R. , wś i dobra nad rz. Czercień, lew. dopł. Sławeczny, pow. mozyrski, w 1 okr. pol. skryhałowskim, gm. Mieleszkiewicze. Wś ma 29 osad pełnonadziałowych; cerkiew paraf. p. w. N. M. P. , ma około 1400 parafian; do pleba nii należy 1 2 włóki ziemi. W drugiej ćwierci bieżącego stulecia R. stały się głośne przez niesłychane okrucieństwa dziedziczki Steckiej, która za straszne zbrodnie popełniane nad lu dem skazaną sądownie została do ciężkich robót, lecz zanim wyrok spełniono, otruła się w więzieniu w Mińsku. Sprawa ta została całkiem wiarogodnie opisaną przez Assygryta Łomaczewskiego w dziełku p. t. Gołuboj Mundir 1880 r. , str. 22 25. Długi czas dobra Stockich były później pod kuratelą rzą dową, a w 1874 r. nabył je kupiec ryski Ka rol Szepeller. Razem z dobrami Dzwiżki obejmują przeszło 795 włók; grunta lekkie, łąk wielka obfitość. Lud oprócz rolnictwa zajmuje się pszczolnictwem w puszczy; nie którzy włościanie mają po 200 kłod i są do statni. AL Jel. Remianówka al. Budyszcze, wś nad strum. Łumlą, dopł. Ryźni, pow. radomyski, w 1 okr. pol. , o 39 w. od Radomyśla, w pobliżu wsi Pirożki par. praw. , ma 46 mk. , nadzielonych 90 dz. ziemi, z której płacą 87 rs. 99 kop. wy kupu rocznie. W 1784 r. było w R. 32 mk. Jest to dość dawna osada, założona na grun tach wsi Pirożki przez Iwana Jelca; w 1571 r. własność Dymitra Jelca, miecznika kijowskie go, ożenionego z Olizarówną, po którym odzie dziczył Teodor Jelec, chorąży kijowski. Przed ruiną było tu 40 dm. , po ruinie zaś została pustką. W 1784 r. wraz z Pirożkami nale żała do bar. Józefa Defressa. Obecnie należy do dóbr Malin. J. Krz. Remiaszów, potok podtatrzański, powstaje w obrębie gminy Białki, pow. nowotarski, z pod Hornikowa Wierchu 951 mt. ; płynie na płn. wschód i przeciąwszy gościniec białczański do Jaworzyny spiskiej, uchodzi do Białki z lewego brzegu. Długość biegu 3 1 2 kilom. Br. G. Remielewszczyzna, Remielkowszczyzna, wś, pow. dzisieński, w 2 okr. pol. , gm. Woropajewszczyzna, okręg wiejski Ikaźń, o 6 w. od gminy a 56 w. od Dzisny, ma 4 dm. , 10 mk. prawosł w 1864 r. 8 dm. , rewiz. ; należy do dóbr Nawłok Klotów. Remielki, wś włośc, pow. dzisieński, w 2 okr. pol, o 109 w. od Dzisny, 12 dm. , 65 mk. prawosł. Remielkowszczyzna, wś, pow. dzisieński, w 3 okr. pol. , o 83 w. od Dzisny, 3 dm. , 25 mk. starow. ; własność cerkwi brasławskiej. Remienkinie, wś, pow. suwalski, gm. Hutta, par. Wigry, odl. od Suwałk 14, w. , leży śród błot, między jez. Leszczewo i Żubr, ma 43 dm. , 346 mk. W 1827 r. 20 dm. , 107 mk. Remiesławki, wś, pow. rossieński, par. szyłelska. Remiezowicze, sioło, w pow. owruckim, pierwotnie pusta ziemia Remiezowszczyzna, dziedzictwo ziemian Makarewiczów, na gruntach której wzniesionem zostało później miasteczko Makarów. Ob. Arch. J. Z. . R. , cz. IV, t. 1 13 15, 46, 406. Remigian Polski, os. w Wołczuchach, pow. gródecki. Remigolskie, błoto w pow. poniewieskim, pomiędzy mkami Remigołą a Truskowem, zajmuje do 120 w. kw. Nie stanowi ono jednak całości, lecz pomiędzy cząstkami różnej wielkości znajdują się pola uprawne. Najznaczniej sza część błota tego, ograniczona od wschodu błotnistą rzeką Upitą, ciągnie się ku zachodowi pod Krakinów i zajmuje przeszło 30 w. kw. Za pośrednictwem błotnistych ruczajów błoto to łączy się od południa z innemi błotami, z których Żałość, pomiędzy mkami Truskowem a Surwiliszkami, ma do 20 w. kw. Remigoła żmujdz. Remigała wś i mko rząd. nad rzką Upitą, pow. poniewieski, w 1 okr. pol. , o 84 w. na płd. od Poniewieża, posiada kościół katot. p. w. św. Jana Chrzciciela, w 1781 r. przez hr. Tyszkiewicza z drzewa wzniesiony. W 1859 r. było tu 63 dm. , 1116 mk. , dom modlitwy żydowski, dom przytułku dla ubogich. Par. kat. , dek. poniewieskiego, ma 5885 wiernych. Kaplice w Borkłojniach, Jaryszkach i Jaskiłdanach. Remikiszki, ob. Remejkiszki. Remiszew 1. os. włośc, pow. łaski, gm. Bałucz, ma 1 dm. , 9 mk. , 16 mr. 2. R. , kol. , pow, sieradzki, gm. i par. Szadek, odl. od Sieradza 30 w. , ma 28 dm. , 145 mk. 3. R. Mały i Wielki, wś, pow. sokołowski, gm. Wyrozęby, par. Sokołów. R. Wielki ma 13 dm. , 101 mk. , 180 mr. ; R. Mały 6 dm. , 40 mk. , 189 mr. W 1827 r. 20 dm. , 103 mk. Br. Oh. Remiszewice, w XVI w. Romyschevicze, Ronyssowicze, wś, fol. i os. młyn. nad rz. Wolborką, pow. łódzki, gm. i par. Czarnocin, leży w pobliżu linii dr. żel. warsz. wiedeń. , niedaleko Rokicin i Będkowa, odl. 24 w. od Łodzi, posiada młyn wodny, olejarnię, cegielnię. Wś ma 14 dm. , 188 mk. ; fol. 4 dm. , 29 mk. ; młyn 1 dm. , 4 mk. ; karczma 1 dm. , 2 mk. W 1827 r. 18 dm. 141 mk. W 1886 r. fol. R. rozl. mr. 577 gr. or. i ogr. mr. 279, łąk mr. 64, past. mr. 11, lasu mr. 204, nieuż. mr. 19; bud. mur. 4, z drzewa 13; płodozmian 13 polowy; las urządzony w kolei 80letniej. Wś R. os. 14, z gr. mr. 212. Na początku XVI w. R. należały do par. Czarnocin, lecz dziesięcinę z ról folw. dawały plebanowi w Mierzynie dziedzicom R. przysługiwał współudział w patronacie tego kościoła, z łanów kmiecych zaś

Remianówka

Remianówka

Remiaszów

Remielki

Remielkowszczyzna

Remienkinie

Remiesławki

Remiezowicze

Remigian Polski

Remigolskie

Remigoła

Remikiszki

Remiszew

Remiszewice