błońskim, ma początek pod wsią Radonią, płynie ku północy między Grodziskiem od wschodu a Jordanowicami od zachodu, od wsi Tłuste przybiera kierunek wschodniopółno cny, podąża przez Żuków, Kotowice, Giełczew, Rokitno, poczem na wschód Kopytowa wpada z lew. brzegu do Utraty. Długa 16 w. Przyj muje z prawego brzegu pomiędzy Jordanowi cami a Chrzanowem strumień od Ksiąźenic, pod Kotowicami strumień od Źółwina, między Kotowicami a Giełczwią strumień od Nada rzyna, nazwany na m. hydr. także Rokitnią. Z lewego pod Tłustem Mrowę al. Kur. Nie kiedy bywa sama ztąd aż do ujścia nazywana Mrową. 2. R. al. Rokita al. Rokitna, rzka w pow. mazowieckim, poczyna się pod wsią Mocichy, płynie w kierunku wschod. północ nym przez Wykno, Kulesze, Rokitnice, Wnory i pod Piszczatami wpada z lew. brzegu do Sliny. Długa 15 wiorst. Nazywaną jest także Łopuchowo i Jabłoń; ob. Grodzkie Stare i Blina. J. Bliz, Rokitnica 1. wś, folw. i leś. os. , pow. rawski, gm. Lubania, par. Źdżary, odl. 19 w od Rawy; wś ma 21 dm. , 212 mk. , 404 mr. włośc; folw. 4 dm. , 19 mk. ; leś. os. 3 dm. , 5 mk. W 1827 r. było 12 dm. , 102 mk. Fol. R. , oddzielony od dóbr Żdżary, rozl. mr. 834 gr. or. i ogr. mr. 367, łąk mr. 122, pastw. mr. 32, lasu mr. 297, nieuż. mr. 16; bud. mur. 3, z drzewa 8; płodozmian 8polowy; las nieurządzony. 2. R. Orzełki, wś włośc, i os. karcz. , pow. brzeziński, gm. i par. Bratoszewice, na lewo od drogi bitej z Łowicza do Strykowa; wś ma 20 dm. , 273 mk. , 491 mr. ; os. karcz. 1 dm. , 14 mr. W XVI w. należy do par. Strykow; łany kmiece dają dziesięcinę i kolędę po groszu pleb. w Strykowie Łaski, L. B. , II, 394. W 1576 r. wś Rokitnica, w par. Stryków, dzierżawiona przez Krzysztofa Rusieckiego, miała 91 2 łan. , 8 łan. pustych, 17 osad Pawiński, Wielkp. , II, 92. 3. R. , kol. włośc. nad rzką Grabią, pow. łaski, gm. i par. Łask, posiada szkołę początkową, 78 dm. , 512 mk. , 872 mr. 4. R. , wś, fol. i dobra nad rz. Pisą, pow. rypiński, gm. Dzierźno, par. Swiedziebna, odl. 12 w. od Rypina, przy samej granicy od Prus zachodnich, o 8 w. od Brodnicy. Malownicze położenie i dobra gleba. Wś wraz z wsią Niemojewko ma 42 os. , 229 mk. ; na obszarze dwor. z fol. Jawornioa 8 dm. , 38 mk. Ogólny obszar 993 mr. użytk. i 20 mr. nieuż. Dobra R. składały się w 1885 r. z folw. R. i Jawornica, rozl. mr. 1095 fol. R. gr. or. i ogr. mr. 645, łąk mr. 143, pastw. mr. 104, lasu mr. 39, nieuż. mr. 36; bud. mur. 12, z drzewa 22; płodozmian 10polowy; fol. Jawornica gr. or. i ogr. mr. 111, łąk mr. 12, nieuż. mr. 5; bud. mur. 2, z drzewa 2; płodozmian 4polowy, są pokłady torfu. W skład dóbr poprzednio wchodziły wś R. os. 45, z gr. mr. 121; wś Jawornica os. 17, z gr. mr. 93; wś Tomaszewko os. 2, z gr. mr. 90; wś Grzęby os. 20, z gr. mr. 705; wś Tereszewko os. 2, z gr. mr. 117; wś Szenwałd os, 6, z gr. mr. 320. W 1564 r. we wsi R. , w par. Swiedziebna, było 2 poddanych Ja na Grzembskiego na 1 łanie. Grzegorz Rokitnicki miał wielu poddanych na jednym łanie, także 3 zagr. Płacono poboru 6 fl. 28 gr. Pawiński, Wielkp. , I, 306. W XVIII w. by ła własnością Rokitnickiego, chorążego ry pińskiego; później należała do Sierakowskich, Dąbrowskich. W 1789 r. , za Sierakowskiego, wysiewano tu 91 kor. żyta, 5 pszen. ; wś da wała 1045, złp. czynszu. W r. 1833 nabył ją Józef Niemojewski, b. generał wojsk pol. W 1831 r. korpus jen. Rybińskiego zamienił tu ostatnie strzały i złożył broń wkraczając na terytoryum pruskie. Br, Ch. Rokitiiica, wś i ferma, pow. kobryński, w 1 okr. pol. , gm. Rohozna, o 24 w. od Kobrynia. Rokitllica, ob. Rakitnica, Rokitnilca al. Rokietnica, dominium, pow. poznański, ze st. dr. żel. poznańskostarogrodz kiej, na pół drogi 16 klm. między Poznaniem a Szamotułami, na równinie, 95 mt. n. p. m. ; par. Cerekwica, poczta i st. dr. żel. w miejscu; ma włącznie ze stacyą 20 dm. , 247 mk. 201 kat. , 46 prot. i obszaru 566 ha 501 roli, 38 łąk; ha roli przynosi 18, 02, a ha łąk 16, 45 mrk; gorzelnia; urząd pocztowy z 6 odchodzącemi dziennie i przychodzącemi pocztami jest trzeciorzędny. Tę Rokitnice miał Przemysław I w r. 1249 przysądzić klasztorowi oborskiemu Obra, który ją otrzymał od Strąsławy, córki Wilka, wdowy po Andrzeju, przeciw uroszczeniom komesa Barana Kod. Wielkop. , n. 278. R. posiadłość niegdyś klasztoru owińskiego leży o 10 klm. na północowschód od Dobiegniewa, w t. zw. Nowej Marchii, gdzie cysterki owińskie znaczne posiadały, dobra. Niewątpliwe natomiast świadectwo starożytności R. poznańskiej zawierają akta grodzkie poznańskie z r. 1386 1394. Wr. 1387 toczyła się sprawa między Sędziwej cm Psarskim, opiekunem dziedziców Żydowa, a Katarzyną, kasztelanową starogrodzką, o ciężary kmieci rokitnickich. W r. 13934 pisała się Wierzbięcina z R. ; w r. 1580 posiadał tu Marcin Przecławski 11 łanów osiadłych, kwartę karczmarską i 3 zagrodników; w r. 1773 5 wyznaczył sejm komisyą do rozsądzenia sprawy między sukcesorami Tadeusza Ruszkowskiego, podstolego brzeskokujawskiego, a posesorami Rokitnicy Konstyt. , II, 227; przy schyłku zeszłego wieku należała R. do Lniskich, później do Mlickich. Między R. a dworcem kolejowym odkopano 2 koście

Rokitnica

Rokitnica

Rokitiiica

Rokitllica

Rokitnilca