od Mohylewa. W 1880 r. było tu 2123 mk. 1023 męż. i 1100 kob. , w tej liczbie 1071 prawosł. 10 katol. i 1042 żydów; 341 dm. drewnianych 107 należy do chrześcian a 154 do żydów, letnia rezydencya właścicieli, w prześlicznym położeniu na stromym brzegu Soży, otoczona pięknym parkiem; 40 sklepów drewnianych; 2 cerkwie murowane, z których jedna p. w. Narodzenia N. M. P. , wzniesiona w 1793 r. przez ks. Golicyna; synagoga drewniana i 4 szkoły żydowskie. W P. znajduje się biuro 2 okr. policyjnego stanu, zarząd gminny, szkoła ludowa, lecznica wiejska, biuro sędziego pokoju 7 rewiru okr. mohylewskiego, poczta, biuro poborowe; fabryka kafli, zatrudniająca 21 robotn. i produkująca za 2800 rs. , 2 fabryki powroźnicze, zatrudniające 33 robotn. i produkujące za 4500 rs. rocznic, oraz trzy wiatraki. Na znajdującej się przystani na Soży ładuje się rocznie średnio do 25 statków. W ciągu 9 lat 1872 80 naładowano średnio rocznie na 10 statków 98420 pudów wartości do 30610 rs. , wyładowano zaś z 14 statków 95, 640 pudów, wartości 79160 rs. W miasteczku odbywa się małoznaczący jarmark w 10 piątek po Wielkiejnocy. Jest to starożytna osada, wymieniona w XIV w. w liczbie miast zależnych od Kijowa. Wraz z innymi nadane przez Wład. Jagiełłę Skirgajle, ks. trockiemu i połockiemu. W 1430 r. należy do Swidrygajły. Od końca XV w. , jako mto pograniczne z posiadłościami w. ks. mosskiewskich ulegało częstym napadom, podobnie jak podczas wojen kozackich. W 1511 r. otrzymali mieszkańcy przywilej wnoszenia podatków bezpośrednio do skarbu. W tym też czasie było mtem królewskim i stanowiło sstwo niegrodowe, leżące w pow. rzeczyckim woj. mińskiego i zajmujące znaczną część dzisiejszego pow. bychowskiego. Wedle metryk litewskich obejmowało od 1518 r. miasta P. i Czeczersk, z zamkami, wsiami i dobrami Czeryszcze, Jeziora, Hryby, Łapicze, Hołowczyce albo Hołowacze, które od t. r. posiadali kolejno Czartoryscy, Wiszniewscy, Zonowiczowie, Sołtanowie, Służkowie, Krasińscy, Zaronkowie, Niezabitowscy, Sapiehowie, Chreptowiczowie, Massalscy, Brzostowacy, wreszcie z mocy przywileju króla Stanisława Augusta z d. 25 kwietnia 1769 r. , po śmierci Stanisława Brzostowskiego, dzierżył to dobra narodowe Niesiołowski, kasztelan nowogródzki, opłacając zeń kwarty złp. 9902 gr. 6. Podczas wojny północnej w pobliżu P. , pod wsią Leśną, wojsko Piotra W. odniosło d. 28 września 1708 r. zwycięztwo nad armią szwedzką pod wodzą Lewenhaupta. 1. 16 września 1772 r. przeszło pod panowanie Rossyi i wkrótce potem darowane zostało przez cesarzową Katarzynę II ks. Aleks, Golicynowi. Obecnie należy do Muromcowej, Gmina propojska ma 6459 mk. 1518 męż. , 1609 kob. i 3332 dzieci, z których 594 zajmuje się przemysłem leśnym W gminie znajduje się 6936 dzies. lasów prywatnych i 1079 dzies. włościańskich. Prora niem. , las na Rugii, pow. rugijski, własn. ks. Putbus, st. p. Zirkow, 4, 5 klm. odl. Proroki al. Bogacze, grupa chat w obr. Tar nawy Dolnej, pow. żywiecki. Br. G. Prorokowa Góra, wzgórze po części lesiste, w gm. Tarnawa Dolna, pow. żywiecki, nad ujściem Tarnawki do Skawy, z lew. brzegu, na płd. brzegu Tarnawki a zach. brz. Skawy, pod 37 14 wsch. dłg. g. F. a 49 46 12 płn. sz. g. Wznies. 584 mt. Od strony płd. powstaje potok Błądzonka, dopływ Stryszawki. Prorokowo, pow. szczuczyński, gm. Pruska, par. Bargłów. Prorów, jez. w pow. rohaczewskim; rocznie poławia się około 20 pudów szczupaków, linów, płoci, okoni i jazów. Prorwy 1. wś, pow. dzisieński, w 3 okr. pol. , gm. , okr. wiejski i dobra Łopacińskich Leonpol, o 6 1 2 w. od gminy, 15 dusz. rewiz. 2. P. , wś włośc, pow. dzisieński, w 3 okr. pol. , gm. Przebrodź, okr. wiejski Skakuny, o 37 w. od gminy a 45 w. od Dziany, ma 2 dm. , 9 mk, prawosł. 7 dasz rewiz. w 1864 r. . Prość, mała rzeczka w pow. borysowskim, wypływa z błota Kałuhy, leżącego na zachód od wsi Makowie, w dobrach mściskich. Płynie przez wś Makowie, potem kanałem wykopa nym w cela osuszenia łąk bagnistych, któ rym przebiegłszy 930 prętów wchodzi w wła sne koryto, dalej przebiega jez. Bustowo i wpada do rz. Berezyny z prawej strony na granicy dóbr mściskich i budzienickich. Brze gi P. , jako też kanału przez który płynie, są ni skie i bagniste; dawne koryto Prości zarosłe trawą błotną. T. S. Prościanka, rz. w gub. mińskiej, lewy dopływ Swisłoczy, pr. dopł. Berezyny. Proście, piękne dobra nad rz. Uszą, pow. nowogródzki, w gminie horodziejskiej, da wna własność Protasewiczów, ma 64 włóki. Grunta i łąki wyborne, znaczne dochody z młynów i propinacyi. Obecny właściciel Maurycy Protasowicz zaprowadził piękno we wszystkich gałęziach i zamożne gospodarstwo. Znajduje się tu kaplica katol par. Połoneczka, dawniej par. Mir. Miejscowość małoleśna, falista, rezydencya piękna. A. Jel. Prościeniec, kol, pow. błoński, gm. Guzów, par. Szymanów. Powstała na rozparcelowanej części dóbr Miedniewice. Prościuny, pow. władysławowski, gm. Swiatoszyn, par. Poniemoń Fergisa, odl. od Władysławowa 45 w. , ma 8 dm. , 105 mk. W 1827 r. 8 dm. , 63 mk. Proseczanka, rzeka podgórska, w hr. lip Prora Prora Proroki Prorokowo Prorów Prorwy Prość Prościanka Proście Prościeniec Prościuny Proseczanka