pustkowie, pow. chojnicki, st. pocz. Rytel, par. kat. Nowa Cerkiew 3 4 mili odl W 1867 r. 29 mk. , 24 kat. , 5 ew. , 3 dm. Leży nad jez. tejże nazwy, niedaleko granicy pow. tuchol skiego. Kś. Fr. Psaar Psary, z os. Bukowiec i Płaszczymąka, pow. lubliniecki, odl. 3 m. od Lublińca, par. kat. Lubszo, ewang. Piasek. W 1861 r. 88 dm. , 5 629 mk. 10 ewang. , 22 półhubiarzy, 28 ogrodz. , 29 komom. , mających 1049 mr. roli, 175 mr. łąk, 40 mr. ogrod. i 528 mr. nieuż. Szkoła katol. od 1829 dla P. i Babińca, młyn wodny. Gleba przeważnie piaszczysta i torfiasta. Psale, wyb. należące do dóbr ryc. Kamion ka, pow. wejherowski, st. p. Przetoczyn, odl. 3 mile na płd. od Wejherowa. W 1871 r. 151 dm. , 111 mk. ; par. kat. Kielno. I Psalmo, wyb. należące do dóbr ryc. Kamionka, pow. wejherowski, st. pocz. Przetoezyn, par. kat. Kielno. W 1871 r. 3 dm. , 27 mk. PsalteristenMilcherei niem. , ob. Mlekarnia. Psarce, wś, pow. lidzki, ob. Psiarce, Psarka, rzka, poczyna się w pow. kielec kim pod wsią Psary, na zachód Bodzentyna, płynie pod tą osadą, potem ku wschodowi pod wś Tarczek w pow. iłżeckim, ztąd zaś skręca ku północy i wpada z praw. brzegu do Siekierny powyżej Ratkowic. Długa 14 w. Pod Bodzentynem przyjmuje z lew. brzegu Puniklę al. Zawzdalę. J. Bliz. Psarka al. Pazdewnik, potok, wypływa w okr. gm. Psar, w pow. chrzanowskim z pod Ostrońskiej góry 481 mt. , z rozpadlin piasz czystych. Płynie ku płd. między domostwami Psar, następnie przez Karniowice, zabierając małe strugi o dnie kamienistem. W przebiegu przez Karniowice ma koryto 1 2 mt. szer. , nurt 30 cmt. , łęgi 20 mt. wysokie, a dno ka mieniste. Pod Dulową obraca młyn; poniżej wsi zwraca się ku płd. wsch. , płynąc tuż obok toru drogi żel. ces. Ferdynanda. Dotarł szy do Woli Filipowskiej bieży na wsch. ; tu taj dno staje się namuliste; po obu brzegach rozpościerają się dość suche łąki. W końcu tuż pod Krzeszowicami łączy się z Filipówką z lew. brzegu i przybiera nazwę Krzeszówki, będącej głównem ramieniem Rudawy. Dłu gość biegu 14 klm. Br. G. Psarka al. Psiarka 1. wólka, w obr. gm. Grobli, pow. bocheński, na praw. brzegu Wi sły, przy drodze do Woli Zabierzowskiej, ma 7 dm. , 45 mk. 1880 r. 2. P. , wólka, w obr. gm. Woli Zabierzowskiej, pow. bocheński, ma 3 dm. , 20 mk. 3. P. , przysiołek gm. Nowejgóry, pow. chrzanowski. 4. P. , kopalnia galmanu, na obszarze Psar, w pow. chrzanow skim. Br. G. Psarki al. Adamów, wś włośc. nad strum. Piłą, pow. noworadomski, gm. Przerąb, par Rzejowice, ma 19 dm. , 136 mk. , 134 mr. Psarskie 1. wś, pow. poznański, o 11. klm. na płn. zachód od Poznania, wśród jezior; par. Kiekrz, poczta i st. dr. żel. w sąsiednich Złotnikach; 22 dm. , 182 mk. 129 kat. , 53 Prot. . P. należało do poznańskich Kawalerów św. Jana Jerozolimskiego i wchodziło w skład klucza Krzyżowniki; zabrane przez rząd pruski, wcielonem zostało do domenySwarzędzkiej. W r. 1580posiadał je trzymał Aleksander Mokronoski; było tam wówczas 6 zagrodn. i tylu rybaków. Sejm z r. 1773 5 wyznaczył komisyą do rozsądzenia sprawy Józefa Zabłockiego z Walentym Morawskim ex re tenuty Psarskiego. 2. P. , domin. , pow. szremski, o 2 klm. na płn. zachod od Szremu, na lew. brzegu Warty; par. , pocz. i st. dr. żel. w Szremie; 15 dm. , 219 mk. 206 kat. . 13 prot. ; obszaru ma 549 20 ha, czyli 358 17 roli, 41 58 łąk, 68 60 pastw. , 48 89 lasu, 19 20 nieuż. i 11 76 wody; cz. doch. grunt. 3389 mrk; gorzelnia parowa; właścicielem jest Władysław Grodzicki. P. ma być tą wsią, którą pod nazwą Psurevo, razem z Jaszkowem, Chwalimirz, syn Jana, przekazał testamentem kościołowi poznańskiemu; Przemysław II przywrócił tę posiadłość kościołowi w r. 1278 i 1284 Kod. Wielkop. , 478 i 540. W r. 1279 było Psarskie własnością Borka, syna Wojsława, którą Przemysław II uwolnił od kasztelanii i opola szremskiego a przyłączył do opola Drzonek. W 1307 r. Przybysław, syn Borka z Sierakowa, nadał Byczkowi sołtystwo psarskie z 2 łanami roli, wolny młyn i część wody Sahen, Mirosław zaś i Jarkyebolth, dawniejsi dziedzice P. , odnowili nadanie 2 łanów na rzecz sołtysa Szymona. W 1381 r. Józef z Grodziska darował P. Zemce de Langmyl. Roku 1580 posiadali je Wojciech Sokołowski w jednej, a Bartłomiej i Stanisław Psarscy w drugiej części; około 1793 r. należało do Eustachego Wierusz Kowalskiego, później do Pauliny Platerowej, a w nowszych czasach do Ant. Raczyńskiego. Pod P. odkopano cmentarzysko z popielnicami. 3. P. , wś kośc. , domin. i okr. dom. , pow. szamotulski, dek. lwowecki, o 9 1 2 klm. na płn. wschód od Pniew, nad jeziorkiem, które z innemi spływa do Warty; par. w miejscu, poczta w Nojewie, st. dr. żel. w Wronkach o 15 klm. Cała wieś liczy 305 mk. w 24 dm. ; dominium wraz z Karminem, Koninkiem i Bielawami ma 1797 92 obszaru, t. j. 1230 26 roli, 242 76 łąk, 223 39 lasu, 6062 nieuż. i 4089 wody; gorzelnia, parowa i mleczarnia; właścicielem jest Franc. hr. Kwilecki. Kościół istniał w P. przed r. 1462; w miejsce starego stanął nowy z cegły palonej w r. 1628. Jest w nim nagrobek

Psaar

Psaar

Psale

Psalmo

Psalteristen

Psarce

Psarka

Psarki

Psarskie