z Jordanówną, zostawił jedną tylko córkę Emerencyannę która pierwszym ślubem była za Ludwikiem Pociejem, wwdą wileńskim i hetmanem lit, drugim za Józefem hr. Montmorency. Z Ludwikiem Pociejem miała tylko jedną córkę, która wyszła za Franciszka Borzęckiego, podstolego w ks. lit. , sstę żydaczowskiego. Ten Borzęcki był to mąż zacny, mówi Krasicki, zasługi jego i przymioty słały mu drogę do najwyższych honorów, ale śmierć prędko temu zagrodziła. Umarł bowiem 1743 r. w sile wieku J. Wolff, Dygnitarze, str. 305. Żona go przeżyła. Zostawił on z nią córkę jedną za Kalinowskim, ssta lelowskim, i synów dwóch, jednego nieznanego nam z imienia, i Aleksandra, podstolego kor. 1769 i sstę przemyskiego. Ten ostatni wziął w dziale P. , która już odtąd stale zostaje siedliskiem swoich dziedziców. Piękny dwór wystawił i ogrod założył; wzniósł też kaplicę. Możny ten ziemianin kroił na magnata, i przez życie nad stan trwonił majątek. Należał on do rzędu częstych w owym czasie maniaków, którzy wciąż mieli tron na myśli. Przez tę niewczesną pretensyę dawał pole do żartów z siebie ob. Piotra Jaksę Bykowskiego, Ostatni sejmik wwdztwa bracł. . Był on wielkim znawcą i miłośnikiem koni i miał słynną stadninę. Większą część dóbr Przyłuckich za życia jego jeszcze rozszarpali wierzyciele. Jednakowoż podstoli kor. zostawił dzieciom następujące wsie Przyłukę, Cholewińce, Czuprynówkę, Turbów, Wachnówkę, Kurawę, Bryckie, Warszycę, Psiarówkę, Łosijówkę, Zbaraż Nowy i Hubin. Żona jego z domu Ankwiczówna przeżyła go; w 1780 r. rządzi kluczem przyłuckim, tak zwaną Przyłuką Nową dawniej Kisiele i osiedla ją żydami i mieszczaństwem Arch. J. Ż. R. , część V, str. 584. Była tu kaplica publiczna, z kapelanem, z pensyą dla tegoż i ordynaryą. Ale z powoda, ze okolica tutejsza od aktualnego kościoła w Zozowie, była zanadto oddaloną, konsystorz bracławski wydzielił dla kaplicy publicznej w Przyłuce parafią, składającą się ze wsi Nowej Przyłuki, Psiarówki, Krzywca, Kisielów, Cholewiniec, Łosijówki, Konstantynówki, Turbowa, Monczyna, Szeuderowki, Zbaraża, Oweczaczów, Hermanówki, Nowogrobli, Hubina, Kurawy, Kotiużyniec, Warszycy, Starej Przyłuki i Piotrówki. Przyłuką w 1802 r. należała już do hr. Honoraty Borzęckiej, córki Aleksandra, podst. kor. , i Anny z Ankwiczów, Borzęckich. Ona to w 1805 r. nowy tu kościół wymurowała p. w. św. Anny. W tymże roku poświęcił ten kościół kś. Staruszkiewicz, dziekan lipowiecki. Komendarzami tego kościoła byli kś. Hordziejowski, potem kś. Jan Deręgowski, nareszcie w 1820 r. kś. Dymitr Jurkiewicz. Kaplica w Wachnówce, fundowana przez Trzecieskiego, była filią tegoż kościoła. Dziś kościół przyłucki przestał być parafialnym. Przyłukę nareszcie posiedli wierzyciele; Stara Przyłuką przeszła na własność Opitza, a Nowa mająca 3628 dzies, ziemi podzieloną będąc na połowy, części i cząstki, dziś zostaje w ręku Gojzewskich, Bołsunowskich, Karskich, Berezowskich, Sawickich i Podwysockich. Wyborne stado koni poszło też w rozproszenie. Znaczną część tego znakomitego stada klacze tak zwane pepijki nabył Walenty Abramowicz, dziedzic Józe fówki, które to stado umiejętnie prowadzone, istnieje dziś jeszcze u sukcesorów niedawno zmarłego Leopolda Abramowicza, b. marszałka pow. skwirskiego, w Sachnach i Zawadówce. Następnie Stara P. , licząca 4949 dzies. ziemi, drogą kupna przeszła w posiadanie Włady sława Zdziechowskiego, właściciela Czerepaszyniec, którego syn, niedawno zmarły Cze sław Zdziechowski, jako znawca i prawdziwy miłośnik zabytków, dom swój w P. dziełami sztuki napełnił. Edward Rulikowski, Przyłuka, wś i folw. , pow. zasławski. Folwark należy do zasławskiego klucza dóbr sławuckich. Przyłuki, folw. , pow. radzyński, gm. Tłuściec, par. Międzyrzec, ma 4 dm. , 12 mk. , 594 mr. Przyłuki 1. dobra nad rz. Ptyczą Ptyczem, pow. miński, gm. Samochwałowicze, par. rz. kat. Wołczkiewicze, o 20 w. na płd. od Mińska, na wielkim trakcie ze Stańkowa do Mińska. Grunt mocno falisty, urodzajny, gliniasto piasczysty. Dobra P. , rozległe 2376 dzies. , składają się z folw. P. , Wołczkiewicze, Timoszki i Otolin i z zaśc Szczomyslnica, Otolin i Talkowszczyzna. Folw. Przyłuki pod bud. i ogrod. 16 dzies. , ziemi orn. 295 dzies. , łąk 105 dz. , lasu 1240 dz. , wody i nieuż. 85 dz. , razem 1741 dz. ; folw. Wołczkiewicze z kościołkiem parafialnym rz. katolickim pod bud. i ogr. 5 dzies. , ziemi orn. 137 dzies. , łąk 20 dz. , nieuż. 8 dz. , razem 170 dzies. ; folw. Timoszki 93 dz. ; folw. Otolin 88 dzies; zaśc. Szczomyslnica 1 gospodarz 45 dzies. ; zaśc. Otolin 6 gosp. 168 dzies. ; zaśc. Talkowszczyzna 2 gosp. 54 dzies. Reszta ziemi 17 dzies. pod osadami karczemnemi i młyńskiemi. Dwa młyny na Ptyczy. Na folw. głównym P. płodozmian 8polowy, na innych trzypolówka. Dawniej do dóbr tych należały wsie Podgaje os. 28, gr. or. 202 dzies. i 22 dz. pastwisk i nieuż. ; Przyłuczki os. 21, z gr. or. 180 dzies. i 28 dz. zarośli; Leckowszczyzna os. 17, z gr, 161 dzies. i 31 dz. zarośli; Słoboda os. 12, z gr. 135 dzies. i 19 dzies. zarośli; Maksymiłowo os. 6, z gr. 74 dzies. i 16 dz. zarośli; Kochanowszczyzna os. 12, z gr. 186 dz. i 27 dz. zarośli; Timoszki os. 21, z gr. 175 dzies. i 3 dzies. zarośli; Wołczkiewicze os. 20 z gr. 186 dzies. i Przyłuka Przyłuka Przyłuki