dzącą z sąsiedniego jeziora; porusza młyn Przysiecki i piłę Drawską, poniżej której uchodzi, przebiegłszy około 10 kim. E. Cal. Przysieka 1. domin. i okr. domin. , pow. gnieźnieński, o 7 klm. na wsch. północ od Kłecka; par. Sokolniki, poczta w Kłecku, st. dr. żel o 14 klm. w Gnieźnie; ma 4 dra. , 110 mk. i obszaru wraz z Kobylicą 747 76 ha, t. j. 510 86 roli, 63 15 łąk, 40 60 past. , 107 69 lasu i 25 46 nieuż. ; czysty doch. grun. 4986 mrk; chów i tucz bydła. W r. 1243 Przemyław I nadał P. szpitalowi gnieźnieńskiemu, oddanemu bożogrobcom miechowskim; r. 1272 pisał się komes Lupus, a w r. 1381 Michał z P. W r. 1532 składała się z łanów dziedzicznych i kmiecych; z dziedzicznych pobierał dziesięcinę snopową kościół paraf. , a od łanu kmiecego składano mu po 2 korce pszenicy i tyleż owsa. W r. 1580 należała P. do Krzysztofora Mieleńskiego, stolnika kaliskiego, r. 1618 do Aleksandra Popowskiego, a przy schyłku zeszłego stulecia do Jana Kalksteina, dziedzica Mieleszyna. W skład okr. domin. wchodzi folw. Kobylicą Kobielica z 97 mk. w 8 dm. ; cały okrąg ma 12 dm. , 207 mk. 178 kat. , 29 prot. . 2. P. , posiadłość niegdyś w okolicy Gniezna, Kłecka i Łopienna par. Modiiszewko, nie jest Kobylicą czyli Kobielicą z pod Kłecka, jak objaśnia wydawca Ksiąg Łaskiego Lib. Ben. , I, 14; ta Kobylicą bowiem pojawia się pod swoją nazwą już w r. 1259, a w r. 1523 i w następnych latach wchodzi w skład par. Sokolniki; w r. 1580 posiadają część jej Mieleńscy, dziedzice dóbr modliszewskich, w których skład wchodziła ta Przysieka, nieistniejąca już około 1618 r. 3. P. Polska, niem. Polnisch Presse, wś i fol, pow. kościański, o 5 klm. na wsch. północ od Szmigla; par. Czacz, poczta w Kościanie, st. dr. żel. w Starem Bojanowie o 5 klm. P. znaną już była w r. 1356 Kod Wielkop. , Nr. 1334; w r. 1580 było 6 łan. osiadłych, 3 zagrodn. i wiatrak; około 1793 r. była własnością Szołdrskiego. W wrześniu 1886 r. wykopano na gruntach P. wyroby z bronzu, jako to sztylet, dwie głównie sztyletów bez rękojeści, celt i podłużne wązkie narzędzia, ostre w obu końcach. Wykopalisko to złożono w zbiorach Pozn. Tow. Prz. Nauk; opisał je szczegółowo dr. B. Erzepki II zesz. Zapis. archeol. Wś ma 13 dm. i 77 mk. kat. Folw, 55 mk. i 1 dm. , należy do dóbr czackich Czacz. 4. P. Niemiecka, niem. Deutsch Presse, wś, domin. i okr. domin. , pow. kościański, o 6 klm. na wsch. północ od Szmigla, graniczy z P. Polską; par. Wonieść, poczta w Kościanie, st. dr. żel. w Starem Bojanowie o 5 klm. W r. 1278 woj. Beniamin nadał, między innemi, P. klasztorowi paradyskiemu dla uposażenia klasztoru, który stanąć miał w Wieleniu. Odnośne potwierdzenie ks. Bolesława i Przemysława II pozwala zaprowadzać prawo niemiecki w nadanych włościach. P. była własnością klasztoru wieleńskiego, przeniesionego z biegiem czasu do Przemętu, aż do schyłku zeszłego stulecia. W r. 1580 było 12 łan. osiadłych, 1 1 2 pustych, 1 1 2 sołeckich, 4 zagrod. , tyleż rzemieśl. i 2 wiatraki. Na polach odkopano groby kamienne z popielnicami; w pobliżu znajdują się nasypy ziemne. Wś liczy 32 dm. , 199 mk. 182 kat, 17 prot. . Domin. ma 26 dm. , 310 mk. i obszaru 782 89 ha, t. j. 522 54 roli, 93 72 łąk, 24 40 pastw. , 112 94 lasu, 27 25 nieuż. i 2 04 wody; czysty dochód grun. 10, 039 mrk; właścicielelem jest Zygmunt Kurnatowski, około 1845 r. był Edw. hr. Potworowski. W skład okr. domin. wchodzą Brzeziny i Widziszewo; cały okrąg ma 29 dm. , 335 mk. 288 katol, 47 protest. . 5. P. , domin. i okr. domin. , w pow. wągrowieckim, o 7 klm. na północ od Skok, par. Lechlin, poczta w Skokach, st. dr. żel. w Rogoźnie o 10 klm. ; 6 dm. , 126 mk. ; obszaru ma 862 20 ha, t. j. 432 92 roli, 29 47 łąk, 76 74 pastw. ,. 306 39 lasu i 16 68 nieuż. ; czysty dochód grun. 5570 mrk; właścicielem jest Aleks. Nałęcz Moszczeński P. znajduje się w ręku Moszczeńskich od r. 1818. W r. 1384 1395 pisał się Przybko z P. Długosz, Hist. , III, 419 i Akta grodz. poznań. . Od r. 1580 po za rok 1618 należał P. do Przysieckich. Sejm z r. 1773 1775 wyznaczył komisyą dla rozgraniczenia Przysieki, Witakowa późniejszych Holendrów Przysieckich, dezerty Rudnikami zwanej i innych posiadłości Konstyt. , II, 155. W drugiej połowie XVIII w. byli właścicielami P. kolejno Swinarscy i Gliszczyńscy. Na łąkach znajduje się okrągły tak zw. okop szwedzki. W skład okręgu wchodzi fol. Kurki 10 mk. i 1 dm. ; cały okr. ma 7 dm. i 136 mk. kat. 6. P. , ob. Przysieckie Holendry, E. Przysieker Anwuchs niem. , przyległośó do Przysieka, dawniej Baussenteich zwana, pow. toruński; 38 mr. i 117 prętów. W 1832 r. był 1 dm. i 5 mk. Kś. Fr. Przysieki, ob. BudyPrzysieki i Krasnosielc. Przysieki 1. os. i karcz. należąca do Brzeźnicy, pow. bocheński, przy drodze gminnej z Bochni do Brzeźnicy, pod lasem t. n. Wspominana w dok. z 1238 r. Kod. Dypl. Bartotoszewicza. 2. P. , wś, pow. jasielskij na lewym brzegu Ropy. Na północ od wsi idzie gościniec z Biecza do Jasła 10 klm. i droga żelazna między stac. Sławęcin i Trzcinica. Wś leży w równinie urodzajnej, z glebą glinkową, nad potokiem uchodzącym do Ropy a teren podnosi się ku północy w podgórza lesiste. P. graniczy na zach. z Siedliskami, na wsch, z Trzcinicą a na płn. z Opaciem; ma 97 dm. i 583 mk. i 6 dm. z 62 mk. na obszarze więk.

Przysieka

Przysieka

Przysieker