się Wolicą Wołycia; grupa domów na płd. Zając. Na płn. wschód leży las Dąbrowa z leśniczówką. Własn. więk. Longina de Sajo Dunka ma roli or. 478, łąk i ogr. 103, past. 20, lasu 483; wł. mn. roli or. 854, łąk i ogr. 120, pastw. 60 mr. W 1880 r. było 160 dm. , 926 mk. w gminie; 7 dm. . 47 mk. na obsz. dwor. ; 475 rz. kat. . 472 gr. kat. , 7 izrael. , 19 innych wyznań; 71 Polaków, 874 Rusinów, 27 Niemców. Par. rz. kat. w Nawaryi dla Wolicy a w Hodowicy dla Pustomyt; par. gr. kat. w miejscu, dek. szczerzecki. Należą do niej Leśniowice. We wsi jest cerkiew p. w. św. Mikołaja, szkoła etat. jednokl. i kasa pożyczk. gm. z kapit. 3853 zł. w. a. Znajduje się tu kilka źródeł wody siarczanej. Hacquet Neueste physikalischpolitische Reisen in den Jahren 1791 1795 in die dacischen und garmatischen oder noerdlichen Karpathen, t. IV, str. 26 powiada, iż woda siarczana z tych źródeł nie różni się prawie wcale od wody lubieńskiej. Fr. Siarczyński w artykule Galicya, jej płody, klimat i mieszkańcy Dodatek do Gaz. Iwow, z r. 1857, 14 zalicza źródła te do pierwszorzędnych. Mimo to dopiero z końcem r. 1879 zajął się bliżej niemi, nabywca Pustomyt, Longin Sajo Dunka. Za jego staraniem dokonał dr. Wąsowicz rozbiór tej wody, i otrzymał następne rezultaty. Ciepłota wody w zdroju wynosi 10 3 C. a ciężar jej właściwy w ciepłocie 4 C. 1 00524. Woda zawiera w sobie potas, sód, lit, amoniak, wapń, stront, magu, żelazo, jako chlorki, siarkany i węglany, a także podsiarczan magnowy, fosforan glinowy, bezwodnik krzemowy, selen ślady, azot, gaz bagienny, wolny bezwodnik węglowy siarkowodór, naftę ślady i pewną ilość ciał organicznych Dokładny ilościowy rozbiór podaje broszurka Pustomyty, zakład kąpielowy. We Lwowie, 1881, str. 5. Na podstawie tego orzeczenia otrzymał Dunka pozwolenie na urządzenie zakładu kąpielowego, co nastąpiło z końcem maja 1880 roku. Na stoku wzgórza, w odległości 100 mt. od domów mieszkalnych wytryska źródło mineralne. Ujęte w omurowanie kamienne, dostarcza wody łazienkom. Dwie maszyny systemu Schwartza ogrzewają wodę, rozprowadzaną do wanien. W odległości 100 mt. od łazienek, na wzgórzu, w pośrodku parku z drzew szpilkowych, stoi piętrowy dom mieszkalny, mieszczący w sobie 26 pokoi, obszerną salę na 150 osób i wygodną werendę. Tuż przy głównym budynku piętrowym znajduje się restauracya. Łazienki dla używających kąpieli zimnych rzecznych, zbudowane wraz z basenem dla kobiet, nad rzeczką, o 400 kroków od domu łaziebnego. O 150 kroków od zakładu leży dwór właściciela, otoczony wielkim parkiem. Za wsią, w oddaleniu ćwierć mili od zakładu. ciągnie się las szpilkowy. Wieś ta nazywała się dawniej także Myto. W metr. kor. Litt. E. fol. 82, Anno 1448 do 1454 czytamy Confirmatio venditionis villa Myto, seu Pustomyty, circa oppidum Szczyrzec in districtu Leopoliensi sitae, Nobili Stanislao Korytkom. Cujus ville granicies incipientur videlicet a fluvio Szczyrzec recte ad quercum dictum Bortny Ostrowy remanendo ad villam Myto, a quercu vero Bortny sursum recta ad Radownice etiam remanendo Łazy pro villa praedicta, et a Łazy magna valle, vulgariter Rozdole, recte ad Nigrum Paludem, alias Łoza, quae jacet cir ca viam magnam in Leopolim tendentem, et ab eodem valle Rozdole, recta ad quercum Tymoszowo, a quercu Tymoszowo recte ad fluvium Szczyrzec, quibus praedictis villa praedicta in Ovum complectitur. Cui Stanislao Korytko ex speciali gratia nostra partem nostram, quo cum praefata villa Myto ex parte fluvii Szczy rzec est annexa adjungimus in perpetuum. A Lesniowice remanendo Piotrachów pro villa Myto, et a Piotrachów ad Rudzice ad antiquam viam, qua tendit in oppidum Szczyrzec, et ulterius incipiendo a fluvio Szczyrzec usque ad fluvium, et deterniinationem laneorum, et terminatione Laneorum praedictorum, ad finem laneorum Siemianówki usque ad fluvium Szczyrzec. Regnante Casimiro rege. Według Dzieduszyckiego Maurycego Kronika Dzieduszyckich, str. 53 posiadał tę wieś Jan Dzieduszycki, sprzedał ją wr. 1528 hetmanowi Ja nowi Tarnowskiemu, ale potem znowu odzy skał, bo w r. 1541 był syn jego Mikołaj wła ścicielem. W r. 1554 pozwala Zygmunt Au gust mieszkańcom wsi Pustomito i innych paść trzodę chlewną w lasach na żołędziach i bydło na pastwiskach królewskich Arch. Bernard. we Lwowie, C. , t. 32, str. 26. W r. 1617 wymieniony jest jako właściciel wsi Ra fał Dzieduszycki ib. , T. , t. 50, str. 649. Przy wilejem Jana Kazimierza z r. 1665 otrzymał wieś tę Wieniawski w nagrodę zasług wojen nych Rkp. Ossol. , 1829 w artykule Pustomyty. W r. 1721 przeznacza August II komisarzów do rozgraniczenia dóbr Pustomyty i Maleczkowice Arch. Ber. , C. , t. 526, str. 1023. W r. 1729 mianuje August II komisa rzy celem rozgraniczenia Siemianówki od Pu stomyt ib. , C. t. 570, str. 1395 i celem roz graniczenia Porszny i Nagórzan od Pustomyt ib. , C. , t. 570, str. 1383. W sprawie rozgra niczenia P. od wsi innych ob. także w temże archiwum C. , t. 570, str. 1411, 1413, 1381. W r. 1887 założono w P. dwa wielkie piece w celu wypalania wapna. Im. Dz. Pustopodzie, wś i fol. , pow. wyłkowyski, gm. i par. Wyłkowyszki, odl. od Wyłkowyszek 5 w. , ma 37 dm. , 402 mk. W 1827 r. było 49 dm. , 378 mk.

Pustopodzie

Pustopodzie