zmarły Jerzy Rzeczycki, ststa rzeczycki czyli bełzki, zostawił synowi swemu Andrzejowi zjednoczone państwo rawskie. W r. 1791 był dziedzicem R. Franciszek Głogowski, ststa krzywiecki, z żoną Barbarą, z domu Zapłatyńskich. W r. 1808 było miasto w posiadaniu Stanisława Jabłonowskiego, około r. 1828 zaś zostali dziedzicami R. Ludwik i Józef Jabłonowscy. W r. 1862 nawiedził miasto znaczny pożar, ale największą klęską był pożar d. 20 sierpnia 1884 r. Wówczas zgorzało 243 domów mieszkalnych 15 jednopiętrowych. Spalona część była zamieszkaną prawie wyłącznie przez izraelitów; z pogorzałych domów 9 tylko należało do chrześcian. Ogólna szkoda wynosiła do 500, 000 złr. Rawski powiat w atlasie Kummersberga karty 4 i 12; szt. gen. Z. 4, C. 29, 30 i Z. 5, C. 28, 29, 30 leży między 50 4 40 a 50 28 20 płn. szer. i 40 59 a 41 41 wsch. dłg. od F. graniczy na wschód z pow. sokalskim, na płd. wsch. z żołkiewskim, na płd. z jaworowskim, na zach. z oieszanowskim. Półn. część powiatu przylega do pow. tomaszowskiego w królestwie polskiem. Obszar wynosi l, 401 11 klm. kwadr. Gmin katastralnych zawiera 67, administracyjnych 72, obszarów dworskich 66. W obrębie okręgu sądow, niemirowskiego 15 gmin katastr. , 13 gmin administr. , 13 obsz. dwor. leżą następujące gminy administracyjne i obszary dworskie Biała, Huta Obedyńska, Magierów, Niemirów, Olszanka, Parypsy, Przedmieście, Radruż, Smolin, Szczerzec, Ulicko Seredkiewicz, Ulicko Zarębane i Wróblaczyn. W obrębie okr. sądow. rawskiego 24 gmin katastr. , 28 gmin admin. , 26 obsz. dwor. leżą Bełżec, Dziewięcierz, Einsingen, Hole Rawskie, Horodzów, Hrebenne, Hujcze, Huta Lubycka bez obsz. , Huta Zielona, Kamienna Góra, Kamionka Wołoska, Kornie, Ławryków, Lubycza Kameralna, Lubycza Kniazie, Lubycza Królewska, Monasterek, Mosty Małe, Okopy bez obsz. , Pogorzeliska, Potylicz, Rawa, Rzeczki, Siedliska, Tyniatyska, Werchrata i Zamek. W obrębie okr. sądow, uhnowskiego 28 gmin katastr. , 31 gmin administr. , 27 obsz. dwor. leżą Bruckenthal, Chlewczany, Choronów, Domaszów, Dyniska, Józefówka Josefinendorf, Karów, Korczmin, Korczów, Krzewica, Machnów, Michałówka bez obsz. dwor. , Nowosiółki Kardynalskie, Nowosiółki Przednie, Ostobuż, Poddubce, Rzeczyca, Sałasze, Staje, Szczepiatyn, Tamoszyn, Tehlów, Uhnów bez obsz. dwor. , Ulhówek, Wasylów, Wierzbica, Woronów. Wólka Mazowiecka, Zaborze, Zastawie i Żurawce. Obszar powiatu leży w dorzeczu Wisły, a mianowicie przeważna część powiatu w dorzeczu Bugu za pośrednictwem jego lewobocznych dopływów Sołokii i Raty, Raw a mała cząstka płd. zach. w dorzeczu Sanu za pośrednictwem dopływów Lubaczówki. Dorzecze Sołokii obejmuje półn. część powiatu. Sołokija wchodzi od płn. z pow. tomaszowskiego do wsi Żurawce, płynie wzdłuż granicy Lubyczy i Rudy Żurawieckiej, przez Tyniatyska, Mosty Małe, Kornie, Wierzbicę i Poddubce aż do Uhnowa, odkąd przybiera znowu kierunek przeważnie wschodni, a przepłynąwszy przez Karów, Domaszów, Ostobuż, Woronów i Tehlów opuszcza powiat i wchodzi do Witkowa w pow. sokalskim. Z dopływów Sołokii ważniejsze od lewego brzegu potok Zabrodna, wpadający w Uhnowie; potok Rzeczyca, wchodzący tu z krolestwa polskiego, od zachodu ze Sliatyna a płynący zrazu na wschód, potem na płd. wschód, przez Hubinek, Rzeczycę, Tamoszyn, Szczepiatyn i Korczmin do Machnówki pow. sokalski. Od praw. brzegu potoki Krynica, Łukawica ob. Lubycza Kniazie i Prudnik al. Pruśnik. W dorzeczu Raty leży środkowa i płd. wsch. część powiatu. Wody z płd. zach. narożnika powiatu płyną do Sanu za pośrednictwem Sołotwiny z Gliniańcem i Radrużką od lew. brzegu i Smolinki z Baczenką i Seredenką od praw. boku, które łączą się i tworzą jedno z ramion Lubaczówki, t. zw. Sołotwę, a dalej za pośrednictwem Rybna i Smerdech z Czerniawką od praw. brz. , które wpadają od praw. brzegu do drugiego ramienia Lubaczówki, t. zw. Zawadówki. Dział wodny między dopływami Bugu a Sanu tworzą wzgórza Załuska góra 351 mt. , Dubniowice 355 mt. . Tyczna góra 373 mt. , Podłysa góra 379 mt. i Łysa góra 384 mt. . W zachodniej części powiatu woda spadająca z gór sprawia zwykle wielkie spustoszenia. Parowy wymyte wodą, rozszerzyły się, pogłębiły, a szczególniej przedłużyły nieraz o kilkaset sążni. Porównanie map z r. 1854 z teraźniejszym stanem wykazuje dokładnie te zmiany w układzie powierzchni. Za czasów jurysdykcyi dworskiej przestrzegano surowo, by zasadzaniem wierzb lub kamiennemi zaporami, zresztą płotami, zapobiegać zniszczeniu. Obecnie, gdy właściciele niedbają o utratę gruntu z powodu ubóstwa gleby, dopuszczają, iż często w innej gminie woda i piasek niszczą do szczętu najżyźniejsze łąki. Z innej strony powiat dostarcza przykładu pomyślnego wpływu regulacyi dokonanej częściowo na Sołokii. Wywiera ona na łąki nadbrzeżne wpływ wielce pomyślny czyt. Wiadomości statyst. o stosunkach krajowych, Lwów 1880, rocznik V, zesz. II, str. 149. Powiat rawski przedstawia się na płn. wsch. jako rozległa równina, zrazu nieco zapadła, moczarzysta miejscami opada tu poziom do 204 mt. n. p. m. , a dalej ku płd. i zachód, wznoszącą się stopniowo i zamknięta od płd. i Rawa Ruska