R. Później zwano ją kaplicą św. Anny i uroczyście erygowano 1541 r. Kaplica Baryczkowska fundacyi Stefana Baryczki 1505 r. U drzwi kościelnych 1540 ks. Feliks proboszcz zbudował kaplicę Zwiastowania M. B. , św. Feliksa i Adaukta. Później z kaplic kosnowskiej i baryczkowskiej zrobiono krużganek do kaplicy Kochanowskich a śto krzyzką zamieniono na skład rzeczy kościelnych. Jan Kochanowski ssta kozienicki 1633 zapisał 1630 r. fundusz na kaplicę, kwadratową z półkulistem sklepieniem w którem są cyfry i liczby fundatora. Ołtarz jej był niegdyś wielkim ołtarzem fary. Złocił go Jan Krzychulski 1605 r. Przy tem kościele 1464 zawiązało się bractwo bezimienne Pam. Rel. M. . 1856, str. 503. Obok mieścił się konsystorz radomski w oficyałacie. Znany jest oficyał 1486 Jan Rudnicki ze Stężycy i pisarz kś. Andrzej 1483. W 1678 r. Adam Gąsiorowski przeznaczył fundusz na kapelę i kantorów w farze Nowego R. i zahypotekował go na pół łanie w Dzierzkowic. Czwarty kościół był p. w. św. Ducha. Przed 1480 r. dziesięcinę z Rajca małego pobierał proboszcz od św Ducha w R. Lib. ben. , II, 515. W 1483 r. są znani obok Jakóba proboszcza farnego od św. Jana w Nowym R. i Mikołaja wikarego od św. Jana, jeszcze Maciej proboszcz od św. Ducha Pam. Rel. Mor. , 1857, str. 252. Lustracya z 1564 r. wspomina o 8 kamieniach łoju składanych przez jatki rzeźnicze na szpital św. Ducha. W 1553 r. Zygmunt August przeznaczył korzec mąki żytniej z młyna Pacyny na rzecz szpitala radomskiego. Jest to zapewne ten sam szpital, dla którego 1432 r. Zofija królowa kazała dawać ten sam korzec żyta co tydzień z Pacyny. Długosz Lib. ben. , II, 513 pisze zapewne o nim także wspominając w Nowym R. o szpitalu fundowanym za czasów bisk. Zbigniewa 1423 1455. Być może, że jego założycielem jest Mikołaj altarzysta z kaplicy św. Krzyża u fary N. R. z 1432. Później 1486 r. Gębarzewski jest wikaryjuszem szpitala radomskiego. W 1717 r. znany Stefan Nadolski proboszcz szpitalny, po. 1770 r. Stefan Możdżenicki był proboszczem świętoduskim i plebanem noworadomskim, choć mieszkał przy kościele staroradomskim. Lustracya 1787 r. o tym kościele milczy, a Siarczyński donosi przed 1793, że kościół szpitalny św. Ducha zniesiony jest zupełnie; beneficium w jego gruntach posiada proboszcz famy str. 105. Nowozałożona kaplica P. Maryi czyli kościół Maryacki w Nowym R. ma obsługę benedyktyńską, wspólną ze św. Piotrem 1447, 1523 r. W 1547 był proboszczem u P. Maryi profes sieciechowski brat Aleksy z Garwolina. Jego następca pisał się Gregorius Ticarius ad S. Mariam in Radom, W 1506 za Macieja przełożonego kaplicy tej, Stanisława czytelnika mszy tamże i z współudziałem Stanisława z Wilkowa, Barłomieja Tesar Tesarza, Michała Kubicza, Macieja Czapnika i Jana Pajączka utworzone zostało bractwo literackie przy kaplicy P. Maryi. Od 1673 r. Adryan Warcab dał zapis na swej części Zamłynia na 2go księdza w tej kaplicy, ale zapis przeniesiono do Sieciechowa i w XVIII w. był jeden tylko kapelan. W 1784 po rozwaleniu drewnianej zniszczonej kaplicy, opat Prokopowicz z Sieciechowa, zaczął murować a 1785 skończył kościół Wniebowzięcia P. Maryi 28 łokci długi, 16 szeroki, 15 wysoki, którego wielki ołtarz nieco w basztę miejską wpuszczono. Siadem tego topór z gwiazdą i tablica z datą fundacyi i nazwą fundatora. W 1781 r. już niebyło benedyktynów w R. , folwark puszczono w dzierżawę, a kaplicę obsługiwali bernardyni. od 1 listopada 1802 r. wzięto kościół maryacki na magazyn zbożowy, płacąc po 40 reńskich aż do 30 marca 1808. W 1811 r. prefektura radomska zamieniła go na teatr publiczny, w którym 1818 r. debiutowała Żuczkowska Halpertowa. W 1830 r. przekształcono teatr na kościół ewangiełicki, wybiwszy nowe drzwi wchodowe w prezbiteryum dawnem, gdy dawniej było wejście od fary Kś. Gacki, klasztor w Sieciech. , str. 246 249. Należący tu do kościoła ogród sojczyński, od 1513 1565 własność Sieciechowa był w dożywociu dwu sióstr wdów z Konar, benedyktynek; 1643 miała go dożywociem niejaka Rajecka, a w 1807 puszczono go w wieczystą dzierżawę Kś. Gacki, kl. w Sieciech. , 102, 226, 191. Klasztor i kościół bernardynów fratrum minorum de observantia, Długosz, Lib. ben. , II, 513 istniał w R. przed 1480 r. na przedmieściu jedlińskiem lustr. 1787 czyli lubelskiem. Fundacyą przypisują to Kazanowskiomu staroście radom. 1468, to Kazimierzowi Jagiell. 1480 wedle liber. monasterior. religio. seraphicae 1602. Miały być wały klasztorne. Słynie braciszek Jacek za ssty Pękosławskiego, zwycięzca kielichowy czterokrotny w jednym dniu Fam. Rel. Mor. , 1855, str. 3913. W 1485 ku Dzierzkowu przy bernardyńskim klasztorze za murami Nowego R. był ogród cum fusorio z topnicą stanowiący uposażenie ołtarza Bożego Ciała w kościele farnym Nowego R. Był klasztor ten pod wezw. św. Katarzyny. W 1504 r. Elżbieta królowa zamieniła domek zamkowy z placem na dom przedmiejski i ten darowała klasztorowi na powiększenie jego cmentarza Pam. Rel. Mor. , 1857, str. 121. W 1836 r. odnowiono kościół. Kś. Siarczyński i lustracya z 1782 r. wspominają kościół drewniany, opustoszały św. Leonarda za bernardynami. Kościół i klasztor Benedyktynek czyli panien

Radom