wego i jarmarcznego wynosiła fl. 950. W ogóle wszystkie dochody ststwa czyniły fl. 6316 gr. 11, po Potrąceniu zaś na podstarościego fl. 200 i na dwóch urzędników dwóch folwarków po fl. 16 fl. 32, pozostała suma fl. 6084 gr. 11. W 1771 r. posiadał je Aleksander Lubomirski, opłacając zeń kwarty 11676 złp. 12 gr. a hyberny 4908 złp. 17 gr. Na sejmie z 1773 75 Stany Rzpltej przez oddzielną konstytucyą nadały te dobra narodowe w posiadanie emfiteutyczne spadkobiercom Wincentego i Katarzyny z Sosnowskich Platerów, pisarzów w. ks. lit. , pod warunkami bliżej w prawie wyszczególnionemi. Na tymże sejmie wyznaczono także oddzielną komisyą dla ścisłego oznaczenia granic tego starostwaPod miastem znajdował się zamek na wzgórku nad Prypecią, z drugiej strony oblany rz. Tur i zabezpieczony rozległemi błotami. Okolica nosi charakter poleski. Cenną monografią Mstorycznockonomiezną o starostwie rateńskiem podał ks. T. Lubomirski Bibl. Warsz. , 1855 r. , t. II, str. 209 232. Porównaj też Jabłonowski, Lustracye królewszczyzn ziem ruskich str. 152 162. 2. R. , w dokum. Ratnów sioło nad rz. Połonką, pow. łucki, na płd. zachód od Łucka. Podług rewizyi zamku łuckiego z 1545 r. wś była w posiadaniu Jana Zaborowskiego, który zobowiązany był do utrzymywania 2 horodni w zamku łuckim ob. Jabłonowski, Rewizye 39 i 56 i Pam. Kij. Arch. Kom. , t. III, cz. 2 132, 134, 135 i 176; t. IV, cz. 2 83, 117. W 1860 r. własność Adama hr. Gorajskiego. J. Krz. Ratoczyna, szczyt górski na obszarze gm. Popiele, w pow. drohobyckini na granicy od Jasienicy Solnej, wznies. 720 mt. Ze stoków R. z leśnych źródlisk wypływa pot. Czecza, łączący się z pot. Ratoczyną i uchodzący do Tyśmienicy z lew. brzegu. W pobliżu bierze początek pot. Ratoczyna, tudzież pot. Kałowiec i Słony łączące się z nim. Ob. Dereżyce, Horodyszcze. Ratomka, rzka w pow. mińskim, prawy dopł. Świsłoczy. Bierze początek w podgó rzach pod wsią Horany, płynie w zakrętach w kierunku wschodnim koło folw. Rogowicze, Ratomla i Prudziszcze młyn, pod wsią Ratomką ma młynek, po za nią przecina linią dr. żel. lipaworomeńskiej i odtąd płynąc 4 w. lesistemi nizinami, uchodzi do Swisłoczy. Długość biegu około 2 mil. A. Jel. Ratomka 1. fol. nad rzką t. n. , pow. miński, w pobliżu st. dr. żel. lipaworomeńskiej Ratomka, w 2 okr. pol. i par. kat. Raków, około 9 1 2 włók. Od 1872 r. własność Fogelów, ma grunta szczerkowe, z gliną zmieszane; miejscowość dość leśna; młyn wodny. 2. R. , wś nad rz. t. n. , pow. miński, w 2 okr. pol. rakowskim, gm. Zasław, o 1 w. od st. dr. żel. lipawo romeńskiej Ratomka, ma 8 osad; miej scowość dość leśna, nieco falista, grunta szczerkowe. 3. R. , zaśc. w pobliżu rz. t. n. i st. dr. żel. lipaworomeńskiej, pow. miński, w 2 okr. pol. rakowskim, gm. Zasław, par, kat. Raków, ma 3 osady; miejscowość falista, dość leśna, grunta szczerkowe. 4. R. , st. dr. żel, lipaworomeńskiej w pow. mińskim, na przestrzeni MińskWilno, pomiędzy Mińskiem o 16 w. a Radoszkowicami o 18 w. , o 158 w. od st. Wilejka. Zbudowana na grantach folw. t. n. , własności Ilryhorowiczów; okolica bezwodna. A. Jel. Ratomla, fol. nad rz. Ratomką, praw. do pływem Swisłoczy, pow. . miński, o 3 w. od st. dr. żel. lipaworomeńskiej Ratomki, w 2 okr. pol. rakowskim, gm. Zasław, par. kat. dawniej Zasław, teraz Raków; własność dość dawna Naborowskich, należy do dóbr Prudziszcze; miejscowość dość leśna, grunta i łąki dobre. Gniazdo rodziny Ratomskich. A. Jel. Ratoski, ob. Gosprzydomo, Ratoszyn 1. pow. radomski, gm. i par. Radzanów, odl. od Radomia 35 w. , ma 25 dm. , 269 mk. W 1827 r. było 17 dm. , 196 mk. W 1874 r. fol. R. rozl. mr. 669 gr. or. i ogr. mr. 192, łąk mr. 41, lasu mr. 404, nieuż. mr. 32; bud. mur, 2, z drzewa 10; płodozmian 10polowy; las nieurządzony, wiatrak. Wś R. os. 33, z gr. mr. 385. Według reg. pob. pow. radomskiego z r. 1508 wś R. i Olszowa, wła sność Adama z Rathoszyna, płaciły poboru 2 grzyw. gr. 8. W r. 1569 własność Krzysztofa Rathowskiego, miał 4 1 4 łan. , 2 zagr. Pawiński, Małop. , 311, 473. Według Lib. Ben. Ła skiego I, 661 i 697 łany kmiece w R. dawały dziesięcinę, wartości do 14 grzyw, , pleban. we Wrzeszczowie, zaś łany dworskie pleban, w Gowarczowie, wartości do 3 grzyw. Wieś cała należała jednak do par. w Radzanowie. 2. R. , wś i fol. , pow. lubelski, gm. i par. Cho del, leży tuż pod osadą Chodel, posiada ko ściół drewniany, filią par. Chodel. Wś ma 93 os. , 1691 mr. ; fol. 3283 mr. 1263 roli, 1871 lasu, 49 mr. wody stawy. R. wchodził w skład dóbr Chodel. W 1827 r. było 40 dm. 227 mk. Kościół paraf. istniał w R. już w połowie XV w. a wieś należała do Grothka Baluna Długosz, L. B. , II, 544, 545. Wś rzą dziła się prawem niemieckiem; w 1531 r. spo tykamy tu 1 łan wójtowski. Łany kmiece w liczbie 10 i młyn należą do Maciejowskiego, dziedzica Chodla Pawiński, Małop. , 358. Po wzniesieniu kościoła w Chodlu Maciejowscy uzyskali przeniesienie parafii do tej miejskiej osady w 1541 i odtąd kościół w R. został filialnym, choć parafia dotąd nosi nazwę ratoszyńskiej, należy do dek. lubelskiego, ma 1936 dusz. Br, Ch. Ratowce 1. wś włośc, pow. wilejski, w 3

Ratoczyna

Ratomka

Ratomla

Ratoski

Ratoszyn

Ratowce