rem trzemeszyńskim o rybołówstwo na jezio rze Kamienieckiem. W r. 1570 składał się R. z 3 części, z których jedna należała do Jaku ba Rękawieckiego, druga do Obornickich, a trzecia do Baltazara Turzyńskiego. Około 1618 r. był dziedzicem Stanisław Kunowski, w końcu zeszłego wieku Gabryel Gzowski, a w nowszych czasach Malczewski, właściciel dóbr myślątkowskich. W R. stał niegdyś ko ściół paraf. p. w. św. Wawrzyńca, sięgający pierwszych lat XV w. Przy schyłku XVI w. gdy Kunowscy, dziedzice miejscowi, przyjęli protestantyzm, a jakiś Czarliński zagarnął grunta plebańskie, opuścił pleban parafią i kościół, który stał pustkami, dopóki w pier wszej połowie XVII w. nie zapadł się ze sta rości Łaski, Lib. Ben. , I, 197, przyp. . Para fia istniała jeszcze w r. 1618, później wcielo no ją do Kamieńca. W skład jej wchodziły Gałczyn, Gałczynek, Rękawczyn, Rękawczynek, Skubarczewo i Słowikowo. Regestra po borowe z r. 1579 A. Pawiński, I, 155 wy kazują mylnie Gałczyn, Skubarczewo i Sło wikowe w par. Rogowo. Pleban miejscowy miał 2 łany roli z przyległemi łąkami, a na Gałczynie dwa wolne jazy; meszne i dziesię cinę snopową pobierał z wsi parafialnych i z Markowic par. Ludzisko. E. Cal. Rękawczynek, wś, pow. mogilnicki, o 8 Hm. na płd. od Gębic, nad strugą, która spły wa do Kwieciszewki; par. Kamieniec dawniej Rękawczyn, poczta w Orchowie, st. dr. żel. w Trzemesznie o 13 klm. Graniczy z Rękawczynem, ma 12 dm. , 105 mk. 16 kat. , 89 prot. ; większa własność ma 92 ha. R. istniał już przed r. 1523 i składał się z łanów kmie cych i dziedzicznych; w r. 1618 należał do Wojciecha Drachewskiego, przy schyłku ze szłego wieku do Gabryela Gzowskiego, na stępnie do Ignacego Kossowskiego, a w no wszych czasach do Malczewskiego, dziedzica dóbr myślątkowskich. E. Cal. Rękawek, grupa zabudowań w półn. części Bud, pow. rzeszowski. Br. G. Rękawica, skała w dolinie Prądnika, ob. Ojców t. VII, 416. Rękawiec al. Rękowice, w XVI w. Rankaczyecz, wś, kol. i fol. , pow. rawski, gm. i par. Budziszewice, odl. 21 w. od Rawy; wś ma 17 dm. , 247 mk. , 264 mr. włośc; koi. 6 dm. , 24 mk, 167 mr. ; fol. 7 dm. , 3 mk. , 540 mr. dwor. W 1827 r. było 14 dm. , 107 mk. Według danych nieurzędowych fol. R. w 1873 r. rozl. mr. 405 gr. or. i ogr. mr. 397, wody mr. 1, nieuż. mr. 7; bud. murow. 2, z drzewa 13. W skład dóbr poprzednio wchodziły wś R. os. 18, z gr. mr. 267; wś Agnopol os. 15, z gr. mr. 140; wś Walentynów os. 26, z gr. mr. 249; wś Nepomucenów os. 15, z gr. mr. 133. W XVI w. Rankaczyecz, w par. Budziszewice, daje z łanow folwarcznych dziesięci nę pleban. w Budziszewicach a z łanów kmie cych na stół arcybiskupi a plebanowi tylko kolędę Łaski, L. B. , II, 323. Br. Ch. Rąkawka, mylnie Rejkawka al. Teluszowa, wólka w obrębie Korzenny, pow. grybowski, obejmuje 16 dm. , 119 mk. Br. G. Rekawki, wś i kol. , pow. gostyński, gm. Słubice, par. Zyck ew. Iłów, ma 119 mk. , 224 mr. włośc. W 1827 r. 9 dm. , 94 mk. Rękociowszczyzna, ob, Rakuciowszczyzna, Rękoraj, kol. i fol. , pow. piotrkowski, gm. Podolin, par. Srocko, odl. 8 w. od Piotrkowa; kol. ma 46 dm. , 373 mk. ; fol. 5 dm. , 56 mk. W 1827 r. było 35 dm. , 253 mk. Dobra R. w r. 1880 uległy rozdziałowi. Po oddzieleniu z nich fol. Moszczenica składają się z fol. Rękoraj, rozl. mr. 2661 gr. or. i ogr. mr. 630, łąk mr. 129, past. mr. 4, lasu mr. 1833, nieuż. mr. 65; bud. mur. 2, z drzewa 22; płodozmian 11polowy, las nieurządzony; młyn wodny, pokłady torfu. W skład dóbr wchodziły po przednio wsi Rękoraj os. 44, z gr. mr. 662; Sierosław os. 85, z gr. mr, 813; Baby os. 23, z gr. mr. 420; Moszczenica os. 27, z gr. mr. 488; Wola Moszczenicka os. 39, z gr. mr. 90; Kossowo os. 25, z gr. mr. 362; Białkowice os. 22, z gr. mr. 321; Imielnia os. 14, z gr. mr. 24; Srocko os. 8, z gr. mr. 125. W XVI w. łany kmiece dają dziesięcinę scholastykowi łęczyckiemu a folwarczne pleban. w Srocku Seroczkye; Łaski, L. B. , II, 172. W 1552 r. wś Rękoraj miała w części Jana Sośnickiego 21 os. , 10 1 2 łan. , Piotr Dunin 4 os. , Jan Rogoziński 2 os. , Stan. Pokrzywnicki 5 os. Pawiński, Wielkop. , II, 263. Br. Ch. Rękowice, wś nad rz. Wisłą, pow. kozienicki, gm. Rozniszew, par. Mniszew, odl. od Kozienic 34 w. , ma 18 dm. , 139 mk, 457 mr. dwor. , 127 mr. włośc. W 1827 r. było 10 dm. , 111 mk. W 1382 r. Janusz, ks. mazowiecki, nadaje R. prawo niemieckie razem z wsiami Podole, Mniszewo, Słubice. Dziedzicem R. jest Czibor Kod. Maz. , 98. Bolesław, ks. mazowiecki, w akcie wydanym 1297 r. wymienia między posiadłościami bisk. poznańskich wieś Rękowice ob. t. VIII, 940. Rękownica, ob. Rekownica. Rękowo, niem. Adlig Renkau, dobra szlach. na wielkich Żuławach malborskich, pow. malborski, na prawym brzegu Wisły, 1 1 3mili na zach. od Malborka, zawierają 94 ha 90 roli or. , każdy ha roli przynosi 28, 77 mrk czystego dochodu. Par. kat. Mątwy, st. p. Tczew. W 1869 r. 59 mk 34 kat. 9 ew. ; 1885 r. 3 dm. , 55 mk. , 45 kat. 10 ew. Rększowice, wś i fol. , pow. częstochowski, gm. Rększowice, par. Konopiska, odl. 14 w na płd. od Częstochowy, w pobliżu granicy od Szląska pruskiego. Wś ma 45 dm. , 300 mk. ,

Rękawczynek

Rękawczynek

Rękawek

Rękawica

Rękawiec

Rękoraj

Rękowice

Rękownica

Rększowice