czyckini a od południa na długości 7 mil ze Szląskiem austryackim i Morawią. Pod wzglę dem geologicznym wierzchnią warstwę two rzą utwory diluwialne gliny, rudy żelazne, piaski, w niższych występuje formacya wę glowa i bazalt. Układ powierzchni przedsta wia pagórkowatą równinę, podnoszącą się ku południowi wzgórza Bobrownickie 1050 st. i stanowiącą część podgórza Beskidu szląskomorawskiego, odległego o 4 mile. Gleba żyzna w części zachodniej, ubożeje w miarę posuwa nia się ku wschodowi. Ostry klimat, w skutek wyniosłego położenia, oddziaływa szkodliwie na wegetacyą. Wiosna opóźnia się o 14 dni, w stosunku do sąsiedniej równiny Morawii a o 10 dni odnośnie do dolnego Szląska. Czę ste deszcze letnie 264 paryz. linii, podczas gdy w Wrocławiu tylko 212 linii utrudniają dojrzewanie i sprzęt zboża. Mimo to uprawia ną jest pszenica, buraki cukrowe, rzepak, len. Z płodów mineralnych dobywane są tylko węgle kamienne. W 1855 r. powiat liczył 90, 424 mk. ; 1858 r. 94, 782 mk. ; 1861 r. 101, 181 mk. miasta Raciborz i Hulczyn 14, 334 mk. ; 1872 r. 116, 609 mk. , a więc 7652 mk. na jedną milę kwadr. Według wyznań było 96 kat. , 3 ew. i 1 żyd. ; według narodo wości 47 Polaków, 33 Morawian i 18 Niemców. Morawianie zajmują południowozachodnią część powiatu, Polacy północną i środkową, W miastach większość stanowią Niemcy. W Raciborzu w 1861 r. było na 10174 Niemców, 1620 Polaków i to przeważ nie śród ubogiej ludności przedmieść. Hulczyn miał przeważnie morawską ludność 2139 Mo rawian, 401 Niemców. Czysto niemieckie gminy były Zauditz, Throem i Raatsch. W powiecie przeważa wielka własność, gdyż istnieją tu trzy wielkie obszary dóbr, jedne z najznaczniejszych w całem królestwie pruskiem ks. raciborskie 30 dóbr rycerskich i 7 przyległ. i jedno allodyalne Lubowice ma jące 41, 333 mr. ; majorat Kuchelno ks. Lichnowsky ego, obejmujący 33, 164 mr. , 18 dóbr rycer. i 3 przyległ. , skupywano od 1679 do 1788 r. i dobra SchillersdorfOderberg Hultschin od 1844 do 1846 r. zakupywane przez Rotszyldów, obejmujące 28, 761 mr. 21 dóbr rycer. . Monografią R. ogłosił po niemiecku Weltzeil p. t. Geschichte der Stadt Ratibor, Raciborz 1861 r. Br. Ch. Raciborzany, dawniej przys. Janowic, teraz osobna gmina, w pow. limanowskim, par. rz. kat. i urz. poczt. w Skrzydlny 0, 53 klm. . Leży w okolicy podgórskiej i lesistej, nad pot. Stradomką, przy gościńcu z Dobry do Góry św. Jana, zajmuje dolinę osłoniętą od zach. lesistą górą Czeczeń 835 mt. , od wsch. wzgórzami sięgającemi do 444 mt. n. p. m. Graniczy na półn. z klasztorem szczyrzyckim, na wschód z Janowicami i Jodłownikiem, na południe ze Skrzydlną a na zach. z Gruszowem. Wś liczy 34 dm. , 297 mk. , 284 rz. kat. i 13 izr. Młyn wodny. Z obszaru 454 mr. należy 142 do klasztoru szczyrzyckiego 115 roli, 15 łąk i ogr. i 12 past. a 312 mr. do posiadłości mniejszej 236 roli, 37 łąk i 39 past. . Długosz podaje o tej wsi dwie różniące się wiadomości. We dług pierwszej Lib. Ben. , I, 143 i III, 234 była dziedzictwem Stanisława Klampa i kilku szlachty por. Raciborsko; prócz ról szlachec kich było 6 półłanków km. , z których czwar ta dziesięcina przypadała prebendzie gorzow skiej. Wartość dziesięciny konopnej szaco wano na 5 grzywien. Według drugiej wersyi L. B. , II, 130 dziedziczył wieś Jan Swyeczka i kilku braci h. Starza a jedyne predium szlacheckie dawało dziesięciny proboszczowi w Skrzydlnej, kmiocie zaś, zagrodnicy i karcz marze klasztorowi sieciechowskiemu. W 1581 r. Pawiński, Małop. , 50 i 448 były R. wła snością klasztoru szczyrzyckiego, miały opo datkowany 1 łan roli, 3 zagrody z rolą, 4 komorn. bez roli i 2 bez bydła. Mac. Racice, domin. i okr. domin. , pow. inowro cławski, o 6 klm. na południe od Kruszwicy poczta, na zachod. brzegu Gopła; par. Polanowice, st. drogi żel. w Inowrocławiu i Ja nikowie o 20 klm. R. istniały już przed r. 1489, liczą 141 mk. w 8 dm. ; obszaru mają wraz z fol. Baranowo i Cykowo, 559, 24 ha, czyli 350, 28 roli, 142, 98 łąk, 15, 32 pastw. , 10, 41 nieuż. i 40, 25 wody; czysty doch. gr. 8774 mrk; cegielnia, nabiał, uprawa buraków, chów i tucz bydła holenderskiego; właścicie lem jest Władysław Ossowski. . Dawniej na leżały R. do Zawadzkich; w r. 1593 pisał się w aktach ziemskich suraskich Adam Raczycki z Kujaw Herbarz J. Kapicy Milew skiego, 346. W skład okr. domin. wchodzi fol. Baranowo z 6 dm. i 48 mk. ; cały okr. ma 14 dm. i 189 mk. kat. E. Cal Racicze, wś, pow. augustowski, gm. Hołynka, par. Teolin wschod. obrz. Perstuń, odl. od Augustowa 52 wiorst, przy drodze z Sopoćkiń do Grodna; ma 74 dm. , 531 mk. , 86 os. i 1768 mr. Wchodziły w skład majoratu rządowego Łabno. Racie, os. , pow. nowogradwołyński zwiahelski, par. Cudnin. W 1867 r. było tu 36 dm. Raciechowice z Sosnową, w XV w. Raczyechowicze, Raczechowycze, wś, pow. wielicki, w okolicy podgórskiej i lesistej, 8, 4 klm. na płd. wschód od Dobczyc, wznies. 457 mt. , na dziale wodnym dopływów Raby z prawego brzegu Krzyworzeki i Stradomki. Z obszaru wsi spływa kilka potoków do obu rzek. Glebę stanowi glinka urodzajna i ciemne iły, z pod których wydobywa się w miejscach niżej po Raciborzany Raciborzany Racice Racicze Racie Raciechowice