy uchodzącą. Około 1850 r. znaleziono tu kilka srebrnych monet duńskich, z wizerunkiem Ethelberta i napisem Ethelbert dux Anglorum. Książę ten żył w IX w. Napotykamy R. w dok. z XII w. pod nazwą Ricosino, później pod mianem Rykosyn i Ricossev. R. 1198 nadaje ks. Grzymysław tę wś joanitom w Starogardzie ob. P. U. B. V. Perlbach, str. 10. Dobra R. posiadali dawniej Brantowie ob. Kętrz. , O ludn. pol. , str. 201 i Grąbczewscy, którzy tu utrzymywali prywatną kaplicę niedaleko dworu we wsi. W r. 1780 ówczesny bisk. Rybiński odnowił dla niej przywileje na odprawianie mszy św. Kaplica ta dziś już nie istnieje ob. Utracone kościoły przez Fankidejskiego, str. 246. Według taryfy z r. 1648, gdzie uchwalono pobór podwójny a akcyzę potrójną, płacił w R. Willembrok sumatim 28 fl. 20 gr. ob. Roczn. T. P. N. wPozn. , 1871, str. 173. Podług taryfy na symplę z r. 1717 płacił. R. 1 zł. 22 gr. 9 den. Cod. Belnensis w Peplinie, str. 83. Mesznego dawał R. 1710 r. 10 korcy żyta i tyleż owsa ob. Wizytacya Szaniawskiego, str. 110. Kś. Fr. Rokocina, wś włośc, pow. sochaczewski, gm. i par. Iłów, ma 62 mk. , 153 mr. Rokois w dokum, z 1595 r. , niwa we wsi Szunoławki, we włości widuklewskiej pow. rossieński, 18 prętów rozległa. Rokońce, wś włośc, pow. trocki, w 4 okr, pol. , gm. Niedzingi, okr. wiejski Mieszkucie, o 7 w. od gminy a 63 w. od Trok, ma 10 dm. , 92 mk. kat. w 1864 r. 34 dusz rewiz. ; należy do dóbr skarbowych Daugi. Rokoschin niem. , ob. Rokocin. Rokoschin, ob. Rykoszyn. Rokosowo al. Rokossowo, przez pewien czas Roksen i Roxen, wś i domin. w pow, krobskim Gostyń, o 6 klm. na zachód od miasta powiat. , nad strumieniem, który spływa do Kopanicy Polskiej, dopł. Baryczy; par. , poczta i st. dr. żel. w Poniecu o 7 klm. W r. 1310 wchodziło R. w skład pow. ponieckiego; 1393 r. pisał się Kotarba Rokosowski, a w r. 1398 Rokito Rokito Rokiłów Rokitowe Rokity Roklas Rokliszki Rokocin Rokocina Rokois Rokońce Rokoschin Rokosowo