Poniżej, w wschod, stronie Rakowic, ramię ro bocze łączy się z dzikiem, a pod Olszą przyj muje z praw. brzegu pot. Robotne. Odtąd przepływa pola i wieś Dąbie w kierunku płd. wschod. brzegi 1 4 mt. , łęgi 3 rat, ma nurt 60 cmt. do 174 mt. , szerokość 3 1 2 7 mt. ; dno kamykami i żwirem wysypane. W całym przebiegu przerzyna P. wąską dolinę, otoczo ną po większej części kamienistemi wzgórzami. Koryto płytkie, dno kamieniste. Wzbiera gwałtownie na wiosnę lub po deszczu. Wtedy zatapia dolinę, zalewa młyny wsi Januszowi ce, Tonie, os. Kąty. Pod Pękowicami, z powo du wąskiego i płytkiego koryta, wylewa na wet w czasie podniesienia się nad 1 mt. Cała dolina dość sucha. Wyjątek stanowią Pękowice, Zielonki, w części Prądnik Biały i Czer wony, Rakowice, Olsza, Dąbie, Woda czysta, zdrojowa, zimna. Prócz ryb pospolitych, jak białki, branki, karasie, lipienie, ślizie, węgo rze, strzeble, ma dosyć pstrągów, które lubią szczególnie głębiny Pieskowej Skały, Ojcowa i Giebułtowa. Obraca wiele młynów. W r. 1880 zarybiono Prądnik pod Krakowem przez wpuszczenie 4000 pstrągów. Wśród swego biegu w Galicyi przedewszystkiem nosi przeróżne nazwy, i tak od granicy do Zielonek zwie się Sułoszówką, od Zielonek do wsi Prąd nika Białuchą lub Białką, między wsią Prądni kiem Białym a Czerwonym ma nazwę, , Prądnik lub pospolicie Wódki, dalej zaś aż do ujścia nazwę Olsza. Dopływy prawe są Sąspowski pot. , Robotna lewe dopływy Gar licka al Naranka, Górecka woda i Sudolski pot. W dokumencie z r. 1267, mocą którego Salomea osadza miasteczko Skałę na prawie teutońskiem, czytamy Prandnik i Prandenik; tę samę nazwę napotykamy w dok. z r. 1274, 1335, 1348; nazwę zaś Prandnyk w dok. z r. 1355 i 1360 ob. dr. Piekosiński, Kodeks dypl. Małopolski. Długość biegu w królestwie polskiem 14, w Galicyi 13, razem 27 klm. Szcze gółowy opis podaje Hydrografia mta Krakowa i okręgu Fr. Marczykiewicza str. 74 78 oraz Oskara Flatta, Opia doliny Prądnika Gaz. Codz. z 1855 F. , l89, 190, 191, 198, 210 i 212. Br. G. Prądnik, Jestto ogólna nazwa całego obszaru doliny towarzyszącej rzeczce tego nazwiska. Na obszarze tym mieści się dziś cały szereg wiosek mających obok ogólnej drugą właściwą nazwę. Cześć tych wsi leży w pow. olkuskim, gm. Cianowice, par. Smardzewice. 1. P. Czajkowski, ma 96 mk. 2. P. Korzkiewski, par. Biały Kościół, ma 18 mk. 3. P. Ojcowski, ma 124 mk. ; ob. Ojców. 4. P. , wś nie istniejąca obecnie, w par. Chełmce, pow. kieleckim. Wspomina ją Lib. Bon. Łask. I, 590, nie podając żadnych szczegółów. Spotykamy ją w regestr, pobor, pod 1508 r. w pow. chęcińskim jako własność Łukowskie go. Według reg. pob. z r. 1540 wś Prądnik, w par. Chełmcze, własność Jakuba Szczygnieiwskiego, dzierżawiona przez Wacława Jasień skiego, miała 8 kmieci osiadłych na łanach, 1 2 łana pust. , 1 zagr. , karczmę, lasy i pasieki wspólne dla wsi Chełmcze i Strawczyn. Ogól na wartość trzech wsi 350 grzywa. W r. 1573 miała 3 łany, 4 zagr. Pawiński, Małop. str. 275, 485, 574. Br. Ch. Prądnik 1 Biały z Górką Narodową i Witkowicami, rozległa wś, powiat krakowski, przy gościńcu z Krakowa do granicy królestwa polskiego, w równinie glinkowej urodzajnej, o nieznacznych wzniesieniach. Obszar wsi przepływa strumień Prądnik al Białucha, z dopływem z lewego brzegu, płynącym z pod Bibic w kierunku południowym. Przeważnie nad tym potokiem ciągną się chaty włościańskie, nad nim też stoją zielenią otoczone dworki Górka Narodowa i Witko wice. Znaczna część obszaru między wsią a Krakowem, zwana Czternastówkami, jest mniej urodzajną i używaną bądź za pastwiska, bądź za miejsce ćwiczeń wojskowych. Wieś składa się z trzech odrębnych grap chat, liczących razem 101 dm. , z czego przypada na Górkę 25 a na Witkowice 41 dm. i 960 mk. 465 męż. , 495 kob. , 926 rzym. kat. , 2 prot. i 32 izrael Obszary dworskie mają w Górce 4 dm. i 32 mk. 28 rzym. kat. i 4 izrael. , w Witkowicach 3 dm, , 85 mk. 80 rzym. kat. a 5 izrael i w Biskupim 3 dm. , 67 mk. , 41 rzym. kat. a 26 izrael. Jest też szkoła ludowa i trzy młyny wodne. Pos. większa wynosi razem 120 mr. roli, 4 mr. łąk i 20 mr. pastw. ; mniejsza pos 293 mr. roli, 4 mr. łąk, 28 mr. pastw. i 2 mr. lasu. Według regestr. pobor, z r. 1581 należał P. do par. św. Mikołaja i dzielił się na części Wawrzyńca Dudkowicza, kapituły sandomierskiej i klasztoru św. Trójcy, prócz tego miał łan sołtys i papiernią Zreckinger. Pierwsza część największa miała 16 łanów kmiecych, 3 zagrody bez roli, 3 komorników bez bydła i 1 czynszownika; druga 2 zagrody bez roli, 1 komornika z bydłem i 1 komornika bez bydła; trzecia, trzy łany kmiece, 1 zagrodn. bez roli i komornika bez bydła Pawiński, Małop. , 5. 2. Prądnik czerwony z Olszą Bosackiem i Celarowską, wś, pow. krakowski, na płn. od Krakowa nad Sudolskim potokiem, uchodzącym na obszarze Olszy do Białuchy, leży na wschód od poprzedniego. Osada składa się z czterech części; Prądnika Czerwonego 94 dm. i 917 mk. , Olszy 8 dm, , 81 mk. , Bosackiego 8 dm. , 92 mk. i Celarowskiej 8 dm. , 120 mk. . Obszar większy rozpada się na pięć części, z których Olsza ma 5 dm. , 67 mk. , Bosackie 2 dm. , 12 mk. , Celarowska 5 dm. , 33 mk. , Domini

Prądnik

Prądnik