231; wś Browarówka os. 11, z gr. mr. 5. Od dóbr R. oddzielono w 1869 r. dobra Ostrów. R. gmina należy do s. gm. okr. IV we wsi Żmudź, st. pocz. Wojsławice, urz. gm. w Horodysku. W skład gm. wchodzą Czarnołazy, Horodysko, Janówka, Kasiłan, Kukawka, Kukawski Majdan, Kuniów, Leśniewice. Leśniewicki Majdan, Ostrów, Ostrowski Majdan, Pliskó, Politówka, Rakołupy, Sielec. Br. Ch. Rakołupy, ob. Rakołupce. Rakoń, szczyt w Tatrach nowotarskoo rawskich, wznies. 1879 mt. , na granicy Galicyi i Oraw, w grzbiecie ciągnącym się od Wo łowca 2065 mt. wprost na północ, a oddzie lającym doliną Chochołowską od Studziennej. Rozległy ztąd widok na dolinę pod Rohaczami, wierchy urwistych Rohaczów, Janoszkowe skały, w ogóle całą dolinę Studzienną. Z drugiej strony zaś widać całe Podhale, Be skidy od Sącza po źródła Wisły, również Ora wę jak na dłoni. Br. G. Rakonianka, polana i hale góralskie, w gm. Kamesznicy, pow. żywiecki, na płn. zach. stoku Górki Motykowej 792 mt. , nad pot. Głębówką, dopływem Jaruszówki. Br. G. Rakonica, rzeka, lewy dopływ Berauna, wpadającego z lew. brzegu do Mołdawy, dopływu Elby. Rakoniewice, niem. Rakowitz i Polnisch Freistadt nazwa nie ustalona, miasto, wieś, okr. wiejski, domin. i okr. domin. , pow. babimoski Wolsztyn, dekan. grodziski. Odl. 30 Mm. na płn. od Wschowy i 53 klm. na płd. zachód od Poznania, między Rostarzewem i Wielichowem, na trakcie poznańskocylichowskim, nad strugą spływającą do Obry; par. kat. i prot. , poczta i st. tel. w miejscu, st. dr. żel. w Wolsztynie o 11 klm. i w Opalenicy o 21 klm. Gleba tutejsza jest lekka, a spodek piaszczysty lub iłowaty; znachodzi się glina garncarska i torfowiska tu owdzie; lasy przeważnie iglaste. Miasto, w ścisłem znaczeniu, ma kościół protestancki, synagogę, aptekę, lekarza, towarzystwo pożyczkowe, złożone z 444 członków, 221 dmi 2019 mk. 554 katol. , 1289 prot. i 176 żyd. ; późniejsze spisy podają 2136 mk. 635 kat. , 1341 prot. , 157 żyd. . Przy schyłku zeszłego stulecia było 176 dm. , 6 bud. publ. i 21 wiatraków. , 1118 mk. 105 żydów. Dochody miejskie wynosiły 613 tal. Miasto posiadało browar i cegielnię; pogłównego płaciło w r. 1763 złp. 1022 gr. 25 a czopowego 222 złp. W r. 1811 było 952 mk. ; 1843 r. 1716 mk. ; 1861 r. 1837 mk. i 190 dm. Mieszkańcy, przeważnie Niemcyprotestanci, trudnią się uprawą chmielu, lnu, kukurydzy i wina, wyrobem młynków do kawy i handlem pijawek, który ustaje. W 1839 r. trudniło się tem 80 osób; w ciągu r. 1842 sprowadzono z południowej Rossyi 2450, 000, a w sadzawkach przezimowało 1, 400, 000 pijawek; tysiąc pijawek sprzedawano w przecięciu po 46 talar. ; koszta sprowadzenia ich wynosiły 30 tai Dochód z ha roli oblicza się na 9 mrk. Za czasów Rzpltej istniało w R. 12 cechów i bractwo strzeleckie, założone w r. 1698. Cech rzeźniczy powstał w r. 1629, sukienniczy r. 1695, krawiecki r. 1699, szewiecki r. 1700, garncarski r. 1707, bednarski r. 1718, piekarski r. 1721, płócienniczy r. 1723, piwowarski r. 1724, młynarski r. 1727, kuśnierski r. 1735 i kowalski w r. 1736. Kościół protestancki wystawił około 1662 r. dla sprowadzonych osadników Grzymułtowski, założyciel miasta. Równocześnie stanęła szkoła niemiecka. W ołtarzu kościoła znajdował się obraz N. M. Panny, o którym opowiadano, że gdy protestanci kilkakrotnie obraz ten usuwali, zawsze wracał na swe miejsce. W r. 1754 rzeźnik Godfryd Meisner za bluźnienie religii katolickiej skazany został na klęczenie w tym kościele przez trzy niedziele podczas nabożeństwa; gdy zaś w 1757 r. dopuścił się podobnego bluźnierstwa, wtrącony został do więzienia i skazany na śmierć; ułaskawiony przez dziedzica 2 zastrzeżeniem, że przez 6 niedziel leżeć będzie w szacie śmiertelnej krzyżem przed ołtarzem w tym kościele i potem wyniesie się z miasta. Schwytany potem w okolicy R. , ścięty został w r. 1759 na rynku Rękopis w zbiorach pozn. Tow. Prz. Nauk. W r. 1762 obchodzili uroczyście protestanci rakoniewiccy setną rocznicę zbudowania kościoła Krumbholz Hundertjaehrige Feier d. Gem. Rakwitz, r. 1762. W r. 1860 parafia protest. obejmowała 28 osad i 3701 dusz wśród 6081 kat. Równocześnie z kościołem powstało miasto w r. 1662. Wieś zaś szlachecka istniała już w XIII w. W r. 1252 nadał ks. Bolesław wś Raczonoviczi niejakiemu Raczonowi za odzyskanie na Niemcach Zbąszynia i Drzenia, uwalniając ją od różnych ciężarów Kod. Wielkop. , N. 305. W r. 1334 pisze się Jakub z R. Rakonyevycze. Między r. 1541 i 1603 posiadali R. Ossowscy ob. Osowa Sień, późniejszymi dziedzicami byli Krzysztof Grzymułtowski r. 1662 1687, Maciej z Radomicka Radomicki r. 1695 1729, Jerzy Felicyan na Lachowiczach Sapieha, zięć Radomickiego, r. 1729 1749, Maryanna z Sapiehów 1o v. Koźmińska, 2o v. Dąmbska, wojewodzina brzeskokujawska r. 1749 1781, Nikodem Wysogota Zakrzewski, łowczy poznański, r. 1782 1793, Faustyn Zakrzewski po r. 1793 i Florentyna z Chłapowskich hr. Marcelowa Czarnecka w r. 1835. W r. 1580 tworzyły R. odrębną parafię i składały się z 9 łan. osiadł. , 1 pustego, 9 zagrod. , 3 komor. , 1 rzemieśln. i 25 owiec. Dnia 24 lutego 1662 r. uzyskał Krzysztof Rakołupy Rakołupy Rakoń Rakonianka Rakonica Rakoniewice