ski, Rusi przez Będzin al. Oświecim i Krzepice, a do Mazowsza i Litwy przez Bolesławiec i Wieluń, co odpowiada traktowi radomskiemu z 1455 r. Vol Leg. . Z jednej strony szlachta wielkopolska w laudach swych z r. 1679 skarży się na to, że kupcy z Rusi i Litwy jeżdżący traktem na Radom swoje towary dowożą do granic, mijając składy świeżo ustanowione w Toruniu i Gniennie. Z drugiej strony rezydent austryacki Zierowski wykrywa zmowę Torunian przeciw handlowi Polski ze Szląskiem Wrocławiem, Nalegał więc na podskarbiego Morsztyna, by utrzymał dawny trakt handlowy owych kupców do Szląska, i uważał że agitacya między panami litewskimi mogłaby na to wpłynąć. 1. 7 września 1679 Jan Sobieski wydał rozporządzenie w myśl dawnych ustaw dla handlu Litwy i Rusi z Wrocławiom. O ile mógł na to wpłynąć starosta radomski, Dominik Michał Radziwiłł, piastujący tę godność 1688 1690 r. Mosbach, Przycz. , str. 172 175 niewiadomo. Lustracya 1660 r. mówi o targach we wtorki i jarmarkach na św. Piotra i Pawła, św. Michała i św. Jędrzeja. Wedle określeń lustracyi 1629 r. trzy korce sepne spu czynią cztery korce radomskie targowe, które obowiązywały na lewym brzegu Wisły. Higiena publiczna w Radomiu została zainaugurowaną przez pozwolenie Władysława Jagiełły z 1388 r. , datowane z Lublina na zbudowanie łaźni, po za murami miasta Rzysz. , Cod. Pol. , I, 255 6. Król Aleksander odnowił przywilej 1502, ile że śladu po łaźni nie zostało Pam. Rel. Mor. . W 1564 lustracya podaje dwie łaźnie miejską i wójtowską. Za Zbigniewa Oleśnickiego został założony szpital w Nowym Radomiu Długosz, L. B. , II, 513 przez rajców i obywateli miasta. Ksiądz Gacki wspomina o szpitalu pod r. 1432 przy wiadomości, że królowa Zofia zapisała tygodniowo korzec mąki żytnej z młyna Pacyny Pam. Rel. Mor. 1856. Inny zapis na szpital zrobiono 1486 r. W 1553 Zygmunt August odnowił ten sam zapis. W r. 1606 spotykamy w R. aptekarza Szymona, który farze miejscowej ofiarował trybularz srebrny i 4 kociołki miedziane. Już był wówczas i doktor w R. , nazwiskiem Andrzej Rusel, dr. medycyny i filoz. , który 1608 kupując na Zamłyniu Koparczew inaczej Zerwikaptur przyznał na jego hypotece 200 fl. . wyderkafu dla fary noworadomskiej, zaś żona jego zapewne, doktorowa Ruslowa 1606 r. na ten sam cel daje kielich Pam. Rel. Mor. 1858. Później umiera w R. dr. Andrzej Krośnieński, pierwsze stopnie naukowe na uniwersytecie w Krakowie otrzymujący 1591 r. Stat. nec non liber promotion. Zaraza zaczyna grasować w R. 1622 r. i trwa do Trzech Króli 1623, potem Rad wraca 1625 od 21 czerwca i trwa do 12 listopada; następnie odnawia się 28 października 1652 do 1658 r. W 1632 r. 25 maja Władysław IV godząc spory miasta z plebanem nakazał mieszczanom ulice rozprzestrzenić, i nawozy wywiózłszy, ponaprawiać rynsztoki. W 1708 mór szedł od Krakowa do Warszawy i ślad jego w Jedlni pozostał w krzyżach z datą 1709 r. Kś. Gacki, Jedlnia. W 1815 r. ulice sprostowano i wybrukowano Geogr. Stejna. Wójtostwo w Nowym R. sprzedał Kazimierz Wielki za 300 grzyw. gr. pragskich Konradowi z Warszawy, nadając trzy wsie pod miastem Dzierżków, Gołębiów i Wolę i szósty denar czynszu z łanów ich, 6 łanów wolnych młyn w Woli i nad stawkami, ile ich założą, plac wolny z domem i łaźnią, wszystkie sklepy sukienników i kramarzy, ławki rybne, szewckie i solne, połowę jatek rzeźniczyeh i stołow chlebnych, rzeźnią, pasieki, bór, polowanie, wyrąb drzewa, szósty łan, trzeci denar z kar, służba wojenna samotrzeć, jeden w szyszaku a drugi łucznik. Dan w Lublinie na św. Wincentego 1300 r. Świadkami są Herman, kujawski od 1340 i Floryan, łęczycki od 1339 kanclerze, kasztelan radomski Ignalo jest Mścigniew 1334 1338 pisarz Przybysław syn Jacentego z Gniezna znany od 1335 wedle Matirera, Urzędnicy kancelaryjni. .. do 1386. Przywilej ten znany z lustracyi 1569, z datą 1300 r. Lustracya z 1620, zna go z datą 1330. Powyżsi świadkowie, do których należy Sieciech, spicimirski kasztelan. Piotr Kościelecki, podkomorzy sandomierski, Wizga z Jankowie Pam. Rel. Mor. 1586, str. 410 mało znani, czynią rok aktu 1340 możebnym. W 1388 r. występuje w aktach krakowskich Kunat, wójt radomski, który za dług 10 grzywien u Prandoty z Przełęku, pozwał Krzesława, kasztel. sandomierskiego, aby wierzytelności jego zaspokoił Helcel, Star. Pom. pr. pol. , I, 69 i 235, co tak załatwiono, że wrazie niewypłacalności kasztelana, sam Prańdota pod karą królewską i grozą sfantowania miał uiścić swoj dług. Pożyczka ta świadczy o bogactwie wójta. W r. 1529 z tej rodziny członkowie uposażali kaplicę Kosnowską albo św. Anny u fary radomskiej. W 1539 r. kś. Feliks, proboszcz noworadomski, pożyczył wójtowi Kunatowi Mikołajowi 180 grzywien i ubezpieczył tę sumę na jego Zamłyniu. W r. 1541 dopożyczył mu jeszcze 70 grzyw, z tynj warunkiem, aby corocznie dawał kopę groszy na msze w kaplicy Zwiastowania. Gdy Kunat zobowiązania nie dopełnił, kś. Feliks 1550 r. zajął Zamłynie. Układ z 1549 r. po śmierci obecnego wójta Kunata, przelewał na miasto dochody z łaźni, ogrodu wójtowskiego przy bramie szpitalnej św. Ducha i czynsz z jatek chlebnych. Co do tych używalności, nieza

Radom

Rad