Mamry przy mieście Węgoborku i płynie z południa ku północy a w biegu pomija Darkiejmy; przyjmuje od praw. brzegu naprzód rz. Gołdapę, powstającą z jezior w okolicy Przerosła, zkąd płynie kręto na zachód a w biegu swoim pomija Gołdapę. Następnie uchodzą do Węgorapy trzy strugi, złączone przy ujściu. Pod Wystruciem połączone wody tych rzek i odtąd już P. zwane, przebiegają jeszcze tylko przestrzeń mii 12 w kierunku ze wschodu na zachód, pomijając Welawę i Tapiawę. Poniżej Tapiawy dzieli się P. na dwa ramiona, z których lewe Starą a prawe Nową P. jest nazwane. Ramiona te oblewają podłużną, lasami porosłą wyspę i łączą się dopiero z sobą w samym już Królewcu pruskim, gdzie się od Starej P. jeszcze jedna odnoga odrywa, która oblawszy Knipawę pod Gotdau znowu do głównego wartu powraca. Dalej pomija P. Szpichrze Miejskie i wpada trzema ujściami do zatoki Świeżej Frischhaf. Jedno z ujść pod wsią Judyty. Kraj którym od Wystrucia płynie jest równy, urodzajny, dolina jej rozkłada się szeroko, a brzegi są po obu stronach łagodnie ku wodom pochylone i czarnemi borami zamknięte. Koryto głębokie i przystępne, spadek wód wolny a miejscami leniwy. Ważną jest P. pod względem rózgałezienia wodnego, bo zgromadza wielkie wody na krótkiej przestrzeni; jej dopływy południowe są większe od niej samej, szczególniej zaś Węgorapa i Łyna. Dorzecze jej jest tedy stosunkowo szersze niż dłuższe. P. odznacza się także tem jeszcze, iż jest jedną z większych rzek baltyckich, która grzbietu baltyckiej wyżyny nie przerywa, lecz po za nim spokojnie swe wody zebrawszy, bez zawad uchodzi. Dopływy P. powyżej Wystruci należy uważać za jej górny bieg, na tej przestrzeni poczynają być Pisa i Węgorapa splawnemi jaz od jezior z których wypływają. Spadek wód Węgorapy jest nagły i rwący, jezioro Mamry leży o 336 stóp wyżej od jej ujścia a cały jej bieg zajmuje tylko mil 23. Łoże jej jest kamieniste. Od Wystrucia chodzą po P. pomniejsze żagle; Łyna zaś, która od lew. brzegu do P. na jej dolnym biegu pod Welawą wpada, z połud. ku północy mil 30 płynie, na grzbiecie roztoki pruskiej, z mnogich jezior powyżej Olsztynka nastaje, unosi już statki od miasta Frydlądu. Łoże P. jest pod Królewcem głęb sze od zatoki Fryskiej dla mielizny tej i ław piaszczystych na kotlinie, podchodzą tedy tylko pomniejsze okręty do królewieckiej ostoi. Z owych zaś trzech ramion, któremi P. do zatoki wpada, jest tylko północna do żeglugi zdatna. Po Wystruci jest dolina P. odchodzi skiem morskiem. Jeziorne i leśno jej wody wzbierają mocno i wylewają szeroko wiosną, jesienią i pod dżdżystą porę, bo masa tych wód wspiera się na znacznie płytszej kotlinie zatoki Fryskiej i zrządza wylewy. Poniżej Wystrucia od praw. brzegu P. uchodzi naprzód rz. Droje, następnie P. styka się z kanałem AuerGruben, który na półoccy styka się z rzeczką Dojmą, uchodzącą do P. przy Tapiawie. Poniżej tego kanału uchodzi do P. rzeka Nehne i jeszcze jedna struga, następnie rz. Dejma, która pośrednio, przez kanał opływający Labiawę łączy P. z Kurońską zatoką poniżej Dejmy uchodzi pięć strug zosobna a w samym Królowcu uchodzi WirrGrab. Od lewego zaś brzegu poniżej Wystruci uchodzi do P. najprzód rz. Szerimm, następnie rz. Auxinne z rzeczkami Diltowa Jodka, Meernitze i Bundsze, poniżej rz. Menge a następnie uchodzi rz. Łyna, największy z dopływów. Długość P. podają jedne źródła na 128 klm. , inni znów, razem z Pisą, liczą 26 mil. Na całej długości, w której nosi miano P. , jest spławną. Węgorapa, z której głównie powstaje P. , wypływa z pow. leckiego i płynie przez pow. węgoborski, darkiejmski, wystrucki. Od Wystruci, jako Pregoła, płynie przez pow. wystrucki, welawski i królewiecki. Por. Gilia, Golbe, Guber, Ilme, Jańsborski Kanał, Łyna z pomocą Hydrografii W. Pola. Prehata al. Pryhata, młyn w Hrehorowie, pow. rohatyński. Prehode, ob. Prychody. Prehoryłe al. Prehoryły, wś i dwór nad rz. Bug, pow. hrubieszowski, gm. i par. Kryłów Leży tuż pod os. Kryłów, w stronie połudn. stanowi niejako jej przedłużenie. Posiada cerkiew filialną, pounicką. W 1827 r. było tu 112 dm. , 737 mk. Preibit dok. , ob. Strzemocin. Preichau, ob. Prychow. Preil niem 1. os. , pow. rybacki, st. p. Metgethen. 2. P. , wś, pow. kłajpedzki, st. poczt. Nidden. Preiland, 1311 r. Prelant, wś nad rz. Bielą, pow. nissański, par. Biała Bielau, posiada szkołę katol. W 1861 r. była tu przędzalnia bawełny od 1847 r. , zatrudniająca 80 robota. Sołtystwo rycerskie. istniejące tu sprzedała Anna von Prittwitz, wdowa, dziedziczka na Heide i Preiland, w 1616 r. miastu Nianio za 11, 400 talar. Obszar wsi wynosił w 1861 r. 2471 mr. ; było 75 dm. , 581 mk. 5 ew, . Preilsdorf 1. 1373 Preilingsdorff wś, pow. bolkowicki, par. ewang. Rohnstock. W 1842 r. 14 dm. , 93 mk. , folwark. 2. P. , 1369 Pryolsdorf, 1376 Breilingsdorff, wś i fol. , pow. strzygłowski. W 1842 r. 40 dm. , folw. , 292 mk. 22 katol. , szkoła ewang. od 1760 r. i cmentarz ewang. od 1784 r. Preis niem. , struga, dopływ Dźwiny pod Frydrychstatem, w okr. selburskim. Preisenwałd, ob. Prycenwałd.

Prehata

Prehata

Prehode

Prehoryłe

Preibit

Preichau

Preil

Preiland

Preilsdorf

Preis

Preisenwałd