Rokiszkis żmujdz. , ob. Rakiszki 5. . Rokita os. , pow. kutnowski, gm. Mikstal, I par. Łanięta, ma 10 mk. , 4 mr. Należy do dóbr Łanięta. Rokiteńce, część czyli tak zw. kąt wsi Stepok, w pow. skwirskim. Rokitka, mylnie Rakitka, prawy dopływ I Noteci, powstaje o 2 1 2 klm. na płd. wschód od Więcborka, na granicy pow. wyrzyskiego i złotowskiego, w jeziorze zwanem na mapie sztabowej Bengdoszcz 106 mt. npm. , które łączy się z Proboszczowskiem Probsteisee, 106 mt. npm. . Z jeziora tego wypływa pod Zabartowem dwoma korytami, z których południowem toczy swe wody wzdłuż wspomnionych granic powiatowych, na przestrzeni około 3 klm. , wśród łąk bagnistych, odgraniczonych korytem północnem od wzgórz pęperzyńskicb, wznoszących się 132 mt. npm. ; złączywszy następnie oba koryta w jedno, przyjmuje strugę Pęperzyńską i z nią wpływa do jez. Pęperzyńskiego 103 mt. npm. , zasilanego strugą od północy i odpływem jez. Koprusz od wschodu; wydobywszy się potem z jez. Pęperzyńskiego zlewa się z jez. Wiele 103 mt. npm. , do którego wchodzi dwoma ramionami i z którego tak też wypływa, łącząc i rozdwajając się kolejno. Minąwszy miasto Mroczę, przyjmuje pod Drzążnem Plitwicę. Długość biegu R. włącznie jeziór, z któremi zlewa swe wody, wynosi 13 klm. w linii powietrznej; kierunek swój od północy ku południowemu wschodowi zmienia na wysokości Drzążna, zwracając się ku południowemu zachodowi i płynąc na Krukowek, Kozią Górę, Kosowo, gdzie się rozdziela na dwa ramiona, obejmujące osadę Ferdinandsruh i zasila odpływem jez. Kosowskiego; potem oblewa Małocin, Dębowskie Budy 96 mt. npm. , Sadki i Samostrzel, który minąwszy, przecina drogę żelazną bydgoskopilską pod st. Waiden, obraca młyn Słojek i wchodzi w łęgi nadnoteckie, gdzie płynąc sprostowanem korytem, wpada pod Osiłką, o 14 klm. na zachód od Nakła, do Noteci dawniej do Zgniłej Noteci; ob. Gniła, t. II, 639; długość biegu jej od przyjęcia Plitwicy do ujścia wynosi 21 klm. w linii powietrz. , ujście 52 mt. npm. E. Cal. Rokitka 1. niem. Carlinenhof, wś, pow. szczycieński Kętrzyń. ; w urzędow. spisach niepomieszona. 2. R. al. Piwnice Małe ob. . Rokitki, fol. , pow. nieszawski, gm. Sędzin, par. Byczyna, ma 8 mk. , 130 mr. W 1842 r. było 360 mr. obszaru. W 1827 r. było 2 dm. , 20 mk. ; par. Radziejowo. Rokitki 1. Królewskie i iSzlachechie, niem. Rokitken, wś i fol. na gdańskich nizinach, pow. tczewski, st. p. i par. kat. Tczew o 4 klm. , razem z Łąkami rokitowskiemi 1885 r. 1 dm. , 7 mk. obejmują 791 ha 44 lasu, 130 łąk i 444 roli. Wś liczy 7 gburs. posiadł i 2 zagrody; folwark zaś 258, 13 ha roli or. i ogr. , 36, 65 łąk, 5 lasu, 1, 58 nieuż. , 16 wody, razem 317, 36 ha; czysty dochód z grunt. 2595 mrk; są tu znaczne pokłady torfu; hodowla bydła holenderskiego i owiec rasy Rambouillet; mleko sprzedają do Tczewa. W 1885 r. wś i folw. miały 411 mk. , 324 kat. , 87 ew. , 29 dm. Szkoła ewang. liczyła 1887 r. 61 dzieci i 1 naucz. R. leżą nad koleją gdańską i Motławą. W 1627 r. d. 18 sierpnia zaszła tu walka między Koniecpolskim a Gustawem Adolfem. Polacy okopali się prawie w tem samem miejscu co w r. 1577 przed bitwą pod Lubiszewem. Jestto z natury bardzo silna pozycya; na wschód i południe strzeże jej Młynówka, na zachód Lubiechowskie jezioro i niedostępne parowy, na północ wreszcie ku Szpęgawsku rowami poprzerzynana okolica. W chwili gdy Szwedzi osiągnęli zupełną prze wagę, wystrzelił ktoś z najbliższego domku w Rokitnie i kula przeszyła prawe ramię Gu stawowi, którego na wozie czempredzej przy wieziono do Tczewa. To uratowało od poraż ki polskie hufce ob. Lengnich, Y, 204; Gfroerer, Gesch. Gustav Adolph s, Stuttgardt 1837, str. 250; Preuss, Dirschau s hist. Denkwuerdigkeiten, 1860, str. 32 34. Według tary fy z r. 1648, gdzie uchwalono pobór podwój ny a akcyzę potrójną, płacili tu poddani od 12 włók osiadłych i 2 ogrod. 24 fl. 16 gr. ob. Roczn. T. P. N. w Pozn. , 1871, str. 177. Ro ku 1879 srożył się tu wielki pożar. 2. R. , niem. Klein Rakitt, wś w Pomeranii, pow. słupski, razem z os. Paschkenkrug 1885 r. 2 dm. , 25 mk. obejmuje ta gmina 518 ha. W 1885 r. było 22 dm. , 28 dymów, 187 mk. , 185 ewang. , 2 katol. Kś. Fr, Rokitia, struga w pow. rawskim, ma początek pod Sadkowicami, na płd. Białej, płynie ku południowi pow. Lutobory, Zabłocie, Rokitnicę, Zdziary i pod Domaniewicami, na zachód Nowego Miastą, wpada z lewego brzegu do Pilicy. Długa 12 wiorst. J. Bliz. Rokitna al. Rokitnia, Rokitno, wś, pow. garwoliński, gm. Pawłowice, par. Stężyca; posiada szkołę początkową, 65 dm. , 513 mk. , 1853 mr. W 1827 r. było 55 dm, , 297 mk. R. 1664 wś królewska, pow. stężycki, należała do starostwa stężyckiego, miała 30 dm. , 2 1 2 łanu. Rokitna, wś i fol. we wschodniej części pow. pińskiego, w 1 okr. pol. Pohost Zahorodny, gm. Kożangródek, w pobliżu toru dr. żel. z Pińska do Rzeczycy, ma 124 mk. ; grun ta szczerkowe, lekkie, urodzajne. Własność Szczyttów. AL Jel. Rokitna, rzeczka w pow. wasylkowskim, lewy dopływ Rosi, bierze początek za wsią Sawińce, płynie z półn. ku południowi z nieznacznem nachyleniem się ku zachodowi i po Rokiszkis Rokiszkis Rokita Rokiteńce Rokitka Rokitki Rokitki 1 Rokitia