na cymborium krzyżyk srebrny; 7 kielich srebrny, wewnątrz wyzłacany, z patyną; 8 ośm sznurków koralów prawdziwych; 9 ręka srebrna od pana starosty i dziedzica tej wsi; 10 perły wartości 400 zł. od JMPani kasztelanowej Słońskiej; 11 w r. 1777 przybyło 2 serc srebrnych Votum potężne od JMPana ststy Konarskiego, dziedzica tej wsi. W cerkwi rogozińskiej był 1734 r. wyzłacany obraz Najśw. P. Maryi, o którym asserebant et patuit ex revisione, że płakał. Ten obraz na obrazie prestolnym wysoko przybiłem dignam semper profunda veneratione wotów wszystkich 78. Ten obraz srebrną sukienką, koroną złotą, perłami prawdziwymi ozdobiony Szematyzm dyec. przemys. , 1879, str. 255 i 256. We wsi jest szkoła etat. jednokl. 4. R. , folw. koło Magdalówki, na obsz. dwor. Baworowa w pow. tarnopolskim. 5. R. , wś nad Dniestrem, pow. żydaczowski, odl. 6 8 klm. na płd. wschód od sądu pow. , par. rz. kat. , urz. pocz, i tel. w Żydaczowie. Leży na płd. brzegu Dniestru, poniżej ujścia Stryja. Granice wschod. Dniestr, płd. Bereźnica Król. , zach. płd. Hnizdyczów, zach. płn. Żydaczów, płn. rz. Stryj. Obszar dwor. 305 mr. 3 roli, 184 łąk, 18 pastw. , 100 lasu; włośc. 1026 mr. W 1857 r. 322 mk. ; w 1880 w gm. 371, rz. kat. 8, gr. kat. 356, par. Bereźnica Królewska. Szkoła filialna. Właśc. pos. dwor. probostwo łac. żydaczowskie, któremu nadał tę wś Władysław Jagiełło dokumentem wystawionym w Gródku 30 paźdz. 1387 r. A. g. i z. t. II, str. 27. Mac Lu. Dz. B. R. Rogoźno, jezioro, w pow. obornickim, pod Rogoźnem, przeszło 4 klm. długie i do 300 mt. szerokie. Wełnianka, dopł. Wełny, wpływa do jeziora pod młynem Owczygłowskim, a wydobywa się w Rogoźnie, tuż przed ujściem swojem. Na wschodniem wybrzeżu leży wś Owcze Głowy, a na zach. Międzylesie i Ro goźno. E. Cal. Rogoźno, niem. Rogasen, miasto, pow. obornicki, dek. rogoziński. Posiada st. dr. żel. poznańskodzierżłowskiej Ruegenwalde, między Obornikami a Budzyniem, o 39 klm. na płn. od Poznania. Leży na bitym trakcie z Ryczywoła do Wągrówca, nad jez. Rogoźno, przy ujściu Wołnianki do Wełny, w okolicy wznoszącej się od 73 6 mt. do 74 2 mt. npm. Miasto liczy 4686 mk. , 419 dm. , ma kościół katolicki i protestancki, synagogę, gimnazyum, zakład przygotowawczy dla nauczycieli elementarnych, wyższą szkołę żeńską, sąd okręgowy, urzędy celny, katastralny i stanu cywilnego, skład towarów banku rzeszy niemieckiej, st. tel. , urz. pocztowy drugorzędny, kasę oszczędności, 2 towarzystwa pożyczkowe polskie liczy około 100, a niemieckie 87 członków, fabrykę wyrobów miedzianych i 4 jarmarki. Mieszkańcy trudnią się rolnictwem, chowem bydła, rybołówstwem i handlem; pod miastem dobywają torf i wypalają cegłę. Ludność miejska zmniejszyła się w ostatnich latach. Przy schyłku zeszłego wieku liczyło R. 3160 mk. 1404 męż. i 1756 kob. ; wr. 1811 było 404 dm. , 3240 mk. ; 1841 r. 4200 mk. 1482 żydów; 1858 r. 4520 mk. ; 1861 r. 5009 mk. ; 1867 r. 5256 mk. ; 1871 r. 4857 mk. wraz z wójtowstwem 141 mk. w 14 dm. , o przemyśle i stosunkach miejscowych lustracya z 1564 r. podaje szczegóły Piwowarów jest 12, którzy gajowego płacą po gr. 18, a każdy z nich dwowa końmi wozi drwa; piwowarów, co jednym koniem drwa wożą, jest 9, płacą po gr. 6; szewców 16, którzy od rzemiosła swego płacą po gr. 6; rzeźników jest 16, którzy mają jatki swoje, z których powinni płacić na św. Marcin po dwu kamieniu i po ćwierci łoju nieszmalcowanego; czynsz rzeźniki od każdego bydlęcia rogatego, które do rzeszy biją, płacą targowego po den. 16, a od skopów, cieląt, wieprzów po den. 4; szynkarek, co piwo biorą na wyszynk, jest 7, płaci każda z nich po gr. 12 czynszu; zdunów 8, płacą po gr. 12; kołodziejów 9, każdy z nich płaci do roku po fl. 1 gr. 18; rybaków 6, płacą czynszu po gr. 24; żydów jest 5, każdy z nich płaci z domu po czerwonym złotym; wóz skarbny, nakryty, naszpicowany żywnością na posp. ruszenie winni mieszczanie wyprawić i pieszych dwu przy wozie. W r. 1580 płaciło miasto 40 zł. 16 gr. soszu i 97 zł. 17 gr. 9 den. podatków od 11 1 4 łan. osiadłych po 30 gr. ; od 10 komorn. po 6 gr. ; od 12 rzeźników, 8 piekarzy, 6 rybaków i 52 różnych rzemieśl. po 15 gr. i od 6 szynkarzy po 24 gr. Około roku 1793 było w Rogożnie 27 piwowarów, 26 gorzelników i szynkarzy, 4 rzeźników, 51 szewców, 9 garncarzy, 14 kołodziejów, 118 sukienników, 10 czapników, 8 płócienników, 9 kuśnierzy, 61 krawców, 9 bednarzy, 70 kupców, 6 piekarzy, 5 puszkarzy i kowali, 5 muzykantów, 4 golarzy, po 3 cieśli, tokarzy i siodlarzy, 2 farbierzy, 1 gońciarz, rękawicznik, kapelusznik, garbarz, młynarz, mydlarz, kominiarz, ślusarz, powroźnik, kamieniarz i oberzysta. Herb miasta wyobraża klucz i pół orła polskiego pod koroną królewską. Widok R. podaje Przyjaciel Ludu 1837 r. , IV. 148. Stacya dr. żel. znajduje się o 2 klm. na zachód od miasta. Z R. wychodzi bity trakt do Poznania, a przez środek miasta idzie trakt ryczywolskowągrowiecki. Zamek niegdyś królewski nie zostawił po sobie śladu; podanie mówi, że krytym gankiem połączony był z kościołem farnym. Kościół parafialny p. w. św. Wita istniał przed r. 1256; w miejsce drewnianego wystawił nowy kościół z cegły palonej w roku 1526 jeden

Rogoźno

Rogoźno