mile 17 klm. , której sine kontury rysują się wydatnie na tle pogodnego nieba. Szczyty otaczające Rabkę są od. płn, Luboń Mały 870 mt. i Wielki 1023 mt. , od płd. Piłat i Rabuń ze szczytem św. Krzyż 715 mt. i 664 mt. ; od wschodu Pilna 607 mt. i Grzebień 679 mt. , od zachodu Rabka Dzielec 664 mt. . Na obszarze wsi rozchodzą się gościńce z miejscowości zwanej Zabornią 1 na południe do Nowego Targu, 2 południowoza chodni na Spytkowice do Podwilka na Węgrzech, 3 ze Skomielny na północ, wojskowy przez Lubień i Pcim do Myślenic, 4 wschodni na Zaryte do Mszany Dolnej i Nowego Sącza, wreszcie 5 na Jordanów i Osielec do Krakowa, wschodni. Ostatnie dwa gościńce przecinają samą wieś. Najbliższem miasteczkiem jest Jordanów odl. 10 klm. . II. zajmuje obszar 3214 mr. , z czego przypada 1370 401 roli, 10 łąk i ogr. , 51 past. i 908mr. lasu na własność większą a 1844 mr. 1277 roli, 53 łąk i ogr. , 285 past. i nieuż, i 229 lasu na pos. mniejszą. W 1880 r. było we wsi 198 dm. , 1247 mk. , 1199 rzym. kat. i 48 izrael. Na obszarze wiek. pos. , wraz z zakładem kąpielowym, 20 dm. i 77 mk. , 61 rzym. kat. i 16 izrael. Od tego czasu przybyło w zakładzie 2 domy, kilka zaś przebudowano. Mieszkańcy rzym. kat. należą do szczepu góralskiego Kliszczaków; odznaczają się silnym wzrostem, przeważnie mają czarne oczy i noszą długie włosy, spadające im na ramiona. Strój mężczyzn składa się z ciemnego wielkiego kapelusza o szerokich kresach, przybranego, zamiast wstążki, muszlami nanizanemi na jedwabny sznurek, z ciemnej tabaczkowego koloru guni, zwanej chazuką, z czerwonemi wyłogami, którą w dni gorące zawieszają przez lewę ramię, obcisłych białych sukiennych spodni i chodaków kierpców, wyrabianych z surowej skory, spiętych rzemykami. Strój kobiet, mniej malowniczy, składa się u mężatek z białego rańtucha, t. zn. płachty, i zazwyczaj niebieskiej spódnicy; dziewki chodzą z odkrytą głową i zaplecionymi warkoczami, w które wplatają jaskrawe wstążki. Lud jest rozwinięty każdy niemal umie czytać, religijny, zapobiegliwy i trzeźwy, zarazem jednak podejrzliwy w stosunkach z obcymi i przebiegły. Domy drewniane, dobrze utrzymane. R. graniczy na płn. ze Skomielna Białą i Zarytem, na wschód z Olszówką i Słonnem, na płd. z Ponicami i Chabówką, na zachód ze Skawą. Nazwisko Rabki spotykamy w dok. Bolesława Wstydliwego z r. 1254 Długosz, Lib. Benef. , III, 446, potwierdzającym posiadłości klasztoru cystersów w Szczyrzycu, które w r. 1234 nadał klasztorowi Teodor h. Gryf, wda krakowski. W dyplomie czytamy Sal in JRabschjcza, co Długosz objaśnia L. B. , III, 438, 446 Sal in Rabka. Widocznie już wtedy warzono to sól. Być może, że tylko warzelnie należały do klasztoru a wsi nie było. Kazimierz W. w 1364 nadał przywilej Mikołajowi z Uścia, dozwalający osadzać wsie na prawie niemieckiem między rzekami Rabą, Słoną, Łętownią i Kasiną. Za Ludwika Węg. 1382r. została Sal in Rabka odebraną klasztorowi wraz z innemi dobrami należącemi do klucza szaflarskiego. Władysław Jagiełło rozdarował lub zastawił te dobra różnym panom. Według poszukiwań Żegoty Paulego, ogłoszonych w broszurze A. Aleksandrowicza Rozbiór chemiczny trzech zdrojów wody alkaliczno słonej jodowobromowej w Rabce, Kraków, 1882, str. 3, sprzedał Rabkę i Kasinę Zygmunt, wójt z Dębowego Działu, Janowi Ligięzie, woj, łęczyckiemu, za 1000 grzywien groszy praskich. Od Ligięzów dostała się R. na początku XVI w. w posiadanie Jordanów h. Trąby. W r. 1540 miał ją Jan Jordan. W 1584 r. Pawiński, Małopolska, 49 Spytkowic Jordanowie posiadali wsi Rabkę, Rabę Niżna, Chabówką, Słonne, Skomielnę Białą, Rokiciny i Ponice. Olszówka należała do Mikołaja Pieniążka. Jordanowie założyli i uposażyli parafią w 1557 r. i zbudowali pierwotny drewniany kościół. Fundatorem był Wawrzyniec z Melsztyna Jordan Spytek, kasztelan krakow. 1568. W 1568 należała R. do Anny z Sieniawy Jordanow ej, kaszt. krak. Jerzy Grossman, mieszczanin oświecimski, uzyskał przywilej u Zygmunta Augusta dany w Grodnie 19 czerwca 1568 na poszukiwanie i kopanie soli między wsiami Rabką i Słoną. Dla braku pieniędzy zaniechał rozpoczętej w pobliżu warzelni roboty w roku następnym, a wziąwszy już poprzednio znaczną zaliczkę Acta consular. civit. crac. , tom. 23, pag. 200 odstąpił połowy prawa swego Bartłomiejowi Osfalle, kupcowi z Werony. Czy tenże robił dalsze poszukiwania, nie wiadomo, ale w następnym roku 21 czerwca 1569 wyrobił sobie Marcin Konopnicki, dworzanin królewski, wyłączny przywilej na poszukiwanie kruszczów w okolicach podbieszczadzldch datowany z Lublina i wybił szyb na 3 łatry głęboki, następnie zaś zobowiązał Matysa Wychowańca z Kaźmierza do wybicia 16 łatrów Bzybu prostego, dobrze ocembrowanego. Matys nie wykonał dobrze roboty i uszedł, o co go Konopnicki 1570 r. do grodu krak. pozywał Lib. inscript. castri crac, tom. 98, pag. 53. W tym czasie umarł Konopnicki i upadła zapewne warzelnia a tylko lud okoliczny czerpał wodę na własny użytek aż do r. 1813. W kalendarzu Duńczewskiego z r. 1768 jest wzmianka, że te źródła leczą gardziele. W 1584 r. parafia w R. obejmowała Chabówkę, Olszówkę, Rabę Niżna, Skomielnę Białą, Rokiciny i Ponice. Wieś składała się z 25 półłanków, 3 zagród z rolą,

Rabka