cyi 1629 r. zamek składał się z dolnych i górnych gmachów, wał wkoło muru, 3 sadzawki i spichlerz. W lustracyi 1660 r. zaznaczono, że jest bardzo zdezelowany. Dwa pokoje górne po ruinie wielkiej nieprzyjacielskiej restaurowane. Samborza nad bramą blizka ruinie. Dla tego wyznaczono na poprawę zamku 400 fl. rocznie, a płacę podstarościemu 200, burgrabiemu 120 fl. Starosta Gołuchowski 1678 1683 wziął był sól na reperacyą zamku. Sejmik w Opatowie 1683 r. zebrany zalecił, aby zobowiązania swego dotrzymał Kś. Gacki, Pam. RelMor. 1860, str. 274. Wedle lustracyi 1765 r. Jest zamek staroświecki murowany, przykryciem gontowcm konserwowany, spodem piwnice mający, frontem ku kościołowi farnemu stoi, do którego wejście z ulicy. Brama między murami. Dziedziniec obszerny wkoło murem obwiedziony. W tym zamku na wchodzie schody kamienne ze czterech gradusów, sień, z tej na prawej stronie izba wielka sądowa, w której okien 13, malowana, z sufitem. Na drugiej stronie dwie izby i schowanie na kancelaryą. Dalej były 2 izdebki na skład archiwów grodzkich, szynk i wieża w rogu. Przy bramie kamienica dwupiętrowa w arendzie żydowskiej za 800 fl. W środku dziedzińca dworek o czterech izbach, na około kramnic 20, najmowanych w czasie trybunału skarbowego. W 1787 r. zamek wyrestaurowano, pokryto nowym dachem. Z 2ch sal zrobiono 10 pokoi na kancelarye. Kamienica przy bramie niemieszkalna. Wieża o 2ch piętrach wyreperowana. Spichlerz i suszarnie za fosą na podwalu. W r. 1860 został zamieniony na plebanią noworadomskiej fary Kś. Gacki, Klasz. w Sieciech. , str. 246 w jednej części, a w drugiej na hypotekę Encyk. Orgel. . Starostwo radomskie utworzone zostało za Ludwika węgierskiego. Już 1290 r. występujący przy Łokietku Bartłomiej z tytułem provisor totius terrae sandomiriensis Mon. M. Aevi III zdaje się być ekonomicznym zarządcą dóbr państwowych w sandomierskiem i jest niejako wyborem dla utworzenia osobnego zarządu dla ziemi radomskiej. W r. 1370 zna kś. Gacki, Jana, ststę radomskiego, z układów granicznych Wojciecha, dziedzica Pękoslawa z cystersami w Wąchocku Pam. RelMor. 1856 i 1857. W 1376 r. pleno titulo zwie się on Jan z Tarnowa ststa ziemi radomskiej Bart. III. W 1430 rządcą wsi królewskich w pow. radomskim jest Mikołaj z Łodwigowic. Za Długosza do wsi królewskich należały Jastrzębia, Mąkosze, Jedlna, Tczów, Maków, Makowiec już nią przestał być 1480, Sucha, Chotkowska Wola zaliczona do par. Ryczywół, Gzowice, Mazowszany, Zamłynie przedmieście Starego B. , Bartodzieje, Radzice, Swierczynka z par. drzewickiej, Gołębie archid. lubel, Swieszedlice par. Ciepielów, Zwoleń miasto, Stężyca miasto, Solec i w jego parafii Czatkowice i Wola. W 1508 r. obejmowała przedmieście Szydłowiec, Korzeny, Ostałów Wielki i Mały, Grabowę, Wolę Grabowską, Częstochowice, Rybiankę, Pogorzałę, Skarzycko. W 1564 należały do ststwa Jedlna, Maków, Makowiec, Jastrzębia, Kozłów, Gzowice, Krwatka Klwatka królewska, Sucha, Wola Suska, Tczów, Bartodzieje, Rawica Nowa albo Tczowska Wola, Brzoza, Wola Brzoska, Kozienice, Opatkowice, Świerże, Piotrkowice, Bielany, Wacyń, Mironice Miron, Glinice, przedmieście Zwoleń. Jako ststwo bogate Heidenstein było otaksowane na 4574 fl. 20 gr. Bogatszemi były bialskie na Podlasiu 8562 fl. 21 gr. , rogozińskie w Prusiech 7978 fl. 10 gr. , spiskie 5736 fl. 23 gr. , grodeckie na Rusi 5165 fl. Żr. dziejowe, IX. W 1615 r. ststwo miało tylko dwa młyny miejskie, trzeci na Pacynie, Maków, Makowiec i Wacyń. W 1765 r. należał do ststwa Radom z zamkiem i podzamczem, wsie Dzierżkowo, Gołębiów, Gliniec, Wola Gołębiowska, Maków, Makowiec, Wacyń, Piotrowice i dzierżawy Klwatka, Gzowice, Rawica i Brzezinki. W 1771 r. płacono kwarty 1989 fl. 12 gr. więc 7957, 18; 1787 r. intraty było 14, 364 gr. 25 1 2. Wedle wiadomości zebranych przez kś. Gackiego Pam. RelMor. 1858, po r. 1860 rozpadło się starostwo radomskie na części dopiero w końcu XVI w. i początkach XVII. Jego zdaniem Paprocki błędnie tytułuje Firleja 1533 53 starostą stężyckim, bo w owej epoce nie zostało wydzielone z kompleksu ststwa radomskiego. W 1564 do ststwa stężyckiego zaliczono wsi 37 w 1569 r. Rokitnę, Kletnią, Wojciechów, Niecieczę, Zajezierze, Brzeziny, Wargocin, Bałtów, Łąg, Skoki, Ryki, Oszczywilki. Rudę Małą, Skrudę, Kąty, Babice, Korzenne Jaty, święte, Bazanów, Rososz, Chrośno, Grabów Rycki, Wolę Sierską, Sarny, Życzyn, Wolę Życką, Kozice, Wylezin, Ownią, Dybie, Zadybie, Zaryte, Stryj, Wróblew. Z togo ststwu stężyckiemu 1634 r. lustracya przypisała Stężycę i wsie Kletnę, Rokitnę, Łąki, Zajezierze, Wojciechów i Przewoz, gdy 1765 r. starostwo ryckie obejmowało Ryki, Rososz, Sierską Wolę, Swaty, Chrosno, Sarny, Ojszy Wilk, Ogonów, Panisze, Kurków, Grabów, Babice, Ownią, Wyleżyn, Rudę, Skrudę, Dębie, Bazanów, Okrzeję. W 1579 r. ceniono je na 6296 fl. 21 gr. 10 den. , a 1580 na 6296 fl 29 gr. W 1580 r. był ststą stężyckim Bartłomiej z Zielonek Zieleński, sekretarz królewski za elekcyi Walezego. Ekonomia kozienicka od 1607 oddzielona ze starostą 1609 Janem Swiętosławskim, w 1632 obejmowała Kozienice, Opatkowice, Mironice,

Radom