kowicach dyec. krakow. , który toż brał pe wną część dziesięciny dworskiej Łaski, L. B. , I, 690. W r. 1508 część Grotskiego i Barba ry z Radostowa płacila gr. 16. W r. 1569 Radostow, w par. Borkowicze, własność Ma cieja, Karwickiego, miał 1 2 łan. , 3 komom. ; Jan Radostowski miał 1 2 łan. , 1 zagr. Pawiński, Małop. , 315, 474. Br. Ch. Radesz, ob. Radzież, Radewald niem. , pow. międzychodzki, ob. Kolno. Radewitz niem. , dobra ryc. w Pomeranii, pow. Randow, st. pocz. Pencun. Radewszczyzna, ob. Radzewszczyzna, Radgościce, wś nieistniejąca obecnie, wy mieniona w dypl. Konrada, ks. mazowieckiego, danym w Łowiczu d. 12 kwietnia 1232 r. Kod. Małopolski Piekosińskiego, str. 47. Książe potwierdza nadanie wsi Iludaczowo, Radgościce i Korito ad Magnum Sal w Bochni, zwa ne sosthe, przez Władysława Laskonogiego niejakiemu Virbetowi. Wydawca kodeksu przypuszcza, że R. leżały w pobliżu klasztoru staniąteckiego i weszły następnie w skład je go posiadłości, ponieważ dokument ten zna lazł się w kopijarzu tegoż klasztoru z XVII wieku. Mac. Radgoszcz, wś i fol. , pow. ostrołęcki, gm. Troszyn, par. Kleczków, ma 1001 mr. obszaru. W 1827 r. było 9 dm. , 70 mk. W aktach sądowych z 1409 r. są wspomniane R. Gędory, R. Niedźwieck, gniazda Radgoskich Gloger, Ziemia łomżyńska. Radgoszcz al. Radgoszcz Upustny, potok, powstaje w gm. Smyków Mały, pow. dąbrow ski, w lesie Jeziorkach 246 mi, nad granicą gm. Jastrząbki Nowej pow. tarnowski. Pły nie na płn. przez Smyków Mały, Wielki, Luszowice, koło ich przysiołka Iwierza, gdzie zasila ol 8zerny staw, poniżej którego, przyjąwszy z lew. brz. pot. bezimienny od Luszowic, przechodzi na obszar gm. Radgoszcza, od której bierze nazwę. Tu zabiera z praw. brze gu pot. Dębę. W dalszym biegu zrasza łąki Brzozówki, Suchegogruntu, a dostawszy się na łąki gm. Zabonia, granicą tejże z Suchymgruntem płynie kopanym rowom na płn. wschód i we wschod. części obszaru Zabonia wpada do Bronia pod nazwą Upustu praw, brzegu. Długość biegu 23 klm. Zrodla leżą 230, ujście 170 mt. n. p. m. Br. G. Radgoszcz, wś, pow. dąbrowski, w równinie nadwiślańskiej, w dorzeczu potoku tegoż nazwiska, dopływu Upustu a z nim Bronia, 188 mt. n. p. m. , posiada 589 dm. i 3166 mk. 1558 męż. , 1608 kob. ; 2803 rzym. kat. i 363 izrael. Rozległa ta wieś rozddziela się na drobniejszo części wólki Czarnkówską Wólkę 34 dm. , 169 mk. , Łęg 64 dm. , 391 mk. , Narożniki 23 dm. , 139 mk. , Podkościele 41 dm. , 219 mk. , Podlesie 96 dm. , 447 mk. , Podmalcem 69 dm. , 382 mk. , Świnią Krzywdę 29 dm. , 145 mk. , Trzydniaki 58 dm. , 361 mk. , Zarzecze 40 dm. , 217 mk. i samą wieś Radgoszcz 135 dm. , 696 mk. . Nadto na 17 obszarach dworskich 49 dm. , 289 mk. ; 128 rzym. kat. i 159 izrael. Obszar wiek. pos. ogółem wynosi 1755 mr. roli, 216 mr. łąk i ogr, , 104 mr. past. i 885 mr. lasu; pos. mn. 3079 mr. roli, 427 mr. łąk, 493 mr. past. i 26 mr. lasu. Wieś posiada kościół par. rz. kat. , szkołę ludową jednoklasową, zakład ubogich, kasę pożycz. gm. z kapit. 1084 złr. i wiatrak. Założona prawdopodobnie w końcu XV w. w płd. części puszczy sandomierskiej, należała w r. 1536 Pawiński, Małopolska, 497 do F. Ligięzy z Gorzyc, burgr. krak. , jako przyl. Dąbrowy. Miała wówczas 14 półłanków km. , z których płacono czynszu i osepu 9 grzyw. a nadto dawano jaja, kapłony, sery itd. Zanotowano też imbricum imbrias dachówki, gonty in magna copia dantes; młynarz płacił 1 1 2 grzyw. ; były dwie karczmy. Istniało też sołtystwo i folwark, które kmiecie obrabiali. W r. 1581 ibid. , 260, 487 R. Wielka miała 20 km. na 9 łanach, km. 5 na 1 łanie, chałupników 2, komor. 2, rzemieśl. 2 i karczmę z ćwiercią łana. Parafią erygował 1662 r. Jerzy ks. Lubomirski a w dwa lata później zbudował drewniany kościół, który zniszczał zupełnie, wskutek czego w r. 1861 postawiono nowy. Do r. 1801 było tu beneficium Simplex, następnie filia do Dąbrowy, zamieniona w r. 1847 na kapelanią miejscową a 1859 na parafią; należy do dyec. tarnowskiej, dek. dąbrowskiego, i obejmuje Żdzary. Fundusz ubogich założył Mikołaj Spytek z Melsztyna; składa się z zakładow. kapitału 524 złr. , obligacyi na 155 złr. i 1 1 2 mr. gruntu. Zawiaduje nim wójt. Według Siarczyńskiego Rps. bibl. Ossol. , 1826 kwitnęło tu dawniej garncarstwo a wyroby miały zbyt do Szląska i królestwa polskiego, przemysł ten jednak upadł. Od wschodu otaczają R. duże lasy sosnowe Dulecki, Wielki i Dolny, na zach. graniczy ze Żdżarami i Nieczajną, na płn. z Brzezówką i Malcem, na płd. ze Smykowem Wielkim. Mac. Radgoszcz 1. al Radogość na mapie Chrzan. , niem. Radegosz, wś i okr. wiejski na praw. brzegu Warty, pow. międzychodzki, o 4 klm. na płn. od par. i pocz. w Międzychodzie; st. dr. żel. w Drzeniu o 24 klm. R. było niegdyś własnością klasztoru bledzewskiego odzemskiego, który ją w r. 1328 zamienił na Rokitno, dziedzictwo Mikołaja, kaszt. starogrodzkiego. W końcu zeszłego w. wchodziła w skład dóbr międzychodzkich, należących do Unrugów. Wś ma 48 dm. , 379 mk. ; okr. wiejski składają R. Hamernia i karczma Nadrzeczna Flusskrug; cały okrąg ma 50 dm. , 398 mk. Radesz Radesz Radewitz Radewszczyzna Radgościce Radgoszcz