że i teraz trudni się ludność tkactwem, jako przemysłem domowym, wyrabia jednak tylko grube płótna, które spienięża na miejscu lub na targach pobliskich miasteczek. Należała do par. w Rabce. Chociaż parafią erygowano wraz z założeniem wsi, to uposażenie dał jej dopiero w 1668 r. Kasper Sierakowski; od te go też roku przechowały się metryki. Kościół drewniany stał w 1595 r. , jak świadczy wizytacya zachowana w aktach parafialnych Łepkowski, Roznik Tow. nauk. krakow. z r. 1861. Dzwony noszą daty 1678 i 1732. Obecny kościół murowany, bez sklepienia, z czworoboczną wieżą, odbudowany w 1840 r. Par. należy do dyec. krakowskiej, dek. ma kowskiego, obejmuje Rokiciny, Sieniawę i Bielankę. Mac. Rabalce, os. w dobrach Wojciechów, pow. janowski. Rabalina, wś, pow. suwalski, gm. Wólka, par. Raczki, odl. od Suwałk 13 w. , ma 18 dm. , 151 mk. W 1827 r. było 18 dm. , 102 mk. Babce Riabce, wś, pow. wilejski, w 1 okr. pol. , gm. Chotenczyce, gm. Rabce, o 2 w. od gminy a 49 w. od Wilejki, przy b. dr. poczt, z Ilii do Radoszkowicz, ma 7 dm. , 69 mk. 33 dusz rewiz. W skład okręgu wiejskiego wchodzą wsie R. , Chotenczyce, Dworzec, Zagórzany, Budzki, Daszki, Łowcewicze, Pleszczany, Zajelniki i zaśc. Zajelniaki, w ogóle 282 dusz rewiz. włościan uwłaszczonych. Rabcza Stara, węg. O. Rabcsa, wś w hr. orawskiem, na stoku Babiej Góry, na granicy Galicyi. Kościół par. katolicki, chów bydła, uprawa lnu, płóciennictwo, wyrób drewnianych sprzętów, 1482 mk. 1347 Polaków. Parafia rozległa na 1 1 2 mili kwadr. Rabczanie, także Zagórzanami zwani, ród góralski, zajmujący wierzchowinę Raby górnej po obu jej stronach. Siedziby ich leżą w głębokiej kotlinie, pomiędzy płn. stokami Beskidu wschodniego w dziale skawiańskorabczańskim. Czy się zbliżamy do nich od płd. z doliny nowotarskiej, czy też od płn. od równin Wisły, zawsze legły ich osady poza górą. Stanowią oni przejście od Nowotarżan do Babiogórców, a wyłom Raby między górą Luboniem od zach. a Lubogoszczem od wsch. położony zamyka ich siedziby za biegiem Raby na północ. Na płd. tedy odgranicza ich siedziby pasmo Gorców, od wschodu lesiste działy Niedźwiedzia, które się od Gorców przeciągnęły do góry Mogilnicy i zródłowisk rzeki Łososiny, a od zach. odgranicza je płytki łęg poprzeczny, oddzielający obszar górnej Raby od obszaru Skawy. Od rz. Raby zowią się oni także góralami od Rabki czyli Rabczanami, bo też tutaj ich rodowość najwybitniejsze przybiera cechy. Zajmują oni wsi Sieniawę, Bielankę, Babę Wyźnią, Rdzawkę, Rokiciny, Chabówkę Rabkę, Zaryte, Rabę Niźnią, Mszanę Bolną i Górną, Kasinę i Kasinkę, Glizne, Węglówkę, Skomielne Białą, Porąbkę, Gruszo wice, Dobrą, Jasną, Tymbark, Zamie ście, Chyźówkę, Podrzeczki, Jurków, Wilczy ce, Łostówkę, Łętowę, Słomkę, Podobin, Wi tów, Niedźwiedź, Olszówkę, Porębę Wielką, Słone, Ponice, Koninę i Lubomierz. Niektórzy dzielą Zagórzan na Porębian i Rabczan, ob. Górale. Br. G. Rabczanka, rzeczka, ma źródło w lesie Hłuboczku, w obr. gm. Delawy, w pow. drohobyckim; płynie głębokim jarem wprost na północ. Przepływa wś Słońsko i zwraca się na płn. wschód; odtąd pł3mie uregulowanem korytem na wschod, brzegu rozległych błot tyśmienickich, których wody zabiera, dalej przez zach. obszar Dołhego, Oparów, gdzie z praw. brzegu przyjmuje Lutyczynę, nastę pnie przez Rabczyce i wkońcu w biegu płn. podąża do Tyśmienicy z praw. brzegu, naprzeciw gm. Hrudy. Długość biegu wynosi 18 klm. Br. G. Rabczańskodunajecki, dział górski, ob. Karpaty t. III, 862. Rabczyca, węg. Rabsicza, wś w hr. orawskiem, pod Magórą. Kościół katol. paraf. , chów bydła, uprawa lnu, wyrób naczyń drewnianych, 1309 mk 1121 Polaków. Rabczyce al. Rapczyce, rus. Ripczyci, wś, pow. drohobycki, 18 klm. na płn. wschód od Drohobycza, 3 klm. od sądu pow. i urz. pocz. w Medenicach, 11 klm. na wschód od urz. tel. i st. kol. w Dobrowlanach. Na wschód leżą Medenice, na płd. letnia, na płd. zach. Opa ry, na zach. Wróblo wice, na płn. zach. Lity nia i Hrudy część Lityni. Wzdłuż granicy płn. zach. płynie Tyśmienica, dopływ Dnie stru, środkiem obszaru pot. Rabczanka, prawy dopływ Tyśmienicy. Zabudowania wiejskie leżą w płd. części obszaru. Płn. część moczarzysta, wznosi się średnio do 268 mt. Na gra nicy zach. stoi karczma Czerwona, a na gra nicy płn. karczma Buczała. Własność więk sza fundacyi hr. Skarbka ma roli or. 72, łąk i ogr. 429, past. 9 mr. ; włas. mn. roli or. 594, łąk i ogr. 402, past. 258 mr. W r. 1880 było 171 dm. , 903 mk. w gminie, 4 dm. , 13 mk. na obsz, dwor. ; 6 rzym. kat. , 890 gr. kat. , 16 izrael. , 4 innych wyznań; 15 Polaków, 896 Rusinów, 5 Niemców. Par. rzym. kat. w Me denicach, gr. kat. w miejscu, dek. drohobycki, dyec. przemyska. Do par. należą Opary i Dołhe. We wsi jest cerkiew i szkoła etatowa jednoklasowa. Lu. Dz. Rabe 1. przy BaligrodzieJ z Huczwicami rus. Raby, wś, pow. liski, składa się z dwóch grup domów, zajmujących polany górskie odległe od siebie o 2 5 klm. . Południowa ma cerkiew drewnianą i rozlega się u zródłowisk Rabalce Rabalce Rabalina Rabcza Rabczanie Rabczanka Rabczańsko Rabczyca Rabczyce