cinem leży jez. Żurowiska, małych rozmiarów. Drugi koniec elipsy, którą tworzą jez. Raduńskie, rozpoczyna się jez. Długiem, leżącem w pobliżu od Stężyckiego. Za niem idzie jez. Grodno al. Dąbrowskie, 167 mt. npm. , dalej Patuły, 1595 mt. npm. . Kolano pod Pierszczewkiem, stanowiące płd. wsch. część jez. Ostrzyckiego. Na wschód od Patuł leży jez. Kniewo, spływające do Patuł, a na płd. od niego, między Golubiem a Szymbarkiem, jez. Lubowiska. Między jez. Patułami a Ostrzyckiem są jeszcze jez. Łąkie, Bok, Kamionka i dalej na północ jez. Buk, na północ od Starych Czapli. Na wschód od jez. Ostrzyckiego leży Trzebno, a na północ jez. W. Brodno, a dalej na północ M. Brodno, 160 mt. npm. , między niemi przechodzi szosa kartuskobytowska. Do M. Brodna uchodzi Smętowska Struga Smentau Fliess, która płynie przez jez. Strzelno. Dalej na północ schodzą się w jez. Kłodnie obie części elipsy. Północnozachodnia część Kłodna zowie się jez. Białem, płn. wschod. zaś Rekowem Por. Die Kassubei und die Tuchler Haide, von Pernin, str. 31 32 i Sł. geogr. Kartuzy, t. III, str. 885 886. Jeziora raduńskie obfitują w różne rodzaje ryb smakowitych, zwłaszcza w marenki. Już w przeszłem stuleciu, pisze Borek w swojemi Echo supulchralis str. 613, II Lacus Radunia est murenarum, truttarum pstrągi aliorumque piscium saporis singularis. Ciekawą jest powiastka kaszubska Jak morenczy do Reduni przeszłe. W tech czasach, jak tu jeszcze Krzeżoce żele, nie boło w Reduni żodnych morenków. Jak Krzeżoce roz wesele weprówiale, tak ł oni mówiele do kuchorza, że ł on miół morenczy ł ugotowac. Ale że ł on żódnych dostać ni móg, zaczął kląc. Tede przeszed do niego dióbół i mówiół, że ł on be mu przeniós te rebe, czebe ł on mu s ł oję deszę zapisół. I kuchórz to też zrobiół. Ale jak le t. j. tylko dióbół precz poszed, tede kuchórz dostół strach i szed do ł organiste i mu powiedzół, żebe ł on muszoł dióbłu s ł oję deszę dać, czebe ł on przed półniem południem morenków przeniós. A ł organista mowiól Temu je do pomożenio. I ł on szed chutka prędko na tormę wieżę i popchnął zegar na dwanóstą i na Aniół pański zazłoniół. A dióbół beł z morenkame jeszcze barzo dalek. Jak ł on czoł czuł, że to ju złoniło, tede ł on rozerznął miech, chtórym ł on je niós i porę wepuscół. A jak ł on prawie nad Redunią lecół, rozerwół mu sę często całkiem miech i morenczy w Redunią wpadłe. Tede dióbół ni móg kuchorzowi nic zrobic, boju downo po półniu beło Według relacyi z miejsca zasiągniętych. W końcu nadmieniamy, że aż do Ręboszewa Radunia należała do panien norbertanek w Żukowie. Począwszy od jez. Ostrzyckiego aż do Kiełpina mieli ją kartuzi. Do Żukowa należała znów od granic Kiełpina aż do Luiska. O ile wia domo z dok. , miały zakonnice na niej 2 jazy na węgorze, w Chmielonku i przy Zukowie. Posiadały i młyny w tychże miejscach ob. Klasztory żeńskie p. kś. Fankidejskiego, str. 61. Kś. Fr. Raduschkowitz, 1349 Bischkowitz sive Raduschowitz, 1360 Biscopicz sen Radoschowicz, wś, pow. oławski, par. ewang. Grossburg, katol. Domajowice. W 1842 r. 14 dm. , sołtystwo, 101 mk. 10 katol. Wś ta należała do dóbr bisk. wrocławskiego. Radusz 1. al. Radusza, wś, pow. bobrujski, w 1 okr. pol. , gm. Nowe Stepy, o kilka wiorst od rz. Oły, za poddaństwa własność Pruszanowskich, ma 50 osad pełnonadziało wych; miejscowość lekko falista, lesista, grun ta lekkie, łąk dużo. 2. R. , fol. , pow. bobrujski, ob. Janowo. 3. R. al. Raduszy, wś u źró deł rzki Prudok, dopł. praw. Prypeci, pow. mozyrski, w 1 okr. pol. skryhałowskim, o 2 mile od Mozyrza, ma 5 osad; grunta i łąki dobre, miejscowość równa. A. Jel. Radusz, niem. ObraSee, jezioro w pow. babimoskim Wolsztyn, około 3 klm. długie, 1 klm. szerokie, pod Kębłowem, ku zachodowi zlewa się z Obrą; należało dawniej do klasztoru oborskiego Obra. Radusz, holendry, pow. międzychodzki, o 9 klm. na zachódpółnoc od Sierakowa, na pra wym brzegu Warty; par. protest. Sieraków, poczta w Nowej Zatomi, st. dr. żel. w Drze niu o 20 klm. ; ma 77 dm. , 604 mk. prot. W r. 1845 było 56 dm. i 553 mk. 6 katol. . Przy schyłku zeszłego stulecia wchodził R. w skład dóbr sierakowskich, należących do Bnińskiego, sędzi ziemskiego poznańskiego. E. Cal. Raduszki, zaśc, pow. wiłkomierski, gm. Uciany, o 74 w. od Wiłkomierza. Raduszy, ob. Radusz 3. Radutycze, mylnie Radużycze, wś i dobra ks. Wittgenstejna nad rz. Ptyczą, pow. bo bruj ski, w 4 okr. pol. świsłockim, gm. NoweDorohi, ma 11 osad pełnonadziałowych; grun ta lekkie, łąki i pastwiska obfite, rybołóstwo znaczne. Lud rolniczy, hoduje pszczoły leśne, wyrabia rogoże z lipowego łyka. Dobra mają przeszło 615 włók. Była tu kaplica katol. par. Hłusk, zamknięta po 1863 r. A. Jel. Radwa, dawna nazwa rzki Radue. Wspominana w dokum. z 1159 r. ob. t. VIII, str. 658, 2. . Radwan 1. fol. , pow. opatowski, gm. i par. Iwaniska, odl. od Opatowa 16 w. , ma 28 dm. , 184 mk, 192 mr. W 1827 r. było 10 dm. , 120 mk. 2. R. , wś i folwarki, pow. opoczyński, gm. Topolice, par. Białaczów, odl. od Opoczna 10 w. , ma 22 dm. , 177 mk. W 1827 Raduschkowitz Raduschkowitz Radusz Raduszki Raduszy Radutycze Radwa Radwan