W 1385 r. sstą rawskim jest Junosza, podkomorzy zakroczymski Kod. Wlkp. j Nr. 1839. Junosza ten jest podkomorzym zakroczymskim 1379 r. a przestaje nim być przed 1390 Kod. Maz. . Czyżby był jednocześnie i ciągle sstą rawskim, choć tylko takim podany 1385 r. Niewiadomo. Niejesteśmy też pewni, czy Stefan podkomorzy i starosta niby zawski, 1397 Kod. Maz. , str. 122, jest nim istotnie; czy też niejasno podany Stefanem z Jasieńca sstą płockim i podkomorzym gostyńskim 1378 1398. Przybko albo Przybysław 1399 1402 Kod. Maz. Ryszcz. I, podany wyraźnie sstą rawskim. Po wcieleniu do korony, jest sstą Grot z Nowego miasta, którego syn Hieronim Piotr 1476 dostaje toż starostwo za zasługi ojca. W 1484 r. za 450 fl. płatnych do skarbu, Kazimiera III pozwolił Je wykupić od Grotów Wincencie z Łażenie wdowie po Piotrze Duninie z Prawkowic wojew. brzeskim, a jej synowi Janowi lub innemu być sztą Kod. Maz. . Wiadomość ta przeciwi się Paprockiemu Herby, str. 568 mianującemu już Piotra ssta rawskim co powtórzył wydawca Łaski, Lib. benef. , II, 181. W 1508 r. ssta był Jan Buczacki poseł do Turek kędy umarł 1510 Lubom, roz. 3 Kś. Metr. 36, 40. Zapewne po nim 1512 Jędrzej z Radziejowic wojewoda płocki Vol. leg, , W 1515 r. niema tytułu ssty Raczyń C. M. P. 206. Paprocki wymienia sstów 540 Jana Pakosza z Rokitnicy i jego syna Jana Lenka, Brykcyusza SobocMego. W 1569 Anzelm Gostomski kasztelan płocki, 1578 1588 Stanisław z Łażenie Gostomski kaszt. Sochacz. Vol. leg. , Racz. Zr. dziej. IX, 1613 Filip Wołucki ssta. 1631 1642 Sebastyan ale 1635 Filip Wołucki kaszt. małagojski, 1648 Samuel Lipski, 1674 Jan Franciszek Lipski, 1690 Aleksander Szczęsny Lipski, 1703 Jan Grudziński, 1710 36 Józef Załuskij 1764 Franciszek z Brzezia Lanckoroński w 1773 dostał je tenże w emfiteutyczne posiadanie z N. dworem Regnowem i wójtostwami. W 1580 sstwo rawskie dawało 1445 fi. 21 gr. dochodu, z tego 289 fi. 4 gr. kwarty, sochaczewskie 6626 fl. 27 gr. , gostyńskie 1633. Prócz tego były tenuty Czerwonka, Pieszo wice, młyn w sstwie gostyńskim, Regnów, Podskarbice; Długołęka i Bolimów płaciły 3028 fl. 27 gr. W 1664 lustr. sstwo rawskie obejmowało miasto, wójtostwo z folwarkiem i wsie Wolę Zamkową, Księżą i Pukinin. Z miasta, młyna i folwarku 1616 miał ssta dochodu 1771 fl. 6 gr. , zaś w 1660 900 fl. 22 gr. W 1718 wyliczono w województwie rawskim sstwa rawskie z miastem, sochaczewskie, bolimowskie, Wiskitki, gostyńskie i Długołęka; dzierżawy Kaski, Gąbin i Kapinos. W 1740 Świat Łubińsk. wyliczono sstwa niegrodowe bolimowskie, gąbińskie. wiskickie i długołęskie. W 1776 kwarty było 1189 fł. 25 gr. , hyberny 1128 gr. 16. Ziemiarawska zdaje się że ze śmiercią Bolesława I Ziemowitowicza wnuka Konrada I, czyli po 25 kwietnia 1313 r. wydzieliła się jako odrębna dzielnica, bo we wrześniu t. s. r. przy jego synu Ziemowicie II Bolesławiczu ks. Mazowsza i Wizny jeszcze 1324, Kod. Wlkp. , Nr. 2044, w R. występuje kasztelan Przecław 1313 1317, Kod. Maz. j, 1334 wiodarz rawski kś Wacław Kod. Wlkp. , Nr. 1131 poprzednik ssty, 1345 Adam sędzia rawski, dwaj podsędkowie Pakosław i Mikołaj Kościesza, oraz podskarbi rawski Tomasz, 1350 chorąży Tomasz, podkomorzy Jan rawscy Kod. Maz. , 1353 Mikołaj skarbnik rawski Rzycz. I, 209. W r. 1348 występuje nazwa powiat districtus rawski Kod. Wlkp. , Nr. 1278, w 1379 ziemia rawska Nr. 1697, a Ziemowit III, 1350 r. bierze tytuł dux de Rava et dominus de Czyrnsko Kod. Maz. . Mamy tedy już w pierwszej połowie XIV w. znamiona zupełnej organizacyi ziemskiej Prócz kasztelana rawskiego, już 1298 nie 1278 występuje drugi kasztelan w tej ziemi, w Biały, o którym ślad spotykamy 1334 r. obręb tej ziemi da się wykryć z następujących faktów. Zachodnią granicę wskazują 1399 wsie Świdno i Grzmiąca leżące w ziemi rawskiej Kod. Maz. 129, tuż pod Brzezinami, które 1332, 1345 i 1488 należały do łęczyckiego Rzyszcz. II, 249, 691, 577. Stryków 1452 w sprawach granicznych zależący od łęczyckiego podkomorzego Rz, II, 510, dalej na płn. wytyka ścianę zachodnią. Tu docierają majątki Benedyktynów w Jeżewie, zależne od kasztelana w Biały 1298 nie 1278 Rz. I, 100 nast. , por. wyprawę pod r. 1297, Mon. Hist. II, 883. W 1295 Popień i Budziszewice własność kasztelana z Biały i ks. Bolesława czerskiego Kod. Maz. 32, zaliczone 1540 do rawskiej ziemi potwierdzają taką styczność na zach. granic ziem łęczyckiej, i rawskiej. Godność podsędka i sędziego R. piastowana przez Jakóba Kazika z Główna od 1430 do 1444 Kod. Maz. zdaje się Głowno zaliczać także do rawskiego. Między Sobotą a Bielawą leżą Walewice w rawskim powiecie 1445 Lib. benef. . Łaski II, 264. Ku Pilicy znowu nad rz. Luciążną leząca wś Glinna, dalej Rzeczyca tak 1364 jak 1505 leż4 w pow. brzezińskim ziemi łęczyckiej Rzyszcz. I, 228. Jak widać z fundacyi Ujazdu 1422 1436, las tej nazwy leżał na granicy Mazowsza Łaski lib. benef. II, 321, od której jeszcze dzielił go Malec w ziemi łęczyckiej nie tęczyńskiej w powiecie brzezińskim Paprocki, Herby 99 1539 r. , oraz Rzeczyca, Lubochnia i Lubochenek Lubochnia W. i M. w XV w. stanowiące uposaże

Rawa